Αν δεν υπήρχε η κίνηση-έκπληξη του Άρη με την απόκτηση της Σιμόν, θα μπορούσαμε να πούμε πως το 48ο πρωτάθλημα της Α1 γυναικών μοιάζει το πιο αδιάφορο των τελευταίων ετών, με τον Ολυμπιακό να είναι ο σίγουρος πρωταθλητής και τις υπόλοιπες 10 ομάδες να κινούνται ένα ή και πολλά περισσότερα επίπεδα πιο κάτω.
του Δημήτρη Τυχάλα
[email protected]
Τώρα, η εκτίμηση ότι ο Ολυμπιακός είναι από τώρα πρωταθλητής δεν έχει αλλάξει, αλλά τουλάχιστον έχει αποκτήσει ένα διαφορετικό ενδιαφέρον η μάχη για τη 2η θέση και γενικά η μάχη για την τετράδα.
Όλα αυτά σε ένα πρωτάθλημα 11 ομάδων καθώς για πρώτη φορά ο Παναθηναϊκός (η ομάδα με τους περισσότερους τίτλους) δεν θα συμμετάσχει (δε δήλωσε συμμετοχή), το οποίο εδώ και χρόνια προσπαθεί να βρει το δρόμου του, χωρίς επιτυχία (εδώ σε αντίθεση με τους άνδρες υπάρχει πλούσιο υλικό, αλλά το πρόβλημα έχει να κάνει με την αξιοποίηση του).
Υπόθεση τίτλος: Κούρσα για ένα, ερυθρόλευκο, άλογο
Οι ερυθρόλευκες, εδώ και 5 χρόνια σαρώνουν τα πάντα στο διάβα τους κι αν δεν έχουν ατυχίες θα φτάσουν στα 6 σερί, καθώς ο κορμός όχι μόνο παρέμεινε (Χριστοδούλου, Γιώτα, Λαμπρούση, Κονόμι, Χίπε), ενισχύθηκε με δύο νέες ακραίες (Νίεμερ, Πολ) και προστέθηκε η 18χρονη Κύπρια Κατερίνα Ζακχαίου, η οποία είναι ότι καλύτερο έχουμε δει τα τελευταία χρόνια…
Κι ο Μπράνκο Κοβάτσεβιτς θα έχει μόνο τον πονοκέφαλο για το πώς θα διατηρεί την ένταση στην ομάδα του εν όψει των ευρωπαϊκών υποχρεώσεων…
Η μάχη της τετράδας
Ο Άρης, οι Μακεδόνες, η Σαντορίνη (με αλφαβητική σειρά για να μην έχουμε παρεξηγήσεις) είναι οι τρεις ομάδες που στην εκκίνηση μοιάζουν να είναι πιο κοντά στη μάχη της τετράδας και το ερώτημα είναι αν μπορεί να προκύψει και κάποιος άλλος πόλος.
Η απόκτηση της Σιμόν δίνει άλλη δυναμική στις κίτρινες (που μαζί με τις Χουντίμα, Γκλιγκόροβιτς συνθέτουν μια εξαιρετική τριπλέτα ξένων), όμως το ερώτημα είναι πόσο γρήγορα θα μπει στην ομάδα και θα βρει το ρυθμό της καθώς ήταν για μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός, λόγω εγκυμοσύνης.
Ο Γιώργος Ρούσης μετά τους περσινούς δύο τελικούς με τη Νάξο παρέμεινε Κυκλάδες, μετακομίζοντας στην Σαντορίνη και κάνοντας σημαντικό λίφτινγκ. Πήρε μαζί του την Πότοκαρ, έφερε την Εμμανουηλίδου και την Καλανταρίδου, ενώ για πρώτη φορά στην Α1 θα αγωνιστεί η διεθνής με την εθνική γυναικών Μαρία Γενιτσαρίδη, η οποία επαναπατρίστηκε μετά τις σπουδές στις ΗΠΑ.
Η συνταγή για τους Μακεδόνες δεν αλλάζει και μετά την 6η περσινή θέση, στα Κύμινα θέλουν την υπέρβαση. Ο Σκουλικάρης έφερε δύο Αμερικάνες, αλλά ποντάρει πολλά στην 18χρονη Καραφουλλίδου και στο ότι πλέον η ομάδα του έχει παραστάσεις και ξέρει ότι μπορεί.
Τα ερωτηματικά
Από κει και πέρα, ο Πανναξιακός βρέθηκε ένα βήμα πριν τη διάλυση, αλλά επέζησε, έφερε στο νησί τη μισή Ελπίδα Αμπελοκήπων που σάρωσε τα αναπτυξιακά και τρεις ξένες με τον Κώστα Παπαδόπουλο να έχει μπροστά του μία μεγάλη πρόκληση.
Η Ηλιούπολη με την Πέπη Μπλάμη στην πρώτη της προπονητική απόπειρα στην Α1 και ένα ρόστερ με αρκετές έμπειρες αθλήτριες όπου ξεχωρίζει η Τοτσίδου και η Καβαθθά που επέστρεψε στην αγωνιστική δράση είναι ένα ενδιαφέρον πρότζεκτ.
Κατόπιν υπάρχει ένα γκρουπ πέντε ομάδων που κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος τι περιμένει.
Το Μαρκόπουλο άφησε στην άκρη τις ξένες, έφερε μόνο ξένο προπονητή (ο Κροάτης Πάουν) και ρισκάρει αλλά δείχνει ότι έχει προοπτικές, ενώ χωρίς ξένες είναι και ο Αίας με τη διαφορά ότι και πέρσι στις δικές του δυνάμεις είχε στηριχθεί.
Οι τρεις νεοφώτιστες είναι τρεις διαφορετικές ιστορίες. Η πρωτάρα Κόρινθος έχει φοβερό ενθουσιασμό και η έδρα ίσως είναι το μεγάλο της όπλο, ο Πορφύρας έχοντας αυτή τη φορά ξένη (Κολμένοβιτς) και με την Δρσγουμάνου μοιάζει να έχει ενισχυθεί, ενώ ο Ηρακλής Κηφισιάς με άλλα όνειρα ξεκίνησε την σεζόν (σκεφτείτε την ομάδα με Κουτουξίδου, Λαμπρινίδου, Μπαρούν, Κωνσταντινίδου) κι αλλιώς θα πορευτεί μετά το πρόβλημα που προέκυψε με τον χρηματοδότη.
Γενικά το πρωτάθλημα ξεκινά κι οι περισσότεροι θα ψάχνουν να βρουν το βηματισμό τους…
Ποια θα κάνει τη διαφορά
Υπάρχουν νέα πρόσωπα, με κορυφαία φυσικά την Σιμόν, αλλά και την Μέρκοβα της Θήρας, υπάρχει όμως και η Χίπε. Η Γερμανίδα πέρσι χρειάστηκε πολύ χρόνο να προσαρμοστεί, τραυματίστηκε και παρόλο που όταν επέστρεψε ήταν πολύ καλύτερη, λογικά φέτος θα δώσει πολλά περισσότερα στον Ολυμπιακό.
Η Κατερίνα, η Μαρία κι ο άγνωστος Χ
Η Κατερίνα Ζακχαίου πέρσι με τον Πανναξιακό έκανε πράγματα και θάματα, αλλά φέτος φορώντας τη φανέλα του Ολυμπιακού κι έχοντας μπροστά της Γιώτα, Λαμπρούση πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά και σε επίπεδο πρωταθλητισμού, ενώ με ενδιαφέρον περιμένουμε να δούμε την Μαρία Γενιτσαρίδη. Την ξέρουμε από τις Εθνικές ομάδες, αλλά μετά από 4 χρόνια στο Πίτσμπουργκ περιμένουμε να δούμε τι θα κάνει και στην πρώτη της εμφάνιση στην Α1.
Money talks
Ο Ολυμπιακός έχει ξεφύγει και κάθε χρόνο ανεβάζει τον πήχη, με την Σαντορίνη και φέτος να συνεχίζει αυτό που έχει χτίσει την τελευταία τριετία ενώ η έκπληξη ήταν ο Άρης, ακόμη και πριν την απόκτηση της Σιμόν.
Για τις υπόλοιπες ομάδες η έλλειψη χορηγού, τηλεοπτικής κάλυψης σε συνδυασμό με το γεγονός ότι μέχρι πριν από ένα μήνα υπήρχε η πιθανότητα να μην πέφτει κανείς (αν δεν κατέβαινε κι ο Ηρακλής Κηφισιάς) ήταν αποτρεπτικοί παράγοντες στο να γίνουν μεγάλες επενδύσεις, αλλά θα δούμε και πάλι πολλά νεαρά παιδιά.
Λείπει το πράσινο φόντο
Η απουσία του Παναθηναϊκού και η διεξαγωγή του πρωταθλήματος με 11 ομάδες (όπως και πριν από τρία χρόνια όταν αποχώρησαν τα Βριλήσσια τέλη Αυγούστου) είναι ένα τεράστιο μείον. Τόσο σε επίπεδο πρεστίζ όσο και οργανωτικά.
Ίδιο σκηνικό
Από τη στιγμή που το πρωτάθλημα ξεκινά και ξέρουμε ήδη τον πρωταθλητή, όπως συμβαίνει την τελευταία τριετία, σίγουρα αυτό δεν είναι και ότι το καλύτερο…
Τί του λείπει
Η αίσθηση ότι είναι όντως το πιο όμορφο πρωτάθλημα… Οι πινελιές που θα τονίσουν τη διαφορετικότητα του. Η τηλεοπτική προβολή κι όλα τα στοιχεία που θα το μετατρέψουν σε ένα οργανωμένο πρωτάθλημα… Κι εδώ δεν είναι μόνο δουλειά της Ομοσπονδίας, αλλά και των συλλόγων που οι ίδιοι πρέπει να αντιληφθούν πως πρέπει να σπρώξουν το κάρο για να κουνηθεί από τη θέση του.