Πριν από λίγες μέρες, ο ΣΕΓΑΣ κοινοποίησε σε όλα τα τα σωματεία της δύναμης του, τις αλλαγές που θέλει να κάνει στο καταστατικό με κάποιες από αυτές να είναι ξεκάθαρα εναντίον των αθλητών και των αθλητριών ενώ χαρακτηρίζονται από την αντισυνταγματικότητα τους.
του Θανάση Νικολάου
[email protected] follow me @ThanNikolaou
Μπορεί στις γιορτές και τα λόγια (λόγους) οι αθλητές και οι αθλήτριες να είναι αυτοί για τους οποίους παλεύει ο πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ και το υπόλοιπο συμβούλιο της ομοσπονδίας, στην πράξη όμως τα πράγματα δείχνουν διαφορετικά αφού οι αλλαγές στο καταστατικό θυμίζουν άλλες… εποχές.
Στην παράγραφο 5.γ του άρθρου 10 αναφέρεται:
«Απαγορεύεται η συμμετοχή αθλητών – αθλητριών που ανήκουν σε σωματείο της δύναμης τους ΣΕΓΑΣ σε αγώνες αθλημάτων ή αγωνισμάτων της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του παρόντος και περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα των παγκοσμίων πρωταθλημάτων που διεξάγονται υπό την εποπτεία της IAAF, χωρίς την έγκριση του ΣΕΓΑΣ εάν πρόκειται για αγώνες που διεξάγονται στο εξωτερικό. Το σχετικό αίτημα υποβάλλεται από το σωματείο του αθλητή ή τον ίδιο».
Δηλαδή, ο ΣΕΓΑΣ που δεν καλύπτει έξοδα στους αθλητές ή τις αθλήτριες για να αγωνιστούν στο εξωτερικό θα αποφασίζει που και πότε αυτοί θα διαθέσουν τα χρήματα από το υστέρημα το δικό τους ή των γονιών τους. Τα περί ενημέρωσης ίσχυαν από πάντα και με εξαίρεση την περίπτωση Καλομοίρη για την οποία είχε εκδόσει ανακοίνωση ο ΣΕΓΑΣ, δεν προέκυψε άλλο σοβαρό κρούσμα αθλητή ή αθλήτριας που να αγωνίστηκε στο εξωτερικό δίχως να ενημερώσει.
Στην επόμενη παράγραφο, την 5.δ, ο ΣΕΓΑΣ συνεχίζει τις απαγορεύσεις:
«Επίσης απαγορεύεται η συμμετοχή αθλητών – αθλητριών που ανήκουν σε σωματείο της δύναμης του ΣΕΓΑΣ σε αγώνες αθλημάτων ή αγωνισμάτων της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του παρόντος εάν δεν διοργανώνονται από τον ΣΕΓΑΣ ή τις ΕΑΣ ή τα σωματεία με την έγκριση του ΣΕΓΑΣ και δεν πληρούν τις προϋποθέσεις του κανονισμού αγώνων του ΣΕΓΑΣ. Τέλος απαγορεύεται η συμμετοχή αθλητών – αθλητριών που ανήκουν σε σωματείο της δύναμης τους ΣΕΓΑΣ σε αγώνες αθλημάτων ή αγωνισμάτων της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του παρόντος εάν δεν έχουν εγκριθεί από τον ΣΕΓΑΣ στο ειδικό καλεντάρι για αγώνες σε δημόσιο δρόμο και βουνό του ΣΕΓΑΣ. Στις περιπτώσεις που παραβιάζονται οι διατάξεις των παραγράφων (α), (β), (γ) και (δ) οι υπαίτιοι παραπέπονται με απόφαση διοικητικού συμβουλίου του ΣΕΓΑΣ σε δικαστική επιτροπή και επιβάλλονται ποινές του άρθρου 38 κατά περίπτωση» και ακολουθεί η επεξήγηση: «Παρατηρείται το φαινόμενο πληθώρας συμμετοχών αθλητών – αθλητριών σε αγώνες εξωτερικού που πολλές φορές δεν έχουν τα εχέγγυα της εγκυρότητας των επιδόσεων, δεν προβλέπουν έλεγχο doping κτλ. εν αγνοία της ομοσπονδίας ή των σωματείων που ανήκουν ενώ μάλιστα αυτή η συμμετοχή είνα αναντίστοιχη με τις προτεραιότητες ή ακόμα και τα συμφέροντα της ομοσπονδίας ή του σωματείου».
Σε αυτό το σημείο, ο ΣΕΓΑΣ καταρχήν πιάστηκε αδιάβαστος. Πλέον δεν υπάρχουν όρια όπως ανακοίνωσε η IAAF αλλά κατάταξη μέσω επιδόσεων σε πιστοποιημένες από την ίδια διοργανώσεις. Οπότε τα περί έλλειψης ντόπινγκ κοντρόλ και εχέγγυα επιδόσεων είναι… μπούρδες. Μπορεί ένας αθλητής να κάνει 10 δευτερόλεπτα χωρίς ντόπινγκ κοντρόλ σε κάποιον αγώνα κάπου στο Βέλγιο και αυτή του επίδοση να μην αναγνωριστεί ποτέ από την IAAF αν ο αγώνας αυτός δεν είναι πιστοποιημένος από την ίδια. Κατά δεύτερον ο ΣΕΓΑΣ θεωρεί πως η συμμετοχή αθλητών και αθλητριών σε πολλούς αγώνες στο εξωτερικό όπου τις περισσότερες φορές είναι υψηλότερου επιπέδου από τους εγχώριους είναι «αναντίστοιχη με τις προτεραιότητες ή ακόμα και τα συμφέροντα της ομοσπονδίας ή του σωματείου». Δηλαδή ο αθλητής και η αθλήτρια δεν πρέπει να βελτιώνονται κάνοντας δυνατούς αγώνες στο εξωτερικό γιατί αυτό βλάπτει την ομοσπονδία ή το σωματείο. Τζαμαϊκανοί, Αμερικανοί, Γερμανοί, Κενυάτες, Αιθίοπες κτλ έχουν καταστρέψει τις ομοσπονδίες τους, σύμφωνα με το σκεπτικό του ΣΕΓΑΣ.
Όσον αφορά στην αντισυνταγματική (όπως έχει πει και ο υφυπουργός αθλητισμού) απειλή περί τιμωρίας όποιου και όποιας συμμετέχει σε αγώνα μη έγκρισης του ΣΕΓΑΣ, να τονίσουμε ότι ο οποιοσδήποτε αθλητής μπορεί να τρέξει όπου αυτός θέλει ως… τουρίστας ή ως αθλητής του χορηγού του και όχι φυσικά του σωματείου του. Αν ο ΣΕΓΑΣ προχωρήσει σε τέτοιου είδους τιμωρία θεωρείται βέβαιο πως ο αθλητής ή η αθλήτρια θα δικαιωθεί από τα δικαστήρια, όπως μας τόνισαν νομικοί στους οποίους απευθυνθήκαμε καθώς κανένας δεν μπορεί να ορίσει τί θα κάνει στον προσωπικό του χρόνο. Βέβαια όλοι γνωρίζουμε πως μια σιωπηρή τιμωρία δεν αποτελεί παραβίαση νόμου ή συντάγματος. παρά μόνο ηθικής και αξιών.
Υπάρχει βέβαια και μία άλλη παράμετρος. Σε κάποιους από τους αγώνες που δεν είναι στο καλεντάρι που προσπαθεί να φτιάξει ο ΣΕΓΑΣ για να καταφέρει να ελέγξει το μαζικό δρομικό κίνημα, υπάρχουν σημαντικά χρηματικά έπαθλα και δυστυχώς για αρκετούς από τους Έλληνες δρομείς αυτά τα ποσά είναι υπερχρήσιμα.
Στη γενική συνέλευση θα κληθούν να ψηφίσουν τις συγκεκριμένες τροποποιήσεις οι εκπρόσωποι των σωματείων. Αναρωτιώμαστε αν ρώτησαν τους αθλητές τους προτού ψηφίσουν. Αυτούς δηλαδή που εξαιτίας τους το σωματείο τους έχει δικαίωμα ψήφου, χρηματοδότησης κτλ.
ΥΓ1. Ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες αθλητές είναι στην επιτροπή αθλητών της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας. Ο λόγος για τον Περική Ιακωβάκη που έγινε μεγάλος εκτός Ελλάδας. Θα πάρει θέση άραγε, επί του θέματος, ή ως κυνηγός (πάντα) του χρυσού μεταλλίου ως εν ενεργεία αθλητής θα προτιμήσει τη σιωπή που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι χρυσός, αλλά δεν ξέρουμε για ποιον…
ΥΓ2. Εκτός όμως από τον Ιακωβάκη θα έχει ενδιαφέρον αν δούμε αν θα πάρουν θέση και οι εν ενεργεία ελίτ αθλητές και αθλήτριες της Ελλάδας. Αυτοί που δε χρειάζονται καμία άδεια από τον ΣΕΓΑΣ για να αγωνιστούν κάπου γιατί πολύ απλά τους υποχρεώνουν οι χορηγοί τους ενώ τους καλύπτουν όλα τα έξοδα οι διοργανωτές. Αυτοί που κράτησαν την ομάδα στη σούπερ λίγκα του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ομάδων.
