Η επίσκεψη στο βοηθητικό στάδιο του Καυτανζογλείου ξεκινά με κωμικοτραγικό τρόπο. Ο φύλακας ρωτάει τον επισκέπτη αν έχει μαζί του την… καρτούλα. Αν δηλαδή έχει πληρώσει τη μηνιαία συνδρομή του για να αθληθεί. Στην Ελλάδα του 2014 για να τρέξει ένας πολίτης σε έναν κακοτράχαλο ελαστικό τάπητα, που εγκυμονεί κινδύνους για όλους τους αθλούμενους, πρέπει να πληρώσει.
Το ξεπερνάμε και μπαίνουμε στο βοηθητικό, εκεί όπου χτίζονται οι πρωταθλητές του αύριο και όπου προπονούνται οι καλύτεροι αθλητές της Βόρειας Ελλάδας.
Ο ελαστικός τάπητας που κατασκευάστηκε το 2004 για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και ανακατασκευάστηκε το 2009 για τη φιλοξενία του παγκόσμιου τελικού των γκραν πρι της IAAF, βρίσκεται σε τραγική κατάσταση.
Βρέχει και δημιουργούνται λίμνες με νερό σε όλη την επιφάνεια της πίστας. Όπου δεν υπάρχουν λακκούβες, υπάρχουν εξογκώματα και τρύπες. Κάτω από τον τάπητα του 2009 ξεπροβάλλει ο φουσκωμένος τάπητας του 2004. Την ώρα της αυτοψίας ένας αθλητής τρέχει και προσπαθεί να αποφύγει τις κακοτοπιές. Η προπόνηση στο Καυτανζόγλειο απαιτεί υψηλό δείκτη αυτοσυγκέντρωσης, ώστε να αποφευχθούν τα… φυσικά εμπόδια από τις κακοτεχνίες.
Το απόγευμα της Δευτέρας 22 Δεκεμβρίου, αθλητές, προπονητές και παράγοντες του στίβου της Θεσσαλονίκης θα πραγματοποιήσουν συγκέντρωση στην είσοδο του σταδίου, μήπως και ευαισθητοποιηθεί η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού ώστε να αλλάξει τον τάπητα. Μέχρι τώρα, στις φωνές των ανθρώπων του κλασικού αθλητισμού, αλλά και στις επιστολές της διοίκησης του σταδίου, δεν έχει υπάρξει ανταπόκριση.
Η εικόνα μιλάει μόνη της για όσα είδαμε στο Καυτανζόγλειο…
