Η Κύπρια σπρίντερ αφήνει πίσω της ένα γλυκόπικρο 2019 και ανυπομονεί να μπει και πάλι στα στάδια και να διεκδικήσει τη 2η της συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
του Παναγιώτη Βότση
[email protected]
Με αστείρευτο πείσμα η Ραμόνα Παπαϊωάννου επανήλθε φέτος υγιής στην ενεργό δράση μετά από τα δύο δύσκολα χρόνια του 2017 και 2018 στα οποία έβγαζε όλη την προετοιμασία, και λίγο πριν αρχίσει η αγωνιστική περίοδος τραυματιζόταν. Ξεκίνησε με αναγνωριστικές κούρσες τον Ιούνιο και βήμα-βήμα έχτιζε μία καλή σεζόν που είχε ως στόχο το παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ντόχα τον Οκτώβρη. Το αποκορύφωμα μάλιστα ήταν το 22.99 που σημείωσε στα 200μ. στα Δρόμεια στα μέσα Ιουλίου, το οποίο θα αποτελούσε όριο για Ντόχα αν δεν ήταν για 0.1 εκτός ορίου ο άνεμος (+2.1). Στις αρχές του Αυγούστου όμως πήγε μια την κυπριακή αποστολή στο Βαράζντιν της Κροατίας για τη 2η κατηγορία του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ομάδων για να αγωνιστεί στα 200μ. Έκανε καλή εκκίνηση και πήγαινε αρκετά καλά μέχρι το βιράζ, αλλά στη συνέχεια παραπάτησε, έπεσε στο έδαφος, και υπέστη σοβαρή θλάση στον οπίσθιο μηριαίο η οποία έληξε άδοξα τη σεζόν της. Από τότε βρίσκεται σε διαδικασία αποκατάστασης, ενώ κρίθηκε αναγκαίο να μπει και στο χειρουργείο. Η αθλήτρια του Αντώνη Γιαννουλάκη πλέον έχει ξεπεράσει το δύσκολο κομμάτι και αναμένει να μεταβεί στα τέλη του μήνα στη Νότια Αφρική με το υπόλοιπο γκρουπ, με πρώτο στόχο να μπει ξανά σε ρυθμό προπονήσεων, όπως δήλωσε στο Sportsfeed:
«Μόλις ολοκλήρωσα την επίσκεψη μου στο Μόναχο, στον Dr. Müller Wohlfahrt που με εξέτασε, έκανα μαγνητική, μου έκανε θεραπείες με ενέσεις και μου έδωσε οδηγίες για το πως θα συνεχίσω την ενδυνάμωση μου και τις προπονήσεις μου. Πριν από περίπου 2 εβδομάδες είχα μεταβεί και στο Βερολίνο στον γιατρό που με χειρούργησε τον Prof. Dr. Ulrich Stöckle για την πρώτη μετεγχειρητική εξέταση και πήρα το πράσινο φως και πως όλα έχουν πάει πολύ καλά με την επέμβαση. Δόξα τω Θεώ μέχρι στιγμής έχουν πάει όλα καλύτερα και από αυτό που περίμεναν οι γιατροί μου για αυτό το πρώτο διάστημα και ο οργανισμός μου και το μυϊκό μου σύστημα έχει ανταποκριθεί πολύ καλά. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα πολύ να ευχαριστήσω την ομοσπονδία μου ΚΟΕΑΣ που χωρίς δεύτερη σκέψη με έστειλε, χωρίς καμία δόση υπερβολής, σε δύο εκ των κορυφαίων ιατρών στον κόσμο για αθλητικές κακώσεις. Τώρα έχω τις οδηγίες των γιατρών μου, θα μεταβώ με τον προπονητή μου και τους συναθλητές μου στη Νότια Αφρική για τους επόμενους δυο μήνες, όπου θέλω να πιστεύω, πρώτα Ο Θεός, ότι όλα θα πάνε καλά και σε αυτή την προετοιμασία να καταφέρω να χτίσω την επιστροφή μου. Έχει μεγάλη σημασία αυτή η προετοιμασία για εμένα γιατί εκεί υπάρχουν οι κατάλληλες εγκαταστάσεις και το θερμό κλίμα που θα βοηθήσει πολύ στην ενδυνάμωση μου, θα μπορέσω να αξιοποιήσω τα πάντα ώστε να κάνω σωστή δουλειά και να ακολουθήσω το πλάνο του προπονητή μου. Τίποτα δεν είναι εύκολο, έχω δύσκολο δρόμο μπροστά μου, για την ακρίβεια τον δυσκολότερο που έχω κληθεί ποτέ μου να αντιμετωπίσω. Έχω όμως πείσμα και θέληση και έναν προπονητή που γνωρίζει καλύτερα από τον κάθε ένα πως να με επαναφέρει και του έχω τυφλή εμπιστοσύνη όπως του είχα όλα τα προηγούμενα χρόνια. Για αγωνιστικό προγραμματισμό δεν μπορώ να πω κάτι, θα ήταν και ανόητο από μέρους μου. Σίγουρα στο πίσω μέρος του μυαλού μου έχω κάποια πράγματα, όμως αυτή τη στιγμή το μόνο που με απασχολεί είναι να έχω την υγεία μου και να μπορέσω να επιστρέψω στην κανονικότητα μου από εκεί που το άφησα».
Mε δεδομένο ότι στο παρελθόν έχει τρέξει καλούς χρόνους τόσο στα 100μ. όσο και στα 200μ., τη ρωτήσαμε αν θα επικεντρωθεί σε ένα από τα δύο όταν με το καλό επιστρέψει στους αγώνες: «Από το 2015 και μετά δεν πήγαινα στοχευμένα μόνο για το ένα ή μόνο για το άλλο. Ακολουθούσα το πρόγραμμα του προπονητή μου και κάποια στιγμή μου έβγαινε καλύτερα στα 200μ. και κάποια άλλη φορά στα 100μ. Αν δεν τραυματιζόμουν πιστεύω πως τα 200 θα μου έδιναν κάτι καλό. Εγώ θέλω πάντα να κάνω και τα δυο αγωνίσματα γιατί το ένα βελτιώνει το άλλο. Ελπίζω πως όταν επιστρέψω να είμαι σε θέση να κάνω και τα δυο όσο το δυνατόν καλύτερα μπορώ. Ίσως να ξεκινήσω με 100μ. για να φτιάξω την ταχύτητα μου πάλι και ακολούθως να μπορέσω να μπω και στα 200μ. Αλλά αυτό δεν είναι κάτι που αποφασίζω εγώ. Αν ο προπονητής μου αποφασίσει να κάνω ένα από τα δυο σημαίνει αυτό θα είναι το σωστό για εμένα και αυτό θα πράξω», είπε η αθλήτρια που αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για την εκτός σταδίου αγωνιστικότητα και την επιμονή της.
