Το 2011 ο Σκοτ Μίνα ήταν στο Αφγανιστάν με το βρετανικό στρατό. Εκεί έχασε και τα δυο του πόδια σε μία έκρηξη στο πεδίο μάχης. Δεν έχασε όμως τη διάθεση για ζωή. Επέστρεψε στη Βρετανία και έγινε πρωταθλητής κωπηλασίας.
Όταν ο Μίνα ενημερώθηκε πως έχασε τα κάτω άκρα παρέμεινε ψύχραιμος και γεμάτος διάθεση για ζωή. Το σοβαρό ατύχημα στο Αφγανιστάν με τον αυτοσχέδιο εκρηκτικό μηχανισμό θα μπορούσε να βάλεις τέλος στη ζωή του. Ωστόσο όμως στάθηκε τυχερός στην ατυχία του και η απώλεια περιορίστηκε στα πόδια.
Η πρόοδος στην αποκατάσταση του είναι γρήγορη και βασικό ρόλο στην γρήγορη ανάρρωση του έπαιξε ο αθλητισμός. Μέσω αυτού απέκτησε αυτοπεποίθηση ώστε να επιστρέψει στην καθημερινότητα του. Πριν γίνει πρωταθλητής στην κωπηλασία δοκίμασε χόκεϊ καθιστών, θαλάσσιο σκι, αναρρίχηση, ιππασία ενώ ήταν ο πρώτος στρατιώτης που πήρε μέρος σε αγώνες στην Αμερική το 2012, στο βόλεϊ καθιστών αλλά και χειροκίνητης ποδηλασίας. Ωστόσο όμως η κωπηλασία ήταν αυτή που τον κέρδισε το 2012 και από το 2013 ασχολείται αποκλειστικά με αυτό το άθλημα. «Χωρίς τη βοήθεια από το ίδρυμα ‘Ήρωες’ δεν γνωρίζω αν θα είχα αυτό το ενδιαφέρον και την αγάπη στην κωπηλασία. Η εξέλιξή μου από ερασιτέχνης στην ελίτ του αθλήματος, ήρθε χάρις τη βοήθεια αυτών των ανθρώπων. Η συμμετοχή μου στους Ολυμπιακούς του Σότσι ήταν μια καταπληκτική εμπειρία και μου έδωσε μια πραγματική κατανόηση των Παραολυμπιακών Αγώνων και τη λειτουργία των αθλητικών αγώνων. Τώρα ελπίζω και ανυπομονώ να ανταγωνιστώ στην κωπηλασία στους επόμενους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο» δήλωσε ο Μίνα ο οποίος θέλει ο γίνει ο 15ος αθλητής στην ιστορία των Αγώνων που θα έχει αγωνιστεί σε θερινούς και χειμερινούς Παραολυμπιακούς (ο 14ος ήταν ο δικός μας Μάκης Καλαράς).
