Ο Έλιουντ Κιπτσόγκε, για πολλούς αποτελεί τον κορυφαίο μαραθωνοδρόμο όλων των εποχών. Όχι άδικα καθώς τη μοναδική φορά που ηττήθηκε (στο δεύτερο αγώνα του) ο νικητής (Κίπσαγκ) έπρεπε να κάνει παγκόσμιο ρεκόρ για να τα καταφέρει. Ο Κιπτσόγκε είναι υποψήφιος από την AIMS για τον τίτλο του κορυφαίου της χρονιάς και αυτήν την εποχή κάνει παγκόσμια περιοδεία για να προμοτάρει τα παπούτσια που φέρουν το όνομά του. Σε μία από τις στάσεις του, βρέθηκε στη Νέα Υόρκη για να παρακολουθήσει το μαραθώνιο (όπου νίκησε ο Κάμγουορορ με τον οποίο προπονούνται μαζί) και παραχώρησε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο Sports Illustrated.
Ακολουθούν οι ατάκες του Κενυάτη σούπερ σταρ του μαραθωνίου:
«Είχα μία πολύ δύσκολη χρονιά και αποφάσισα να κάνω ένα διάλειμμα ενός μήνα για να ξεκουραστώ. Την ερχόμενη εβδομάδα όμως ξεκινώ πάλι προπονήσεις».
«Όταν μου προτάθηκε να τρέξω στο εγχείρημα των δύο ωρών, ζήτησα διορία ένα μήνα για να το σκεφτώ και να το συζητήσω με τους ανθρώπους μου, πριν τελικά καλέσω την Nike για να τους πω ότι δέχομαι».
«Τα τελευταία 14 χρόνια, έχω κρατήσει 14 σημειωματάρια με όλες μου τις προπονήσεις που έκανα κάθε χρόνο. Αυτά τα σημειωματάρια είναι ο θησαυρός μου και προς το παρόν δεν είναι για πούλημα».
«Από τη στιγμή που κατάφερα να τρέξω εγώ σε 2:00:25 πιστεύω ότι θα υπάρξουν και άλλοι που θα το καταφέρουν τα επόμενα χρόνια».
«Το επόμενο μεγάλο όνομα στο μαραθώνιο που θα πρέπει να έχετε υπόψη σας, ειναι ο Ρότζερς Κουεμόι. Είναι 20 χρονών και τρέχει εντός σταδίου και μερικούς αγώνες μικρών αποστάσεων στο δρόμο. Προπονείται μαζί μου στο ίδιο γκρουπ και πιστεύω θα αφήσει εποχή. (Ο Κουεμόι είναι παγκόσμιος πρωταθλητής Κ20 στα 10.000μ. το 2016 με 27:25:23…).
«Το είδωλο μου ήταν ο Πάτρικ Σανγκ. Τώρα είναι ο προπονητής μου».
«Το 2003 όταν είχα νικήσει σε ηλικία 18 ετών στα 5.000μ. του παγκόσμιου πρωταθλήματος κερδίζοντας τον Χισάμ Ελ Γκερούζ και τον Κενενίσα Μπεκέλε δεν είχα καταλάβει τί είχα πετύχει. Αυτή η νίκη όμως μου έδωσε αυτοπεποίθηση. Είχα τρέξει τα 5.000μ. κάτω από 13 λεπτά και για μένα ήταν μεγάλη έκπληξη που τους πέρασα».
«Ο καλύτερος αγώνας της καριέρας μου ήταν η προσπάθεια των δύο ωρών στη Μόντσα γιατί έτρεχα κόντρα σε κάτι που κανένας άλλος δεν είχε ξανατρέξει. Απέδειξα σε όλο τον κόσμο ότι ο άνθρωπος δεν έχει όρια. Μπορεί να πετύχει τα πάντα. Όπως βλέπετε ακόμα είμαι όρθιος και περπατώ (κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο ανθρώπος δεν μπορεί να επιζήσει αν ξεπεράσει τα όρια του στο μαραθώνιο).
«Το 1:59 είναι ένας χρόνος που μπορεί να επιτευχθεί από άνθρωπο. Μπορεί και το 1:58. Αν κάποιος προπονείται καλά και έχει σωστό τρόπο σκέψης τότε μπορεί να πετύχει οτιδήποτε».
«Πρώτος μου στόχος είναι το παγκόσμιο ρεκόρ, όμως θέλω πολύ να ξανατρέξω σε Ολυμπιακούς Αγώνες».
«Μόλις τελειώσω την καριέρα μου θέλω να γυρίσω τον κόσμο και να μιλάω ιδίως στα παιδιά για το άθλημα μας. Τον αγαπώ πολύ το στίβο και όταν ήμουν παιδί και κάποιος σπουδαίος μας μιλούσε γι’ αυτό, ήταν πολύ σημαντικό για μένα».
«Εκτός από το στίβο, λατρεύω και το τένις. Είμαι πολύ μεγάλος θαυμαστής του Ρότζερ Φέντερερ».
