Ήταν 22 Φεβρουαρίου όταν το ρεπορτάζ του Sportsfeed για την κατάσταση του στίβου στο ΣΕΦ άνοιγε το μέτωπο της αντιπαράθεσης ανάμεσα στη διοίκηση του σταδίου και τον ΣΕΓΑΣ. Έχουν περάσει 10 μήνες από τότε και καμία ενέργεια δεν έγινε για να δοθεί λύση.
Θα επαναλάβουμε για άλλη μια φορά το ιστορικό. Το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, παραδόθηκε στον ελληνικό αθλητισμό το 1985 για χρήση από το στίβο. Αυτό ήταν το αρχικό σχέδιο και ο εξοπλισμός είναι ο ίδιος από τότε, όταν το Μάρτιο του 1985 διεξήχθει το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στίβου. Αγοράστηκε τοποθετήθηκε και από τότε βρίσκεται στην ιδιοκτησία του ΣΕΓΑΣ.
H κάθοδος από τη Θεσσαλονίκη στον Πειραιά του Γιάννη Ιωαννίδη το 1999 για να αναλάβει την ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού περιλάμβανε έναν απαράβατο όρο στο συμβόλαιο με τα πολλά μηδενικά που υπέγραψε ο «ξανθός» με τον Σωκράτη Κόκκαλη. Να φύγει η ομάδα από το Παπαστράτειο και να πάει στο ΣΕΦ. Αυτό ήταν και το τέλος του στίβου από το πρώτο του σπίτι (ακολούθησε το 2003 και το Καραϊσκάκη). Η τότε διοίκηση του ΣΕΓΑΣ δεν έκανε κάτι να αποτρέψει την απολυταρχία του «ξανθού» (δεν ήθελε κανέναν ούτε ως περαστικό στο στάδιο) και η ολοκλήρωση του κλειστού της Παιανίας μετά από τέσσερα χρόνια, τους βόλεψε όλους, μέχρι που… ξεβολεύτηκε ο στίβος. Πάλι μόνο αυτός.
Το Φεβρουάριο του 2022 το Sportsfeed είχε κάνει αυτοψία στον αγωνιστικό χώρο, συγκέντρωσε μαρτυρίες αθλητών και αθλητριών και είχε γράψει πως ο εξοπλισμός είναι για… πέταμα. Έπρεπε άμεσα να ξεκινήσουν οι διαδικασίες αντικατάστασης όμως ποτέ κανένας δεν έθιξε το θέμα. Η σεζόν του ανοιχτού στίβου ξεκίνησε και όλα ξεχάστηκαν μέχρι σήμερα…
Βλέποντας τι έρχεται το Φεβρουάριο, ΣΕΓΑΣ και ΣΕΦ προσπάθησαν να επιρρίψουν την ευθύνη ο ένας στον άλλον. Ο ΣΕΓΑΣ έχει την ιδιοκτησία του εξοπλισμoύ και την ευθύνη να τον τοποθετεί και να τον αφαιρεί. Το ΣΕΦ έχει την ευθύνη να τον αποθηκεύσει και να τον φυλάξει για την επόμενη χρήση.
Σε αυτήν την κατάσταση που βρίσκεται ο αγωνιστικός χώρος, η ομοσπονδία δεν μπορεί να πιέσει κανέναν αθλητή και αθλήτρια να αγωνιστεί καθώς θα αναλάβει και την ευθύνη τυχόν τραυματισμού. Ήδη ο Πομάσκι ξέρει. Χαλαρά άλματα στο ζέσταμα ο Τεντόγλου και μια προσπάθεια στον αγώνα για να πάρει τη νίκη για το σύλλογό του και τέλος.