Η αναμενόμενη εκλογή του Σβέιν Αρνε Χάνσεν, όπως είχε προβλέψει το Sportsfeed, στην προεδρεία της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας στίβου αναμενόταν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον να επιβεβαιωθεί καθώς θα προέκυπταν ουσιαστικά συμπεράσματα και για τις επερχόμενες εκλογές της παγκόσμιας ομοσπονδίας, που είναι και οι πιο σημαντικές καθώς αυτές θα καθορίσουν την πολιτική του αθλήματος για την επόμενη τετραετία τουλάχιστον.
του Σούλη Μέζου
[email protected]
Εκείνο λοιπόν που προκύπτει ως στοιχείο είναι ότι η Ευρώπη ψηφίζει σχεδόν καθολικά Σεμπάστιαν Κόου, και δεν είναι μόνο ο Νορβηγός πρόεδρος Χάνσεν που προσπάθησε να είναι όσο πιο διακριτικός γίνεται και να μην εμπλέξει την προσωπική του σχέση με τον λόρδο, είναι και η σύνθεση του νέου διοικητικού συμβουλίου της ευρωπαϊκής που αποτελείται στην συντριπτική του πλειοψηφία του (τουλάχιστον οι 13 από τους 17) από ανθρώπους της ομάδας στήριξης Κόου: Χένσελ από Γερμανία, Ντε Κάρλος από Ισπανία, Τζιόμι από Ιταλία, Μπάρλαγκ από Ολλανδία, Βαρχάνικ από Τσεχία, Μπεντσίνα από Σλοβενία, Γκιουλάι από Ουγγαρία, Σαλτσέδο από Πορτογαλία, Νίλσον από Σουηδία, Τειγκαμάκι από Εσθονία και ο Γκρασία από Γαλλία με τον Πιλακόσκι από Φινλανδία.
Ο δε Χάνσεν, τώρα που τελείωσε με τις δικές του εκλογές θα αφοσιωθεί και στην ενίσχυση του φίλου του καθώς η εφαρμογή του δικού του μανιφέστο θεωρεί πως μπορεί να βρει πρόσφορο έδαφος μόνο με την εκλογή του Σεμπάστιαν Κόου. Ο Νορβηγός είναι γνωστό πως αποτελεί προσωπικό φίλο του Κόου εδώ και 30 χρόνια, από την εποχή ακόμη που ο Σέμπ αγωνιζόταν στο μίτιγκ του Όσλο με οργανωτή και διευθυντή του μίτιγκ τον Σβέιν Άρνε Χάνσεν.
Βέβαια έχει πολύ μεγάλη σημασία να τονιστεί πως για να καταφέρει να εκλεγεί στην προεδρεία της ευρωπαϊκής, ο Σβέιν Άρνε Χάνσεν χρειάστηκε να συμμαχήσει με το… πρωτοπαλίκαρο του Σεγκέι Μπούμπκα στην Ευρώπη, τον Βούλγαρο Ντόμπρομιρ Καραμαρίνοφ, ο οποίος στο πλαίσιο της συμφωνίας πήρε ως αντάλλαγμα την θέση του πρώτου αντιπροέδρου, καθώς και την επιπλέον στήριξη για εκλογή στο ΔΣ των δύο πιο κοντινών του συνεργατών στην βαλκανική ένωση, του Έλληνα Παναγιώτη Δημάκου και του Τούρκου Μουνίρ Γιάρας.
Με την βοήθεια της Κύπρου
Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι πέραν του πολύ μεγάλου αγώνα που ξεκίνησε από το 2011 ο Παναγιώτης Δημάκος αλλά και της μεγάλης στήριξης που είχε από τον Βούλγαρο Καραμαρίνοφ, πολύ καθοριστικό ρόλο για την εντυπωσιακή εκλογή του έπαιξε η Κύπρος και ο γενικός της γραμματέας Περικλής Μάρκαρης, που ως αντιπρόεδρος της αθλητικής ομοσπονδίας μικρών κρατών οδήγησε άλλες οκτώ χώρες να ψηφίσουν τον Έλληνα υποψήφιο κάτι που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν ανέφικτο.
Τα δε Βαλκάνια στο νέο διοικητικό συμβούλιο της ευρωπαικής εμφανίζονται πολύ ισχυρά καθώς πέραν της προαναφερόμενης τριάδας, είχαμε και την αυτόνομη εκλογή του Σλοβένου προέδρου της ομοσπονδίας Γκρέγκορ Μπεντσίνα, ο οποίος εκπροσωπεί τη νεά γενιά αθλητικών παραγόντων, στηρίχθηκε πολύ και από τον Χάνσεν, αλλά και της Ρουμάνας Γκαμπριέλα Σάμπο η οποία έκανε τη μεγάλη έκπληξη, αφού κανείς δεν περίμενε να πετύχει την επανεκλογή της στο ΔΣ, καθώς ούτε ιδιαίτερη κινητικότητα και ενδιαφέρον για κάτι τέτοιο έδειξε ούτε στην βαλκανική ομάδα του Καραμαρίνοφ ανήκε.
Εκείνοι που φαίνεται να έχασαν τα πάντα σε αυτές τις εκλογές είναι οι ανατολικοί που είχαν φιλοδοξίες, καθώς τόσο ο Ουκρανός πρόεδρος της ομοσπονδίας Ίχορ Χότσουλ έμεινε εκτός όπως επίσης και ο Ρώσος προσωρινός πρόεδρος της ομοσπονδίας Βαντίμ Ζελιτσένοκ, αλλά και ο ανερχόμενος Πολωνός γενικός γραμματέας Πιοτρ Ντλουγκοσιέλσκι. Εξαίρεση φυσικά αποτέλεσε ο Καραμαρίνοφ που κινήθηκε διαφορετικά όπως προαναφέρθηκε, αλλά και ο Εσθονός Ερικ Τεϊγκαμάκι που ήταν στην ομάδα του Χάνσεν.
