Ο μαζικός αθλητισμός είναι το νέο παγκόσμιο κίνημα το οποίο γιγαντώνεται με γοργούς ρυθμούς. Κύριος εκφραστής του, το τρέξιμο στις πόλεις, τα δάση, τα πάρκα… παντού. Ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια, μία φόρμα και είσαι έτοιμος για να γίνεις μέλος του πιο υγιεινού κινήματος όλων των εποχών.
του Σούλη Μέζου
[email protected]
Σε ολόκληρο τον πλανήτη, εκατομμύρια απλοί πολίτες ξεκλέβουν χρόνο από την καθημερινότητά τους για να διανύσουν μερικά χιλιόμετρα τρέχοντας. Είναι ο πιο απλός και πιο εύκολος τρόπος εκγύμνασης. Άλλωστε σε αυτόν τον τρόπο ζωής, βασίζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό τα κέρδη τους αθλητικές εταιρείες υπόδησης (κυρίως) και ένδυσης.
Από τα τέλη της δεκαετίας του ’70, πολλοί ήταν αυτοί που έβαλαν το τρέξιμο στη ζωή τους. Με τα χρόνια ο αριθμός αυξανόταν για να φτάσουμε το 2004 όταν και μία πολύ απλή ιδέα έφερε την παγκόσμια έκρηξη που μετέτρεψε τον μαζικό αθλητισμό σε κίνημα.
To parkrun (τρέξιμο στο πάρκο) ξεκίνησε από μια περιοχή του νότιου Λονδίνου. Εμπνευστής της ο Πολ Σίντον Χιούιτ και το… concept ήταν πολύ απλό. Ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια, αθλητικές φόρμες και κάθε Σάββατο στις 9 το πρωί (ούτε νωρίς για να ξυπνήσεις αλλά ούτε και αργά για να χάσεις τη μέρα σου), οι δρομείς θα τρέχουν πέντε χιλιόμετρα γύρω από το πάρκο. Στην… πρεμιέρα της ιδέας συμμετείχαν 13 δρομείς μαζί με τον Σίντον Χιούιτ. Με τον καιρό, η ιδέα εξαπλώθηκε σε ολόκληρη τη Βρετανία, πέρασε στις ΗΠΑ, στην Αυστραλία, στην Πολωνία, στη Δανία, στη Νότια Αφρική, στη Νέα Ζηλανδία και πρόσφατα στη Ρωσία.
Πέρσι, ο Σίντον Χιούιτ ανακοίνωσε πως στο τελευταίο parkrun έκαναν την παρθενική τους συμμετοχή 332.000 άτομα παγκοσμίως! «Περισσότεροι από 1,95 εκατομμύρια ήταν οι δρομείς που χρονομετρήσαμε για πρώτη φορά το 2013, φτάνοντας το συνολικό αριθμό των 3,92 εκατομμυρίων από το 2004 που το ξεκινήσαμε. Αυτοί που έχουν καταφέρει το απίστευτο επίτευγμα, είναι οι 42.800 εθελοντές που έχουμε στις 362 τοποθεσίες που διεξάγεται το parkrun σε όλον τον πλανήτη οι οποίες συνεχώς αυξάνονται. Μόνο στη Βρετανία, το 2013 προστέθηκαν 153 νέες τοποθεσίες» δήλωσε ο Σίντον Χιούτι και συμπλήρωσε. «Το μύνημά μου προς όλους τους parkrunners για το 2014 είναι: Κρατήστε το… απλό. Καλό θα είναι να θυμόμαστε όλοι μας πως πρόκειται απλά για την εβδομαδιαία άσκηση που κάνουμε παρέα με τους φίλους μας, χρονομετρώντας τρέξιμο 5.000 μέτρων, σε ένα πάρκο».
Οι μόνιμοι δρομείς του parkrun είναι περισσότεροι από 60.000. Από αυτούς, οι 45.000 βρίσκονται στη Βρετανία, ενώ οι υπόλοιποι σε Αυστραλία, Νότιο Αφρική, Πολωνία, Νέα Ζηλανδία, ΗΠΑ, Σιγκαπούρη, τη Ρωσία, ενώ έχει καθιερωθεί και στη στρατιωτική βάση Μπαστιόν στο Αφγανιστάν.
Τα νούμερα του Parkrun
Μέχρι τις 15 Ιανουαρίου 2015 είχαν καταγραφεί επίσημα:
53.974 parkruns
875.574 δρομείς
560 τοποθεσίες
7.691.419 τρεξίματα 5χλμ.
38.239.013 χιλιόμετρα συνολική απόσταση
Συνολική χρονομέτρηση 413 χρόνια, 219 μέρες, 11 ώρες, 25 λεπτά
Ρεκόρ γυναικών Ελέιν Σέργουιν 15:43 στο parkrun του Κίνγκσμπουρι στις 20 Δεκεμβρίου 2014
Ρεκόρ ανδρών Άντριου Μπάντελεϊ 13:48 στο Μπούσι parkrun στις 11 Αυγούστου 2012
Δωρεάν κοινωνική δικτύωση
Στη σύγχρονη εποχή τα social media αποτελούν το Νο1 τρόπο γνωριμίας. Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα. Ο μαζικός αθλητισμός όμως έρχεται να την ανατρέψει. Άνθρωποι που δε γνωρίζονται μεταξύ τους, συναντιώνται κάθε Σάββατο πρωί για να διανύσουν τρέχοντας παρέα 5000μ. Δίχως μάλιστα να πληρώσουν το παραμικρό για τη συμμετοχή. Ιδίως για το parkrun το μόνο που χρειάζεται είναι μια εγγραφή στο επίσημο site του… κινήματος. Αυτό γίνεται για να λάβουν έναν barcode και τον χρησιμοποιούν στον τερματισμό για να χρονομετρούνται και να παρακολουθούν την εξέλιξη τους.
Στην Ελλάδα
Τα τελευταία χρόνια, σχεδόν κάθε μήνα διοργανώνονται αγώνες από χορηγούς. Σε πολλούς δήμους της Αθήνας υπάρχουν αγώνες που έχουν καθιερωθεί με αποκορύφωμα τον μαραθώνιο στην κλασσική διαδρομή. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στη Θεσσαλονίκη με τον νυχτερινό ημιμαραθώνιο, τις Σπέτσες (επίσης ημιμαραθώνιος) αλλά και πολλούς άλλους αγώνες σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Στην Ελλάδα, το δρομικό κίνημα βρίσκεται ακόμα στα πρώτα του βήματα, όμως τα μηνύματα είναι ιδιαίτερα ενθαρυντικά. Όλο και περισσότερος κόσμος αρχίζει να συμμετέχει (κάθε χρόνο έχουμε αύξηση) με αποτέλεσμα, όλο και περισσότερες διοργανώσεις να λαμβάνουν χώρα. Άλλωστε το κόστος για τον διοργανωτή είναι μικρό και οι χορηγοί είναι πρόθυμοι να το καλύψουν. Να μην ξεχνάμε πως ο μαζικός αθλητισμός, αποτελεί παράσημο εταιρικής κοινωνικής ευθύνης.
[youtube id=”QfR1VMJFxP4″ width=”620″ height=”360″]
