Άτυχος ήταν ο Μίλαν Τραΐκοβιτς σε έναν τελικό παγκοσμίου με μεγάλες ανατροπές, αφού έχασε την ισορροπία του μετά από επαφή με το 6ο εμπόδιο και τερμάτισε 8ος σε μη αντιπροσωπευτικό χρόνο.
Ντόχα Παναγιώτης Βότσης – [email protected]
φωτογραφίες – ΑΝ Sports and Media photo agency
Συγκεκριμένα στον τελικό των 110μ. εμποδίων με τους 9 αθλητές (λόγω έφεσης), ο Κύπριος εμποδιστής τερμάτισε σε 13.87 και άφησε πίσω του μόνο τον Ομάρ Μακλάουντ που υπέστη πτώση και αποκλείστηκε. Λίγη σημασία έχει αυτός ο διόλου αντιπροσωπευτικός χρόνος όμως, με το δεδομένο ότι στον ημιτελικό που προηγήθηκε το απόγευμα είχε κάνει φετινό ρεκόρ και Ολυμπιακό όριο με 13.29 (0.6), τερματίζοντας δεύτερος πίσω από τον Ορλάντο Ορτέγκα. «Αυτά είναι τα εμπόδια. Οι αθλητές που πήραν αργυρό και χάλκινο ήταν δίπλα μου και οι δύο, και ήμουν μπροστά τους μέχρι το 6ο εμπόδιο. Είναι κρίμα γιατί στην εκκίνηση έφυγα πολύ καλά και ήρθα κοντά στο πρώτο πέρασμα. Εννοείται ότι την ώρα λίγο πριν τον τελικό ένιωθα πολύ καλά, ένιωθα ότι μπορούσα να κάνω την υπέρβαση. Αλλά καμιά φορά μπορεί να είσαι πολύ καλά και να έρθουν κοντά τα εμπόδια και να μην το προλάβεις. Εκείνη τη στιγμή δεν κατάλαβα τι έγινε, ένιωσα ότι πετούσα στον αέρα για μία στιγμή αλλά κατάφερα να τερματίσω. Το μόνο που σκέφτηκα ήταν να προλάβω να βγάλω τα τρία βήματα στο επόμενο εμπόδιο, πράγμα που ήταν πολύ δύσκολο. Το κατάφερα, αλλά έχασα εντελώς το ρυθμό μου. Συνήθως δεν είμαι αθλητής που κάνω τόσο μεγάλα λάθη, αλλά ίσως να μου έλειπαν φέτος οι κούρσες τέτοιου επιπέδου, με εμένα σε καλή κατάσταση. Να τρέχω αυτούς τους χρόνους πριν έρθω εδώ» είπε ο αθλητής του Αντώνη Γιαννουλάκη.
Παρόλα αυτά, δεν είναι από τις περιπτώσεις αθλητών που βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος. Η ίδια η παρουσία του στον τελικό και η καλή αγωνιστική του παρουσία στο σύνολο του πρωταθλήματος είναι τα θετικά στοιχεία που κρατάει ως εφόδια για τη χρονιά που έρχεται: «Είμαι χαρούμενος και μόνο που έτρεξα σε έναν τελικό ο οποίος μου έλειπε. Τώρα συμπλήρωσα το παζλ. Έχω τελικό σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις. Αυτός ήταν ο αρχικός μου στόχος. Δεν μπορούμε να πάμε το χρόνο πίσω για το κάτι παραπάνω, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να δούμε μπροστά. Όταν χάνεις την ευκαιρία απογοητεύεσαι λίγο, αλλά δεν έχουμε χρόνο για λύπες. Έχουμε Ολυμπιακή χρονιά και πρέπει να είμαστε έτοιμοι γιατί όπως βλέπουμε το επίπεδο είναι τρομερά υψηλό και φαντάζομαι στο Τόκιο θα είναι ακόμα περισσότερο. Το μόνο που μπορώ να κάνω -και θα κάνω- είναι να συνεχίσω ακόμα πιο σκληρή δουλεία και να βρεθώ και του χρόνου στη θέση που ήμουν τώρα. Αν μου πεις ότι του χρόνου θα είμαι στον τελικό των Ολυμπιακών και μέχρι τα τέσσερα πρώτα εμπόδια θα είμαι στα μετάλλια, δε θα χάσω την ευκαιρία εκείνη τη φορά».
