«This is Volleyball». Τελεία και παύλα! Πιο πετυχημένο μότο για την κορυφαία διοργάνωση στην ιστορία του βόλεϊ δεν θα μπορούσε να βρεθεί , όπως φυσικά όλη η Πολωνία δεν θα μπορούσε να περιμένει ιδανικότερο φινάλε από το σημερινό.
του Δημήτρη Τυχάλα
[email protected]
Η ομάδα του Στεφάν Αντιγκά κέρδισε με 3-1 την Βραζιλία στον μεγάλο τελικό της διοργάνωσης, κατακτώντας το 2ο τίτλο στην ιστορία της (ο προηγούμενος το 1974 στο Μεξικό) και συνδυάζοντας ιδανικά το αγωνιστικό με το οργανωτικό όσκαρ.
Από την πρεμιέρα στο εθνικό στάδιο της Βαρσοβίας όπου 65.000 άνθρωποι δημιούργησαν ένα απίθανο ρεκόρ, μέχρι και τον σημερινό τελικό η Πολωνία δίδαξε σε όλο τον κόσμο πως πρέπει να διοργανώνονται τόσο μεγάλα τουρνουά και έθεσε τόσο ψηλά τον πήχη που ίσως κανείς να μην μπορέσει να την ξεπεράσει στο άμεσο μέλλον.
Όσον αφορά το αγωνιστικό μέρος του τελικού, οι Βραζιλιάνοι όπως αναμενόταν ξεκίνησαν καλύτερα ξεπερνώντας την πίεση της καυτής έδρας, που έφερε μεγαλύτερη πίεση στους γηπεδούχους, ωστόσο άφησε ανολοκλήρωτη την ανατροπή του β’ σετ κι η Πολωνία επέστρεψε!
Οι γηπεδούχοι προηγήθηκαν με 17-12 στο δεύτερο σετ, οι Βραζιλιάνοι ισοφάρισαν 17-17 παγώνοντας την Σπόντεκ Αρένα. Ο Αντιγκά πέρασε στο ματς τον Ζαγκούμνι, ο πρώην πασαδόρος του Παναθηναϊκού ηρέμησε την ομάδα του και στο 20-20 ο (απίθανος χθες) Μίκα με δύο σερί πόντους έκανε το 22-20 χωρίς οι Βραζιλιάνοι να μπορέσουν να επιστρέψουν.
Το τρίτο σετ ήταν πιο ισορροπημένο, με τη διαφορά όμως ότι πλέον οι Πολωνοί το πίστευαν. Κι αυτό φάνηκε στο φινάλε. Παρόλο που η Βραζιλία κατάφερε να ισοφαρίσει 23-23 με επίθεση του Μίκα και άουτ του Λουκαρέλι το σκορ έγινε 2-1 κι όλη η Πολωνία είχε σηκωθεί στο πόδι.
«One more set…» τραγουδούσαν οι 15.000 χιλιάδες που ήταν εντός της Σπόντεκ Αρένα με τη Βραζιλία όμως χάρις στα σερβίς του (πρώην παίκτη του Ολυμπιακού) Φελίπε Φοντέλες να μετατρέπει το 17-17 σε 17-20.
Η λογική έλεγε τάι μπρέικ, αλλά ο Θεός του βόλεϊ χθες δεν μπορούσε να ήταν άδικος.
Οι γηπεδούχοι μείωσαν σε 19-20, ο Γουάλας έχασε μεγάλη ευκαιρία στο 19-21 καρφώνοντας άουτ (20-21), ο Βινιάρσκι με κόντρα επίθεση ισοφάρισε 21-21 κι αμέσως μετά ο Λουκαρέλι κέρδισε το χρυσό βατόμουρο του τελικού.
Ο Βραζιλιάνος έκανε αρχικά υπέρβαση (22-21) και μετά δέχθηκε δύο μπλοκ από τον Βλάζλι (24-21). Το γήπεδο πήρε φωτιά, ο Λουκαρέλι ‘έσπασε’ το πρώτο ματς μπολ (24-22), αλλά ήταν αργά. Στην επόμενη φάση, ο Μίκα έβγαλε την υποδοχή, ο Ζαγκούμνι πάσαρε στη ζώνη 2 κι ο Βλάζλι έστειλε ένα ολόκληρο έθνος στα ουράνια.
Η περιγραφή στην τελευταία φάση δεν ήταν τυχαία, αφού αυτή ήταν η τελευταία πάσα του Ζαγκούμνι και το τελευταίο καρφί του Βλάζλι με τη φανέλα της εθνικής. Τα δάκρυα του τελευταίου στην αγκαλιά του Αντιγκά έλεγαν πολλά, αφού από το 2010 μέχρι το φετινό καλοκαίρι είχε αποχωρήσει από την εθνική, αλλά επέστρεψε για χάρη του Γάλλου με τον οποίο ήταν συμπαίκτης στην Σκρα Μπελχάτοφ μέχρι τον περασμένο Μάρτιο.
Στον αγώνα για τις θέσεις 3-4, η Γερμανία είχε πολύ περισσότερη ενέργεια από τη Γαλλία και επικράτησε δύσκολα, αλλά δίκαια, με 3-0 κατακτώντας το πρώτο της μετάλλιο από την στιγμή της επανένωσης.
Αποτελέσματα
Αγώνας για θέσεις 3-4
Γαλλία – Γερμανία 0-3 (21-25, 24-26, 23-25)
Τελικός
Πολωνία – Βραζιλία 3-1 (18-25, 25-22, 25-23, 25-22)
Η τελική κατάταξη
01.Πολωνία
02.Βραζιλία
03.Γερμανία
04.Γαλλία
05.Ρωσία
06.Ιράν
07.Καναδάς
-.ΗΠΑ
09.Φινλανδία
-.Σερβία
11.Αργεντινή
-.Κούβα
13.Βουλγαρία
-.Ιταλία
15.Αυστραλία
-.Κίνα
17.Βέλγιο
-.Κορέα
-.Μεξικό
-.Βενεζουέλα
21.Καμερούν
-.Αίγυπτος
-.Πουέρτο Ρίκο
-.Τυνησία
Η Χρυσή Βίβλος
2014 (Βαρσοβία) Πολωνία
2010 (Ρώμη) Βραζιλία
2006 (Τόκιο) Βραζιλία
2002 (Μπουένος Άιρες) Βραζιλία
1998 (Τόκιο) Ιταλία
1994 (Αθήνα) Ιταλία
1990 (Ρίο ντε Τζανέιρο) Ιταλία
1986 (Παρίσι) ΗΠΑ
1982 (Μπουένος Άιρες) ΕΣΣΔ
1978 (Ρώμη) ΕΣΣΔ
1974 (Πόλη του Μεξικό) Πολωνία
1970 (Σόφια) Ανατολική Γερμανία
1966 (Πράγα) Τσεχοσλοβακία
1962 (Μόσχα) ΕΣΣΔ
1960 (Ρίο ντε Τζανέιρο) ΕΣΣΔ
1956 (Παρίσι) Τσεχοσλοβακία
1952 (Μόσχα) ΕΣΣΔ
1949 (Πράγα) ΕΣΣΔ
