Άνεμος αλλαγών ενόψει Τόκιο 2020

Στο Ρίο ντε Τζανέιρο η ιστιοπλοΐα χάρισε στην Ελλάδα το ένα από έξι της μετάλλια. Ως άθλημα, είναι ένα από τα πιο παλιά στην ιστορία της διοργάνωσης, με την χώρα μας να έχει μεγάλη παράδοση. Ωστόσο ο άνεμος της αλλαγής που πνέει στην ΔΟΕ ενόψει του 2020 υποχρεώνει σε αντίστοιχες σκέψεις και την Παγκόσμια Ομοσπονδία Ιστιοπλοΐας.

του Σούλη Μέζου
[email protected]
φωτογραφίες Αγγελος Ζυμάρας
azsportsimages.com
Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή (ολική/μερική/περιληπτική/κατά παράφραση) των φωτογραφιών του Sportsfeed.gr με οποιονδήποτε τρόπο χωρίς τη προηγούμενη γραπτή άδεια (Ν. 2121/1993).

Καταρχήν, θεωρητικά η ιστιοπλοΐα κινδυνεύει ακόμα και ως άθλημα να είναι ένα από τα πέντε που θα «κοπούν» από το Ολυμπιακό πρόγραμμα του Τόκιο. Πρακτικά, κάτι τέτοιο αποκλείεται να συμβεί. Συγκεντρώνει πολλές συμμετοχές από πολλές χώρες με μεγάλο ανταγωνισμό και μακρά παράδοση σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να γίνουν κάποιες αλλαγές, προκειμένου ως άθλημα να γίνει πιο ανταγωνιστική και περισσότερο ελκυστική για θεατές και τηλεθεατές, άρα και για την ΔΟΕ. Στο πλαίσιο αυτό εξετάζονται κάποιες αλλαγές, ενδεχομένως και κατάργηση κάποιων από τις δέκα κατηγορίες που είχαμε στο Ρίο και τα ισάριθμα σετ μεταλλίων που δόθηκαν.
Στην Βραζιλία συμμετείχαν 380 άτομα, εκ των οποίων τα 217 άνδρες και τα 163 γυναίκες. Η ΔΟΕ θέλει να μειωθεί αυτό το χάσμα. Αυτό εκ των πραγμάτων θέτει σε αμφισβήτηση την κατηγορία των Finn, που είναι η μόνη αμιγώς ανδρική. Επιπλέον αριθμός συμμετεχόντων δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει δεκτός, παίζει όμως το ενδεχόμενο να υπάρξει αναθεώρηση των συμμετοχών ανά αγώνισμα. Όπως και είσοδος νέων αγωνισμάτων με παράλληλη κατάργηση των παλιών.

Στο Ρίο είχαμε συνολικά πέντε αγωνίσματα ανδρών (470, 49er, RS:X, Laser, Finn), πέντε αγωνίσματα γυναικών (470, 49erFX, RS:X, Radial) και ένα μεικτό (Nacra 17). Κανείς δεν αποκλείει ότι ενδεχομένως η παγκόσμια ομοσπονδία θα προχωρήσει σε… ανασχηματισμό, ώστε μέσα από τις ποσοστώσεις των συμμετοχών να επιτευχθεί μεγαλύτερη «ισονομία». Κάτι που σημαίνει λιγότερους άνδρες ιστιοπλόους στο Τόκιο.
Επιπλέον όμως, ένα άλλο ζήτημα που απασχολεί την παγκόσμια ομοσπονδία είναι ότι για τους έξω από τον αγώνα, είτε είναι θεατές από την εξέδρα είτε από την τηλεόραση, οι διαφορές ανάμεσα στα διαφορετικά είδη σκαφών είναι απειροελάχιστες. Υπάρχουν σκέψεις όχι μόνο για αλλαγές στις κατηγορίες αλλά και για αλλαγές στους κανονισμούς – αλλαγές που μπορεί να αφορούν από το μήκος των σκαφών μέχρι τον τρόπο διεξαγωγής των αγώνων.
Για παράδειγμα, υπό εξέταση θα βρεθεί το ενδεχόμενο να μικρύνουν οι αποστάσεις στις ιστιοδρομίες ή να πραγματοποιηθούν και κάποιες κούρσες αντοχής. Υπάρχουν σκέψεις επανεξέτασης των medal races για να τονωθεί και άλλο το ενδιαφέρον, καθώς σε τέσσερις περιπτώσεις στο Ρίο το χρυσό μετάλλιο είχε κριθεί πριν από αυτές.
Εντονότατη είναι η πίεση για να ενταχθεί στο Ολυμπιακό πρόγραμμα το σερφ που είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στη νεολαία και μάλιστα σε διαφορετικές μορφές (ελεύθερο, κυματιστό, σλάλομ, ταχύτητα). Όμως αν γίνει κάτι τέτοιο, δεδομένα θα πρέπει να καταργηθεί κάτι άλλο, όπως προαναφέρθηκε.
Τέλος, αναμένεται να εξεταστεί η αναμόρφωση του προγράμματος ώστε να δίνεται η δυνατότητα σε όσους ιστιοπλόους το επιθυμούν και έχουν τα προσόντα, να διεκδικούν περισσότερα μετάλλια. Θα ήθελε πολύ η ιστιοπλοΐα να έχει τον δικό της Μπολτ ή Φελπς, αλλά για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να δίνεται η ευκαιρία σε κάποιον να μπορεί να διεκδικήσει περισσότερα μετάλλια στην ίδια διοργάνωση.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, στην Παγκόσμια Ομοσπονδία Ιστιοπλοΐας έχουν συνειδητοποιήσει ότι έχει έρθει η ώρα για να πνεύσει άνεμος αλλαγών. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα γίνουν άμεσα, αλλά θα πρέπει να γίνουν για να μην αντιμετωπίσει το άθλημα στο μέλλον πρόβλημα επιβίωσης στην Ολυμπιακή οικογένεια.
Αν πάντως υπάρξουν αλλαγές ήδη από το 2020, αυτές θα πρέπει να έχουν ληφθεί ως τον Φεβρουάριο. Μέχρι τότε, θα έχουμε μια εξάμηνη περίοδο ζυμώσεων και παρασκηνιακών συζητήσεων…