Το ακατόρθωτο

“Πετυχαίνοντας το ακατόρθωτο”. Με αυτή την εμβληματική φράση-σύνθημα έπεσε πριν από λίγη ώρα η αυλαία των 11ων Χειμερινών Παραολυμπιακών Αγώνων του Σότσι, με τους Ρώσους διοργανωτές να μας αποχαιρετούν με ένα ακόμη αξέχαστο τηλεοπτικό σόου.

του Νίκου Κούδα
[email protected]
follow me @nkoudas

Οι 40.000 θεατές που γέμισαν για τέταρτη συναπτή φορά το επιβλητικό Ολυμπιακό Στάδιο “Fisht” (μετά την τελετή έναρξης των Παραολυμπιακών, αλλά και τις δύο τελετές των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων) απόλαυσαν μία ακόμη πραγματικά ξεχωριστή εμπειρία. Όπως είχε δηλώσει χαρακτηριστικά πριν την έναρξη της τελετής ο Κονσταντίν Ερνστ, ο «γκουρού» του δημιουργικού των τελετών του Σότσι και γενικός διευθυντής του ρωσικού τηλεοπτικού σταθμού Channel One, «Δεν υποσχόμαστε ένα υπερβολικά μεγαλοπρεπές σόου, αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι -αν μη τι άλλο- θα είναι μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα τελετή» Όπερ και εγένετο.
Για 1 ώρα και 20 λεπτά, περισσότεροι από 460 κομπάρσοι μάγεψαν το κοινό με τις πρωτότυπες χορογραφίες τους, υπό τη μουσική υπόκρουση σπουδαίων Ρώσων και ξένων συνθετών. Την αρχή έκαναν χορευτές ντυμένοι με πολύχρωμες στολές, οι οποίοι χόρεψαν υπό τους ήχους της μουσικής του Σεργκέι Προκόφιεβ, σχηματίζοντας διάφορα γεωμετρικά σχήματα, αναπαριστώντας τους ζωγραφικούς πίνακες του Βασίλι Καντίνσκι. Η συνέχεια ανήκε στους θρυλικούς Λεντ Ζέπελιν και το διάσημο τραγούδι τους “Kashmir”, με τον Άλεξ Τσουβάσεφ, χάλκινο Παραολυμπιονίκη της κωπηλασίας στο Λονδίνο το 2012, να αναρριχάται από το αναπηρικό καροτσάκι του πάνω σε ένα σκοινί ύψους 15 μέτρων, ως μία έμπρακτη απόδειξη των θαυμάτων που μπορεί να κατορθώσει ένας άνθρωπος απλά και μόνο με τη δύναμη της θέλησης και της επιμονής του. Στο φόντο, δέσποζε η φράση “IMPOSSIBLE” («ΑΔΥΝΑΤΟ»), σχηματισμένη από πολύχρωμα φωτεινά τουβλάκια, που παρέπεμπαν στο διάσημο παιχνίδι «Τέτρις».
Τη σκυτάλη πήραν τα μέλη της ρωσικής ομάδας αθλητικού χορού σε αναπηρικό καροτσάκι, τα οποία γοήτευσαν το κοινό με τον αρμονικό συγχρονισμό τους, υπό τη μουσική υπόκρουση του διάσημου Ανατολικογερμανού συνθέτη Άλφρεντ Σνίτκε. Ακολούθησαν περισσότεροι από 200 Κοζάκοι χορευτές με τις παραδοσιακές εμφανίσεις τους (στα χρώματα της ρωσικής σημαίας) και κραδαίνοντας ξίφη, οι οποίοι ξεσήκωσαν το Στάδιο με το γεμάτο ζωντάνια πρόγραμμά τους.
Περηφάνια και συγκίνηση σε όλους τους Έλληνες προκάλεσε για μία ακόμη φορά η είσοδος της γαλανόλευκης ως πρώτης σημαίας στο Ολυμπιακό Στάδιο, με άξιο σημαιοφόρο μας τον 37χρονο σκιέρ Μάκη Καλαρά. Εντύπωση προξένησε φυσικά η Λιουντμίλα Παβλένκο, σημαιοφόρος της -πρωταγωνίστριας των τελευταίων εβδομάδων- Ουκρανίας, η οποία πέρασε το δικό της ηχηρό μήνυμα, φορώντας απλά ένα κίτρινο μπλουζάκι με τη λέξη «ΕΙΡΗΝΗ» γραμμένη στα αγγλικά και τα ουκρανικά.
Η υποστολή της Παραολυμπιακής σημαίας και η παράδοσή της από τον δήμαρχο του Σότσι στους εκπροσώπους της κορεατικής Πιεονγκτσάνγκ, διοργανώτριας πόλης των Αγώνων του 2018, έλαβαν χώρα υπό τους ήχους του Παραολυμπιακού ύμνου, παιγμένου στο πιάνο από τον τυφλό Ρώσο βιρτουόζο Όλεγκ Ακουράτοφ. Ο Πρόεδρος της Διεθνούς Παραολυμπιακής Επιτροπής, Φίλιπ Κρέιβεν, αποχαιρέτησε με θερμές ευχαριστίες τη ρωσική πόλη, χαιρετίζοντας τους Αγώνες ως τους καλύτερους στην ιστορία του θεσμού: «Περήφανοι Παραολυμπιονίκες – οι εμπνευσμένες αθλητικές σας επιδόσεις επαναπροσδιόρισαν τα όρια του δυνατού. Δείξατε στον κόσμο ότι κυριολεκτικά ο,τιδήποτε είναι δυνατό, καθώς και ότι η ζωή έχει να κάνει με εκπληκτικές δυνατότητες και όχι με αντιληπτά ελαττώματα ή ατέλειες», δήλωσε χαρακτηριστικά, στέλνοντας ένα οικουμενικό μήνυμα σεβασμού προς όλους τους ανθρώπους με αναπηρίες.

Τι θα θυμόμαστε από τους Παραολυμπιακούς Αγώνες

Ο πίνακας των μεταλλίων