Ακατάλληλος και επικίνδυνος ο εξοπλισμός του ΣΕΦ

Η δήλωση του χρυσού Ολυμπιονίκη του μήκους, Μίλτου Τεντόγλου, μετά τον τελικό του στο πανελλήνιο πρωτάθλημα του ΣΕΦ («είναι αυτό στάδιο να γίνονται αγώνες;») αποτυπώνει ακριβώς την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο μοναδικός χώρος στην Ελλάδα που μπορεί να φιλοξενήσει κλειστό στίβο.

του – Θανάση Νικολάου
[email protected]

Η κατάσταση του εξοπλισμού με τον οποίο στήνεται ο αγωνιστικός χώρος στο ΣΕΦ, είναι και ο βασικός λόγος που ο Γιώργος Πομάσκι δεν ήθελε να ρισκάρει σε καμία περίπτωση ο Τεντόγλου. Ένα άλμα και τέλος, άντε δύο αν βγει το πρώτο άκυρο, ήταν η εντολή του Πομάσκι. Το ότι ο χρυσός Ολυμπιονίκης ρίσκαρε, είναι ένα… θέμα.

Στο αγώνισμα του ύψους στο σημείο που στήθηκε το στρώμα, ακριβώς μπροστά στο πάτημα των αθλητών υπήρχε μια… λακκούβα. Οι αθλητές του ύψους το επεσήμαναν και μάλιστα σε ένα του άλμα, ο Αντώνης Μέρλος πάτησε ακριβώς σε αυτό το σημείο και αναγκάστηκε να σταματήσει. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο τραυματίστηκε σοβαρά ο Κώστας Φιλιππίδης στο κλειστό προπονητήριο του ΟΑΚΑ και οδηγήθηκε στο χειρουργείο.

Η πίστα σε ακόμα χειρότερη κατάσταση. Δίχως δόση υπερβολής, δεν υπάρχει χειρότερη σε ολόκληρα τα βαλκάνια. Και όμως η εκάστοτε διοίκηση του ΣΕΦ (για να είμαστε δίκαιοι) θεωρεί το στίβο… αγγαρεία. Μια υποχρέωση από την οποία πρέπει να βγει 2 ή το πολύ 3 φορές το χρόνο. Ούτε καν για προπόνηση δε δόθηκε φέτος το στάδιο την Παρασκευή, γιατί η ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού έπαιζε Πέμπτη βράδυ. Συγγνώμη, αλλά όταν ο αγώνας είναι ευρωπαϊκός, πάντα βράδυ παίζει ο Ολυμπιακός και είτε οι εργασίες ξεκινήσουν 22:00 είτε 00:00, πάλι στην ώρα τους θα είναι στημένα τα… μπαλώματα για να ρισκάρουν τη σωματική τους ακεραιότητα οι αθλητές και οι αθλήτριες του στίβου.

Το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, παραδόθηκε στον ελληνικό αθλητισμό το 1985 για χρήση από ο στίβο. Αυτό ήταν ο αρχικό σχέδιο και ο εξοπλισμός είναι ο ίδιος από τότε, όταν το Μάρτιο του 1985 διεξήχθει το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στίβου.

H κάθοδος από τη Θεσσαλονίκη στον Πειραιά του Γιάννη Ιωαννίδη το 1999 για να αναλάβει την ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού περιλάμβανε έναν απαράβατο όρο στο συμβόλαιο με τα πολλά μηδενικά που υπέγραψε ο «ξανθός» με τον Σωκράτη Κόκκαλη. Να φύγει η ομάδα από το Παπαστράτειο και να πάει στο ΣΕΦ. Αυτό ήταν και το τέλος του στίβου από το πρώτο του σπίτι (ακολούθησε το 2003 και το Καραϊσκάκη). Η τότε διοίκηση του ΣΕΓΑΣ δεν έκανε κάτι να αποτρέψει την απολυταρχία του «ξανθού» (δεν ήθελε κανέναν ούτε ως περαστικό στο στάδιο) και η ολοκλήρωση του κλειστού της Παιανίας μετά από τέσσερα χρόνια, τους βόλεψε όλους, μέχρι που… ξεβολεύτηκε ο στίβος. Πάλι μόνο αυτός.

Για να επιστρέψουμε στα του ΣΕΦ, ο εξοπλισμός για το στίβο είναι για πέταμα. Άμεσα πρέπει να αλλάξει και η ΓΓΑ πρέπει να επιληφθεί του θέματος. Η νυν διοίκηση του ΣΕΦ να πιέσει για να προχωρήσει η αλλαγή. Χρήματα μπορούν να βρεθούν και το κόστος δεν είναι μεγάλο. Σε όλη την Ελλάδα τοποθετείται νέος ελαστικός τάπητας σε στάδια για το στίβο. Ας γίνει και στο ΣΕΦ. Ας γίνει και ένα έργο ουσίας…

Ακόμα και αν το κλειστό της Παιανίας επαναλειτουργήσει, το πανελλήνιο δεν πρέπει να φύγει από το ΣΕΦ. Δεν πρέπει να εξοστρακιστεί από ένα αστικό κέντρο για άλλη μια φορά ο στίβος. Θα πρέπει το πανελλήνιο πρωτάθλημα να παραμείνει προσβάσιμο σε όλον τον κόσμο.

ΥΓ. Το Jumbotron (ο τετραπλής επιφάνειας ηλεκτρονικός πίνακας στην οροφή του ΣΕΦ) το οποίο σχολιάστηκε αμέτρητες φορές (θετικά εννοείται) είναι της ΚΑΕ Ολυμπιακός. Το πλήρωσαν οι Αγγελόπουλοι για να αναβαθμίσουν τον προϊόν τους.

Οι φωτογραφίες από την κατάσταση του ΣΕΦ είναι χθεσινές.