Connect with us

INTERVIEW

Το όνειρο του ball boy συνεχίζεται στη Γαλλία

Published

on

Η ιστορία του μέχρι ενός σημείου (γιατί προφανώς θα έχει και συνέχεια) είναι ένα πολύ όμορφο αθλητικό παραμύθι. «Το μπολ μπόι που έγινε αρχηγός της αγαπημένης του ομάδας» θα μπορούσε να είναι ο τίτλος σ’ αυτό το πρώτο μέρος του «βιβλίου της ζωής» του Μενέλαου Κοκκινάκης, ο οποίος μετά από 15 χρόνια δεν θα είναι στο ρόστερ του Ολυμπιακού, καθώς θα συνεχίσει την καριέρα στη γαλλική Πουατιέ.

Συνέντευξη Δημήτρης Τυχάλα
[email protected]

Από τα 12 του στο κλειστό «Π. Σαλπέας» στην Ακτή Δηλαβέρη οπότε και έβαλε για πρώτη φορά την ερυθρόλευκη στολή, η ζωή του ήταν συνυφασμένη με τον Ολυμπιακό, ζώντας το δικό του όνειρο όταν βρέθηκε στην ομάδα των ανδρών, φτάνοντας να είναι αρχηγός του και φυσικά στέλεχος της Εθνικής ομάδας…
Στη ζωή όμως ποτέ μη λες ποτέ κι έτσι οι φήμες που είχαν κυκλοφορήσει με το τέλος του πρωταθλήματος επιβεβαιώθηκαν στις αρχές του καλοκαιριού όταν και έγινε γνωστό πως ο Μένιος την επόμενη σεζόν θα φορά τη φανέλα της Πουατιέ.
Θα μας πάρει λίγο να το συνηθίσουμε, όμως όπως παραδέχθηκε μιλώντας στο Sportsfeed.gr κι ο ίδιος θα χρειαστεί το χρόνο του, αλλά η μεταγραφή στο εξωτερικό ήταν πάντα ένας στόχος, τον οποίο θέλει τώρα να απολαύσει.

Πως προέκυψε η Πουατιέ και τι ήταν αυτό που σε ώθησε να αποφασίσεις να πεις το «ναι»;
Κι άλλες φορές υπήρχε η σκέψη, αλλά κι οι σχετικές προτάσεις απλά φέτος το θεώρησα ότι ήταν η ευκαιρία να βιώσω κι εγώ την εμπειρία του να είμαι ο ξένος σε μια ομάδα. Επαγγελματίας ένιωθα κι εδώ στον Ολυμπιακό, που δεν χρειάζεται να πω πόσο τον σέβομαι σαν σύλλογο. Εδώ ξεκίνησα εδώ ανδρώθηκα, αλλά κάποιες σκέψεις της ομάδας δεν ταιριάζανε με τις δικές μου και έτσι αποφάσισα να κάνω το μεγάλο βήμα.

Ήταν όνειρο η μεταγραφή στο εξωτερικό;
Θα στο θέσω μ’ αυτόν τον τρόπο. Πίστευα πάντα ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα αγωνιζόμουν στο εξωτερικό. Το ότι δεν το είχα αποφασίσει νωρίτερα προφανώς και είχε να κάνει με το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός όχι απλά με κάλυπτε ως αθλητής, αλλά με εμπιστευόταν και μου το έδειχνε, αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού μου πάντα υπήρχε η σκέψη του εξωτερικού.

Το έχεις συνειδητοποιήσει ότι στα τέλη Αυγούστου δεν θα μπεις στο Ρέντη, δεν θα ακούσεις τις φωνές του Μπλέτσα (σ.σ ο φροντιστής των ερυθρόλευκων εδώ και πολλά χρόνια και μία από τις πλέον αγαπητές φιγούρες του ελληνικού βόλεϊ), αλλά θα πρέπει να προσαρμοστείς σε μια νέα ομάδα;
Όντως είναι περίεργα τα συναισθήματα… Στον Ολυμπιακό έχω περάσει μια ζωή αφού είμαι στο σύλλογο από 12 χρονών. Στο κλειστό του Ρέντη ήμουν από τους πρώτους που μπήκαν όταν ακόμη δεν είχε ολοκληρωθεί η ανακαίνιση του. Έχω ζήσει απίστευτες στιγμές, χαρές, λύπες και μετά από 15 χρόνια θα φορέσω μια άλλη φανέλα. Σίγουρα θα μου λείψουν πολλά πράγματα, αλλά από την άλλη ήξερα ότι θα ερχόταν κι αυτή η στιγμή. Κι ήταν μια συνειδητή απόφαση το να φύγω για να παίξω στο εξωτερικό. Προφανώς θα χρειαστώ λίγο χρόνο αλλά θα το συνηθίσω. Σίγουρα θα χρειαστώ περισσότερο χρόνο για να ξεπεράσω την απουσία του Μπλέτσα. Δεν μπορώ να σκεφτώ ακόμη ότι δεν θα ακούω τη φωνή του στην πρώτη συγκέντρωση, δεν θα τον ακούω πριν και μετά τις προπονήσεις και δεν θα είναι εκεί για να φροντίζει για τα ρούχα μου…

Μίλησες με τα άλλα παιδιά από την Εθνική που έχουν παίξει στη Γαλλία κι αν ναι τι σου έχουν πει για το «σαμπιονά»;
Εννοείται… Γενικά πήρα πολλές απόψεις απ’ όλα τα παιδιά που έχουν παίξει εκεί κι όλοι μου είπαν ότι είναι πολύ ανταγωνιστικό και απαιτητικό. Μάλιστα έμειναν έκπληκτοι γιατί η Πουατιέ είναι μια πολύ οργανωμένη και σταθερή στις απόψεις της ομάδα η οποία θέλει κάθε χρόνο να κάνει ένα βήμα παραπάνω.

Τι στόχους έχει η νέα σου ομάδα;
Μετά το πρωτάθλημα που κατέκτησαν πριν κάποια χρόνια και την περιπέτεια που πέρασαν (σ.σ. υποβιβάστηκαν στις ερασιτεχνικές κατηγορίες) μπόρεσαν να ανασυγκροτηθούν σαν οργανισμός, κι από τη στιγμή που επέστρεψαν με οργάνωση και επιμονή θέλουν να ανεβαίνουν επίπεδο. Αυτή είναι η νοοτροπία οπότε τους στόχους θα τους δούμε αργότερα, απλά εμένα αυτό που με ικανοποιεί είναι αποτελεί επιλογή του κόουτς (σ.σ. Μπρις Ντονά)…

Για σένα η προσαρμογή σε μια μικρή πόλη της Γαλλίας από την πολύβουη Αθήνα θα είναι εύκολη;Τον φετινό Ολυμπιακό πως τον βλέπεις;
Κοίτα παρόλο που έχει περάσει μια τριετία όπου χάθηκαν ισάριθμα πρωταθλήματα, ο Ολυμπιακός πάντα χτίζει ομάδες για να διεκδικήσει τους τίτλους. Έχει φτιάξει δυνατή ομάδα και ελπίζω θα βρει το δρόμο του.

Τελικά υπάρχει εξήγηση γι’ αυτό που έχει συμβεί τα τρία τελευταία χρόνια με τα πρωταθλήματα που έχουν χαθεί από τον ΠΑΟΚ;
Τι να σου πω… Είναι τρεις εντελώς διαφορετικές χρονιές μεταξύ τους, αλλά όλα κρίνονται στα τελευταία παιχνίδια. Τα λόγια είναι περιττά και το θέμα είναι τι κάνεις στο γήπεδο. Το αν είσαι φαβορί φαίνεται στο γήπεδο.
Είναι καθαρά θέμα διαχείρισης κρίσιμων αγώνων. Το πώς προετοιμάζεσαι προπονητικά και τακτικά για αυτά τα 3-4 ματς… Ίσως να έπαιξε και ρόλο τα ότι τα δύο τελευταία χρόνια είχαμε 4 και 5 νίκες σερί αντίστοιχα. Όχι ότι ήμασταν χαλαροί, απλά ο ΠΑΟΚ έμπαινε στο γήπεδο και δεν είχε τίποτα να χάσει. Φέτος πάντως υπήρχε κι ο Ντάντε ο οποίος στο φινάλε ειδικά ήταν εκπληκτικός.

Κι αν ο Κοκκινάκης έφυγε για τα ξένα, το γαλλικό πεπρωμένο του δεν τον αφήνει να ξεφύγει από το… ελληνικό παρελθόν του.
Η εντός έδρας στολή της Πουατιέ είναι ασπρόμαυρη με ρίγες (σα να λέμε ΠΑΟΚ), αλλά η εκτός έδρας είναι ερυθρόλευκη (σα να λέμε Ολυμπιακός) ενώ και το επίθετο του προπονητή του (Ντονά) θυμίζει Ελλάδα…

Οι απόψεις - editorial που δημοσιεύονται στο Sportsfeed απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του Sportsfeed το οποίο τηρεί πιστά τις αρχές της ελευθεροτυπίας: Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης. Copyright © 2022 Sportsfeed.gr

*/