Στο παγκόσμιο βολεϊκό στερέωμα ποτέ δεν ήταν μέσα στις υπερδυνάμεις του αθλήματος, αν και πάντα όλοι την υπολόγιζαν… Κάποιοι σκόρπιοι χαμένοι τελικοί, αλλά κανένα χρυσό μετάλλιο ενίσχυαν αυτή την άποψη με τους τρικολόρ να μην μπορούν ποτέ να κάνουν την υπέρβαση.
του Δημήτρη Τυχάλα
[email protected]
Όλα αυτά όμως ίσχυαν μέχρι το απόγευμα της Κυριακής, οπότε η νέα γενιά του γαλλικού βόλεϊ, κατάφερε να κάνει να ακουστεί η Μασαλλιώτιδα και στο φινάλε μιας διοργάνωσης, κατακτώντας τον τίτλο στο World League 2015.
Όταν τον Σεπτέμβριο του 2009 ο (μετέπειτα παίκτης του Παναθηναϊκού) Γκιγιόμ Σαμικά με έναν απίθανο άσο χάριζε την νίκη στο στον ημιτελικό του ευρωβόλεϊ κόντρα στην Ρωσία, πολλοί πίστεψαν ότι είχε φτάσει η ώρα της δικαίωσης για την ομάδα του Φιλίπ Μπλεν.
Τελικά η δικαίωση ήρθε για τους Πολωνούς, με τους τρικολόρ να βρίσκονται ένα χρόνο αργότερα στα πρόθυρα της διάλυσης.
Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ιταλίας κατέλαβαν την 11η θέση καθώς στο ματς με την Ιαπωνία τραυματίστηκε ο διαγώνιος της Αντονίν Ρουζιέ και στο τέλος του αγώνα στα αποδυτήρια Ερβίν Ν’γκαπέ αντάλλαξε βαριές κουβέντες (τα… «γαλλικά» που λέμε) με τον προπονητή του.
Η ομοσπονδία έδιωξε τον Νγκαπέ από το υπόλοιπο της διοργάνωσης και παρόλο που επανήλθε ξανά στο ευρωβόλεϊ του 2011 η φτωχή παρουσία της Γαλλίας στα γήπεδα της Αυστρίας (5η θέση) και ο αποκλεισμός της από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου άνοιξαν την πόρτα της εξόδου για τον Μπλεν και η σκυτάλη δόθηκε στον άλλοτε συμπαίκτη του στην εθνική ομάδα Λοράν Τιλί.
Μποέμ τύπος με… απίθανες αντιδράσεις στον πάγκο, ο Τιλί ήταν αναγκασμένος εκ των πραγμάτων να αλλάξει πολλά πρόσωπα, αλλά είχε την τύχη να διαχειριστεί μια εξαιρετική φουρνιά αθλητών.
Έχοντας πέντε παίκτες από την ομάδα που κατέκτησε το χρυσό στο ευρωπαϊκό εφήβων του 2008, ο Τιλί απέδειξε ότι μπορεί να διαχειριστεί ιδιαίτερες καταστάσεις και προσωπικότητες.
Μέσα σε εκείνη την πεντάδα των εφήβων είναι κι ο γιος του Κέβιν, αλλά σε αντίθεση με άλλες τέτοιες οικογενειακές ιστορίες ποτέ δεν ακούστηκε το παραμικρό κουτσομπολιό, ενώ κατάφερε να μετατρέψει το αγρίμι που λέγεται Ενγκαπέ στον ορισμό της θετικής ενέργειας.
Η εθνική Γαλλίας είχε μετατραπεί πλέον σε μια καλή παρέα, όπου όσοι την απαρτίζουν είναι πρώτα απ’ όλα φίλοι και μετά συμπαίκτες, απολαμβάνοντας την κάθε στιγμή.
Και πώς να μην λειτουργούν σαν παρέα όταν ο μέντορας τους είναι αυτός που δίνει πρώτος το παράδειγμα, μη διστάζοντας να τσαλακώσει την καθώς πρέπει εικόνα ενός προπονητή μιας σημαντικής εθνικής ομάδας; Η εικόνα με τον Τιλί να βγάζει τα σκαρπίνια και τις κάλτσες του μετά το νικηφόρο ματς με την Αυστραλία στο παγκόσμιο πρωτάθλημα τον Σεπτέμβριο του 2014 στην Πολωνία και να παίζει βόλεϊ είναι από τις κορυφαίες που έχουμε δει…
Όπως σίγουρα κι η Γαλλία που βλέπουμε τους τελευταίους μήνες είναι σίγουρα από τις κορυφαίες ομάδες (αν όχι η κορυφαία ομάδα τη δεδομένη χρονική στιγμή).
Κι όλα αυτά βέβαια δεν έγιναν από τη μία στιγμή στην άλλη, αλλά βήμα, βήμα με πολύ υπομονή και επιμονή.
