Στο ελληνικό χάντμπολ η κατάσταση με τη διαιτησία είναι σε οριακό επίπεδο, ενώ μπαίνουμε στην τελική ευθεία των διοργανώσεων.
του Ηλία Τάταλα
[email protected]
«Όταν η ίδια η επιτροπή διαιτησίας βγαίνει και λέει ότι λόγω της μη μετακίνησης ζευγαριών υπάρχει αναξιόπιστο πρωτάθλημα, με βρίσκει σύμφωνο. Επειδή το προσπερνάμε πάρα πολύ εύκολα γενικώς το θέμα της διαιτησίας, θέλω να τονίσω ότι είναι ένα πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα. Γιατί κάνουμε τα στραβά μάτια; Και μην ξεχνάμε ότι κεφαλή του αθλήματος, για να δώσει λύση, είναι η ομοσπονδία», έλεγε πριν λίγες μέρες στο Sportsfeed ο Νίκος Γραμματικός…
Ότι υπάρχει πρόβλημα με τη διαιτησία, είναι πέρα πάσης αμφιβολίας. Αν δεν υπήρχε δεν θα χρειαζόταν ένα ζευγάρι να παίξει δύο αγώνες της Α1 ανδρών στην ίδια αγωνιστική. Αυτό συνέβη με τους Βήτα και Σκλαβενίτη το Σαββατοκύριακο. Το Σάββατο σφύριξαν στο παιχνίδι του Ποσειδώνα Λουτρακίου με τον Δούκα και την Κυριακή στον αγώνα της Αναγέννηση Βύρωνα με τη ΧΑΝΘ. Οι ίδιοι διαιτητές σε δύο αναμετρήσεις της ίδιας αγωνιστικής, με γηπεδούχους ομάδες που έχουν τους ίδιους στόχους και φιλοξενούμενες που παλεύουν για την αποφυγή των πλέι άουτ. Και τις καλύτερες διαιτησίες του κόσμου να έκαναν οι άνθρωποι, γιατί να συμβαίνει αυτό; Φανταστείτε στο ποδόσφαιρο να έπαιζε ο ίδιος διαιτητής δύο ανάλογους αγώνες της σούπερ λίγκας την ίδια αγωνιστική…
Από την Πέμπτη υπάρχει μία νέα κεντρική διαιτησίας, με νέο πρόεδρο μετά από 13 χρόνια. Για να βελτιωθεί το επίπεδο της διαιτησίας και η αξιοπιστία του πρωταθλήματος, θα πρέπει να υπάρχει βούληση από την πλευρά της ΟΧΕ, όση καλή πρόθεση αν έχει η νέα ΚΕΔ. Αξιολογήσεις διαιτητών, σοβαρά αγωνιστικά τεστ, σεμινάρια επιμόρφωσης, τιμωρίες που δεν θα είναι σιωπηρές, επιβραβεύσεις και πολλά πράγματα ακόμη που αν τα αναφέρω, πολλοί θα γελάσουν (π.χ. σεμινάριο με συμμετοχή ψυχολόγου). Βασικά, όμως, θα πρέπει να τελειώνει αυτή η ιστορία με τις μετακινήσεις που εδώ και καιρό έχουν κοπεί, διότι με την εντοπιότητα των διαιτητών η αξιοπιστία τίθεται σε αμφιβολία.
Κυρίως όμως θα πρέπει να αλλάξει η αντίληψη για το ρόλο του διαιτητή στην ανάπτυξη του αθλήματος. Σήμερα, δυστυχώς, επικρατεί η άποψη στα σωματεία ότι οι διαιτητές της Α1 είναι καλοπληρωμένοι επειδή παίρνουν 100 ευρώ καθαρά το παιχνίδι. Αν γίνει σύγκριση με την πλειοψηφία των αθλητών της Α1, που δεν παίρνουν 400 ευρώ το μήνα τότε είναι φυσιολογικό να θεωρούν… ακριβούς τους διαιτητές. Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Ο διαιτητής έχει έξοδα όπως και ένα αθλητής, πληρώνει μόνος του για τις εμφανίσεις του (η ομοσπονδία δεν δίνει ούτε κάλτσα), για την προπόνηση, για την αποθεραπεία. Σε συνδυασμό με τη φορολόγηση που επιβλήθηκε από την ΟΧΕ τον περασμένο Οκτώβρη και με το συσσωρευμένο χρέος από τις μετακινήσεις των προηγούμενων ετών, η κατάσταση έγινε χειρότερη. Όπως συμβαίνει με τους αθλητές, έτσι και για τους διαιτητές, θα πρέπει να υπάρχουν κίνητρα για να γίνονται καλύτεροι και αντιστοίχως τιμωρίες όταν δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις.
