Το ελληνικό πόλο θρηνεί την απώλεια του «πατριάρχη» του, του Ανδρέα Γαρύφαλλου. Όλοι συμφωνούν στην άποψη ότι πρόκειται για μία τεράστια μορφή, που αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό.
του Άκη Ιωακείμογλου
[email protected]
Η είδηση του θανάτου του Ανδρέα Γαρύφαλλου (στη φωτογραφία από το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα πόλο 1958 στη Βουδαπέστη) βύθισε στη θλίψη την ελληνική υδατοσφαίριση. Το Sportsfeed αναζήτησε ανθρώπους του αθλήματος που τον έζησαν και οι απόψεις όλων ταυτίζονται αναφορικά με το μέγεθος αυτού του σπουδαίου ανθρώπου.
Δημήτρης Διαθεσόπουλος (πρόεδρος ΚΟΕ) Είναι η μεγαλύτερη ιστορία της ελληνικής υδατοσφαίρισης. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που επί σειρά δεκαετιών ήταν η σημαία της ελληνικής υδατοσφαίρισης, σαν αθλητής, σαν προπονητής και σαν άνθρωπος της υδατοσφαίρισης. Ήταν ο κορυφαίος παίκτης στην εποχής του, αρχηγός της Εθνικής επί σειρά ετών, αργότερα προπονητής των Εθνικών ομάδων με μεγάλες επιτυχίες. Γενικά ήταν μία μορφή τεράστια στο χώρο της υδατοσφαίρισης από αυτές που δεν βγαίνουν εύκολα ή που θα κάνει χρόνια να βγει ξανά. Τα συλλυπητήριά μου στην οικογένειά του, στα παιδιά του και τα εγγόνια του.
Αντώνης Αρώνης (μάνατζερ Εθνικών ομάδων υδατοσφαίρισης) Μόνο θλίψη και λύπη νιώθω γι’ αυτόν τον μεγάλο προπονητή και αθλητή. Για μένα ήταν ο προπονητής που με έβαλε να παίξω. Εκείνη την εποχή έπαιζα απλά από ‘δω κι από εκεί κι αυτός με έφερε στο προσκήνιο και με ανέδειξε ως αθλητή. Τα συλλυπητήριά μου στην οικογένειά του, τα παιδιά του.
Βαγγέλης Βούλτσος (ομοσπονδιακός προπονητής κολύμβησης) Ήταν ο πατριάρχης της ελληνικής υδατοσφαίρισης. Εμένα σαν πολίστα με βοήθησε πολύ στα πρώτα μου βήματα και για πάρα πολλά παιδιά άνοιξε δρόμους τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Ήταν ο καθοδηγητής μας, μας έβαλε πολύ καλές βάσεις από πλευράς νοοτροπίας στο άθλημα που πιστεύαμε. Γενικά ήταν ένας άνθρωπος που δούλευε το πόλο με μεράκι και αγάπη και έδωσε τη ζωή του στην ανάπτυξη του αθλήματος με τα αποτελέσματα που βλέπουμε τώρα. Ήταν ο στυλοβάτης της ελληνικής υδατοσφαίρισης.
