Οι ενοχλήσεις στο πόδι οδήγησαν την Οξάνα Τσουσοβίτινα στην απόφαση να αγωνιστεί μόνο στο άλμα, στους Ασιατικούς Αγώνες. Στα 39 της θέλει να προφυλαχθεί ενόψει παγκοσμίου ενόργανης γυμναστικής.
του Άκη Ιωακείμογλου
[email protected]
Η Οξάνα Τσουσοβίτινα είναι ένας πραγματικός θρύλος της παγκόσμιας ενόργανης γυμναστικής. Είναι η μοναδική γυναίκα αθλήτρια της ενόργανης, που έχει συμμετάσχει σε έξι Ολυμπιακούς Αγώνες και είναι η μία από τις δύο που έχουν αγωνιστεί σε Ολυμπιακούς Αγώνες υπό τρεις διαφορετικές σημαίες χωρών, το 1992 με την Κοινοπολιτεία, το 1996, το 2000 και το 2004 με το Ουζμπεκιστάν, το 2008 και το 2012 με τη Γερμανία. Έχει πάρει μέρος σε δέκα παγκόσμια πρωταθλήματα και κατέχει το ρεκόρ των περισσότερων παγκόσμιων μεταλλίων σε ατομικό αγώνισμα με εννιά στο άλμα. Η Τσουσοβίτινα είναι επίσης μία από τις ελάχιστες γυναίκες, που επέστρεψαν σε διεθνείς διοργανώσεις, αφότου έγιναν μητέρες.
Η καριέρα της άρχισε το 1982 και σε ηλικία 13 ετών το 1988 κατέκτησε τον τίτλο στο σύνθετο ατομικό, στο εθνικό πρωτάθλημα τζούνιορ της Σοβιετικής Ένωσης. Με τα χρώματα της άλλοτε κραταιάς χώρας αγωνίστηκε και στο παγκόσμιο του 1990. Η διάσπαση της Σοβιετικής Ένωσης την ανάγκασε να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς του 1992 με την ομάδα της Κοινοπολιτείας, υπό τη σημαία με τους Ολυμπιακούς κύκλους.
Μετά τους Αγώνες της Βαρκελώνης επέστρεψε στη γενέτειρά της, το Ουζμπεκιστάν και επέλεξε να εκπροσωπεί τη χώρα αυτή, έστω και αν οι συνθήκες που της παρέχονταν στην Τασκένδη για προπονήσεις ήταν κλάσεις… κατώτερες από αυτές που θα είχε στη Ρωσία. Το 1997 παντρεύτηκε τον Ουζμπέκο παλαιστή Μπαχοντίρ Κουρμπάνοφ και το 1999 απέκτησαν τον γιο τους, Άλισερ. Πρόλαβε να επανέλθει στην αγωνιστική δράση και να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ το 2000, μένοντας όμως εκτός μεταλλίων.
Το 2002 διαγνώστηκε στον γιο της οικογένειας λευχαιμία, γεγονός που αποτέλεσε ισχυρό πλήγμα. Η Τσουσοβίτινα δεν τα παράτησε. Με την παρότρυνση της Σάνα και του Πέτερ Μπρούγκεμαν, προπονητών τότε στην Κολονία, μετακόμισε το 2003 στη Γερμανία, όπου θα μπορούσε να έχει ο γιος της την απαραίτητη ιατρική περίθαλψη και παρακολούθηση. Στα επόμενα τρία χρόνια, που χρειαζόταν να μένει μόνιμα στη Γερμανία για να αποκτήσει την υπηκοότητα, εξακολούθησε να αγωνίζεται με το Ουζμπεκιστάν και να συλλέγει μετάλλια και χρηματικά έπαθλα για να καλύπτει τα έξοδα για τα νοσήλεια του γιου της, ο οποίος τελικά ξεπέρασε το σημαντικό πρόβλημα που αντιμετώπισε. Η πρώτη της διοργάνωση με τα χρώματα της Γερμανίας ήταν το παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2006, ενώ την εκπροσώπησε και στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου.
Τον Απρίλιο του 2009 ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να ολοκληρώσει την καριέρα της μετά το παγκόσμιο πρωτάθλημα, που θα γινόταν τον Οκτώβριο εκείνου του έτους. Παρ’ όλα αυτά συμμετείχε σε κάποιες διοργανώσεις και έφτασε ως το Λονδίνο το 2012. Ακολούθησε νέα δήλωση ότι θα σταματήσει ως αθλήτρια και θα αφοσιωθεί στην προπονητική. Ούτε αυτή τη φορά τήρησε το λόγο της και πλέον οδεύει για τους έβδομους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπου θα εκπροσωπήσει ξανά το Ουζμπεκιστάν.
Σήμερα, είναι προγραμματισμένο το άλμα στους Ασιατικούς αγώνες στην Ιντσόν, όπου η 39χρονη Ολυμπιονίκης θα κάνει τη μοναδική της εμφάνιση, για να μην επιβαρύνει το πόδι της ενόψει του παγκοσμίου πρωταθλήματος, που αρχίζει στις 3 Οκτωβρίου στην πόλη Νανίνγκ της Κίνας.
Τα μετάλλια της Τσουσοβίτινα
Ολυμπιακοί αγώνες 2 (1 χρυσό, 1 αργυρό)
Παγκόσμια πρωταθλήματα 11 (3 χρυσά, 4 αργυρά, 4 χάλκινα)
Ασιατικοί αγώνες 6 (2 χρυσά, 2 αργυρά, 2 χάλκινα)
Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα 4 (1 χρυσό, 2 αργυρά, 1 χάλκινο)
