Στις 17 Οκτωβρίου θα διεξαχθεί στην Γκντίνια το παγκόσμιο πρωτάθλημα ημιμαραθώνιου με τη συμμετοχή πολλών μεγάλων ονομάτων. Την προσοχή μας όμως αξίζει και η Φινλανδή Ανεμαρί Σάντελ, η οποία εμφανίζεται για πρώτη φορά μετά από 22 χρόνια σε αγώνα παγκοσμίου επιπέδου.
της Σωτηρία Στασινού
Η Ανεμαρί Σάντελ, είναι μία αθλήτρια στίβου μεγάλων αποστάσεων, η οποία θα μπορούσε να προσφέρει πάρα πολλά στον αθλητισμό εάν δεν είχε τραυματιστεί και αναγκαστεί να σταματήσει πολύ νωρίς την καριέρα της. Το κεφάλαιο του αθλητισμού όμως δεν έκλεισε ποτέ οριστικά για εκείνη, καθώς έρχεται να αγωνιστεί στην Γκντίνια δίπλα σε μεγάλα ονόματα αθλητρών για να διεκδικήσει αυτά που δεν πρόλαβε να κερδίσει.
Η Σαντέλ πριν κλείσει καν τα 20 της χρόνια είχε καταφέρει να λάβει καλές θέσεις σε αγώνες παγκοσμιου. Από τις πιο σημαντικές τις επιτυχίες ήταν η 5η θέση σε τελικό 3.000 μέτρων στο παγκόσμιο πρωτάθλημα εφήβων νεανίδων του 1992, η 13η θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1993 και 9η θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1995 στα 10.000μ. Η μεγαλύτερη της επιτυχία ήταν το 1995 όταν κατάφερε να κερδίσει τον παγκόσμιο τίτλο στον ανώμαλο δρόμο στην κατηγορία των νεανίδων και την ίδια χρονιά πάλι στον ανώμαλο στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης στις γυναίκες.
Δεν θα μπορούσαμε να μην αναφέρουμε στις επιτυχίες την συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα το 1996 σε ηλικία 19 χρονών, όπου και αγωνίστηκε στον τελικό των 10.000 μέτρων, καταλαμβάνοντας τη 12η θέση. «Στους Ολυμπιακούς της Ατλάντα, αφού έκανα ατομικό ρεκόρ στα προκριματικά των 10.000 μέτρων, οι προπονητές μου είπαν ότι έχω μεγάλες πιθανότητες να κερδίσω μετάλλιο τελικό. Κατέληξα να έχω φανταστεί τόσο πολύ την κούρσα μου στο μυαλό μου που πριν τον τελικό ένιωσα ψυχολογικά εξουθενωμένη», θυμάται η Σάντελ.
Μετά από εκείνους τους Ολυμπιακούς ακολούθησαν και άλλες επιτυχίες και μέχρι και το 1998, όλα έδειχναν ότι όντως θα φτάσει πολύ πιο ψηλά από όσα είχε καταφέρει ως τότε. Ο αθλητισμός όμως είναι απρόσμενος. Έτσι στα 21 της χρόνια, ένα χρόνο μετά την κούρσα της στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ημιμαραθωνίου στη Ζυρίχη, αντιμετώπισε μεγάλα προβλήματα στο εσωτερικό σημείο του γόνατού της (ιγνυακό τένοντα).
Οι φυσιοθεραπείες δεν καλυτέρεψαν την κατάσταση και έτσι έχασε την ευκαιρία της να λάβει συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Σίδνεϊ. Για την ημέρα της κούρσας του μαραθωνίου ανέφερε: «Έκλαψα εκείνη τη νύχτα. Ένιωσα τόσο στεναχωρημένη και απογοητευμένη».
Τελικά για να αποκαταστήσει το πρόβλημα στα πόδια της αναγκάστηκε να υποβληθεί το 2003 σε 4 χειρουργεία στον δεξί τένοντα και σε 2 στον αριστερό.
Στις 17 Οκτώβρη, λοιπόν επιστρέφει στον πρώτο της αγώνα σε παγκόσμια διοργάνωση μετά από πολλά χρόνια για να αντιμετωπίσει όχι τόσο την Νετσανέτ Γκουντέτα ή τη Σίφαν Χασάν όπου ξεχωρίζουν στις συμμετοχές, αλλά τον ίδιο της τον εαυτό. Μετά από 3 κούρσες που έχει τρέξει τη φετινή χρονιά με χρόνο 1:13:56 (Γενάρη του 2020) επιθυμεί να διεκδικήσει μία θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2021 και εάν πετύχει αυτό γιατί να μην προσπαθήσει να λάβει πρόκριση και στους Ολυμπιακούς του 2024.
Εκτός όμως του Ολυμπιακού στόχου, αυτό που πραγματικά θέλει να πετύχει με την παρουσία της στην Γκντίνια είναι να γίνει παράδειγμα για τους νέους αθλητές δίνοντάς τους το μήνυμα ότι μπορούν να έχουν μία μακρόχρονη και όμορφη καριέρα ακόμα και αν φτάσουν στο πικ τους πολύ νωρίς. «Θέλω να δείξω στους νέους ταλαντούχους αθλητές ότι μπορείς να κάνεις πάρα πολλά όταν το θες και όταν δεν τα παρατάς»
Αυτή η ιστορία της Ανεμαρί είναι από εκείνες που αποδεικνύουν πως όταν αγαπάς ειλικρινά αυτό που κάνεις, παρά τα όσα προβλήματα προκύψουν στη διαδρομή, μπορείς να επανέλθεις, ότι ηλικία και να έχεις.
