Γιατί στο Βερολίνο;

Ο απόηχος της παγκόσμιας επίδοσης στο μαραθώνιο καλά κρατεί. Άλλωστε δεν ήταν και λίγο. Ο Κενυάτης Ντένις Κιμέτο έτρεξε στο Βερολίνο την απόσταση των 42.195μ. σε 2:02.57 και έγινε ο πρώτος δρομέας που κατεβαίνει τις 2 ώρες και 3 λεπτά.

του Τόλη Λελεκίδη
[email protected]

Αλήθεια όμως πόσες φορές έχει σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ στη γερμανική πρωτεύουσα και τι είναι αυτό που την κάνει «βατή» σε μεγάλες επιδόσεις στο μαραθώνιο;
Μια μικρή ανάλυση, αλλά σημαντική θα δώσει μερικές απαντήσεις. Καταρχάς φέτος σημειώθηκε το πέμπτο παγκόσμιο ρεκόρ τα τελευταία οκτώ χρόνια.
Ν’ αναφέρουμε ότι ο μαραθώνιος στο Βερολίνο ξεκίνησε το 1974, ήταν ένας απλός αγώνας με την συμμετοχή 284 αθλητών και διεξάγονταν στο δάσος. Από το 1981 αποφασίστηκε να «μετακομίσει» στο κέντρο της πόλης και με τα χρόνια έφθασε να έχει συμμετοχή 70.000 δρομέων.
Ο διευθυντής του αγώνα, Μαρκ Μίλντε, είναι ο συνεχιστής από τον πατέρα του, που ίδρυσε το νέο αγώνα το 2003. Ο ίδιος προσπαθεί να πει ποια είναι τα «κλειδιά» του αγώνα και γίνονται παγκόσμια ρεκόρ.
«Στο Βερολίνο η διαδρομή είναι επίπεδη με λίγες στροφές. Ξεκινάει από τα 38 μέτρα από το επίπεδο της θάλασσας και το μεγαλύτερο σημείο είναι 53 μέτρα και το χαμηλότερο 37 μέτρα».
Συγκριτικά με άλλους δύο μεγάλους μαραθωνίους το Λονδίνο και τη Βοστόνη, στην πρώτη υπάρχουν πιο συχνά στροφές και οι δρομείς επιπλέον έρχονται αντιμέτωποι με τον άνεμο καθώς τρέχουν προς τον ποταμό Τάμεση. Από την άλλη στη Βοστόνη η γραμμή τερματισμού είναι πολύ χαμηλότερη και απαγορευτική για να επιτευχθεί παγκόσμιο ρεκόρ.

Ένα συγκριτικό των τριών μαραθωνίων δείχνει την υψομετρική διαφορά από το επίπεδο της θάλασσας σε όλη τη διαδρομή.

Η σύγκριση μαραθωνίων Βοστόνης, Λονδίνου και Βερολίνου

Επίσης, οι συμμετέχοντες στο Βερολίνο τρέχουν όλο στην άσφαλτο και οι δρομείς λένε πώς δεν έχουν προβλήματα με τις αρθρώσεις τους. Ακόμη ο αγώνας γίνεται προς τα τέλη Σεπτέμβρη, όπου επικρατούν συνήθως ιδανικές συνθήκες. Δεν έχει πολύ αέρα και οι θερμοκρασίες κυμαίνονται από 12 σε 18 βαθμούς Κελσίου.

Ρεκόρ στο μαραθώνιο- Όλα στο Βερολίνο

Φυσικά άλλο ένα στοιχείο είναι ότι οι διοργανωτές συγκεντρώνουν την ελίτ των δρομέων και δίνουν τεράστια ποσά. Ένα από τα κορυφαία ονόματα που μετείχε ήταν ο Αιθίοπας Χαϊλέ Γκεμπρεσελασιέ.

Μια άλλη εξήγηση δίνει και ο Ρος Τάκερ, φυσιολόγος του επιστημονικού ινστιτούτου αθλητισμού της Νότιας Αφρικής. «… τώρα ο μαραθώνιος έχει εξελιχθεί σε μάχη τακτικής γιατί κανένας δεν θέλει να θυσιαστεί για να τραβήξει τους υπόλοιπους σε μια προσπάθεια για παγκόσμιο ρεκόρ. Το βέλτιστο για να σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ είναι να έχεις δύο δρομείς που είναι αποφασισμένοι να πηγαίνουν για παγκόσμιο ρεκόρ, που έχουν τη θέληση να δουλέψουν μαζί και απλά έχεις τον αγώνα γύρω από αυτούς τους δύο».

Αυτό συνέβη στο Βερολίνο, αφού τόσο ο Ντένις Κιμέτο, όσο και ο Εμάνουελ Μουτάι έτρεχαν με στόχο το ρεκόρ. Έτσι, δεν χρειάζονται «λαγοί», αρκεί να έχεις τουλάχιστον δύο δρομείς, όπως οι δύο Κενυάτες με χρόνους κάτω από 2 ώρες και 4 λεπτά.
Το τελευταίο κίνητρο και γεγονός που γίνονται ρεκόρ στο Βερολίνο είναι σίγουρα το οικονομικό. Ο Κιμέρο έφυγε από τη γερμανική πρωτεύουσα κατά 130.000 ευρώ πλουσιότερος, ενώ το μπάτζετ του αγώνα φθάνει τις 500.000 ευρώ.