Η Δέσποινα Γεωργιάδου έγραψε την δική της ιστορία στο Κάιρο, με την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στη σπάθη, αλλά και με την 10η θέση στο ομαδικό μαζί με τις υπόλοιπες αθλήτριες της Εθνικής. Η σεζόν τελείωσε όμως και η Ελληνίδα πρωταθλήτρια ανυπομονεί για τη νέα χρονιά και προσδοκά νέες επιτυχίες με απώτερο στόχο τους Ολυμπιακούς στο Παρίσι.
Η Δέσποινα Γεωργιάδου αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα επιμονής, υπομονής και μεγάλου πείσματος. Είναι η αθλήτρια που θέλουν όλοι οι προπονητές καθώς δουλεύει πολύ σκληρά στην προπόνηση και η επιμονή της αυτή ανταμείβεται και η Ελλάδα, τρία χρόνια μετά το χάλκινο μετάλλιο της Δώρας Γκουντούρα στο παγκόσμιο, ξανακερδίζει το ίδιο μετάλλιο στην ίδια διοργάνωση, στο ίδιο αγώνισμα με τη Γεωργιάδου. «Εκείνη τη στιγμή ήμουν τόσο συγκεντρωμένη στους αγώνες που δεν κατάλαβα πόσο σημαντικό ήταν αυτό που κάναμε. Τη στιγμή που ανέβηκα στο βάθρο μαζί με τις άλλες 3 αθλήτριες από Ιαπωνία, Αζερμπαϊτζάν και Ισπανία κατάλαβα ότι εμείς οι 4 ήμασταν οι κορυφαίες εκείνη τη μέρα με μια πολύ δυνατή σεζόν που τελείωνε με τον καλύτερο τρόπο. Συγκινήθηκα και ένιωσα να ανατριχιάζω τη στιγμή που έβλεπα τη σημαία μας παρέα με τις άλλες 3 να ανεβαίνει ως μια από τις κορυφαίες της διοργάνωσης. Κάθε φορά που βρίσκομαι στο βάθρο το συναίσθημα δεν μπορεί να περιγραφεί, είναι μοναδικό! Και το να βρεθώ στο βάθρο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα είναι ένα όνειρο που εκπληρώθηκε και θα δουλέψω για να έχω την ευκαιρία να το ξαναζήσω!».
Η Γεωργιάδου διένυε μια πολύ πετυχημένη σεζόν, έχοντας ανέβει στο Νο4 της παγκόσμιας κατάταξης μέχρι το παγκόσμιο (τώρα βρίσκεται στο Νο3) και έχοντας κατακτήσει ήδη ένα αργυρό μετάλλιο στο παγκόσμιο κύπελλο της Τυνησίας. Επομένως ένα μετάλλιο και στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ήταν κάτι πιστευτό και μέσα στις δυνατότητές της: «Το ήθελα πολύ αυτό το μετάλλιο αλλά και το πίστευα. Ήθελα να τελειώσει η καλύτερη σεζόν της καριέρας μου μέχρι τώρα με το καλύτερο τρόπο. Ήταν ένα όνειρο που ένιωσα ότι ήταν η στιγμή να το πραγματοποιήσω. Εκείνη τη μέρα όμως δεν το σκεφτόμουν καθόλου, λίγο πριν βγω για το πρώτο παιχνίδι στο ταμπλό των 64 κοίταξα γύρω γύρω και ένιωσα ενθουσιασμό και συγκίνηση, ένιωσα ότι εκείνη τη μέρα βγαίνοντας στο στάδιο ήμουν έτοιμη να τα δώσω όλα. Ήταν μια απίστευτα συναισθηματική μέρα για μένα. Η πρώτη μου σκέψη, αφού προκρίθηκα στις 4 καλύτερες, ήταν να φτάσω μέχρι το τέρμα εκείνη τη μέρα. Ήθελα τόσο πολύ το χρυσό μετάλλιο και τη στιγμή που μπήκα στη 4αδα ήταν η πρώτη μου σκέψη και πείσμωσα ακόμα περισσότερο. Δυστυχώς δεν ήταν η μέρα για να το πάρω αλλά αυτό με κάνει να το έχω ως στόχο για το επόμενο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Μπήκα νευρική στο παιχνίδι με την Άννα Μπάστα (Αζερμπαϊτζάν) και χρησιμοποίησα λάθος την ταχύτητά μου σε μια αθλήτρια με την οποία πρέπει να στήσεις το παιχνίδι σου εντελώς διαφορετικά. Ανυπομονώ για την επόμενη αναμέτρησή μας.
Εκτός όμως από την μεγάλη επιτυχία στο ατομικό ήρθε και στο ομαδικό και η Εθνική αποτελούμενη από την Γεωργιάδου, την Γκουντούρα, την Μαρίνα Παΐζη και την Κλαίρη Μπένου, κατετάγη 10η, την υψηλότερη θέση που έχει λάβει ποτέ η χώρα σε παγκόσμιο πρωτάθλημα: «Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα αγωνιστήκαμε με περισσότερο πείσμα και πάθος από κάθε άλλη φορά. Πίστευα πραγματικά ότι θα καταφέρναμε να κερδίσουμε και την Ιταλία και να προκριθούμε στις καλύτερες 8 ομάδες του κόσμου αλλά χάσαμε αυτό το παιχνίδι στις λεπτομέρειες. Σε κάθε αγώνα η ομάδα δείχνει όλο και πιο δυνατή από τον προηγούμενο και πιστεύω ότι στο, όχι τόσο μακρινό, μέλλον θα δείξουμε κάποιες ακόμα καλύτερες θέσεις στα παγκόσμια κύπελλα. Θα δίνω το 200% του εαυτού μου σε κάθε αγώνα για να πετύχουμε τους στόχους μας και κανένας δεν μπορεί να φανταστεί πιστεύω πόσο ψηλά μπορούμε να φτάσουμε ομαδικά».
Το 2021 ήταν μια δύσκολη χρονιά για την ίδια καθώς χρειάστηκε να κάνει ένα χειρουργείο στο πόδι της και παρά τα όλα προβλήματα που αντιμετώπισε, σε ερώτηση που της τέθηκε για το αν η σεζόν που μόλις ολοκληρώθηκε ήταν λυτρωτική, εκείνη απέδειξε το σθένος της ως αθλήτρια και απάντησε: «Δεν θεωρώ ότι ήταν λυτρωτική, καθώς δεν το σκέφτομαι έτσι. Δυστυχώς ή ευτυχώς στην πορεία μας στον πρωταθλητισμό υπάρχουν ατυχήματα, άτυχες στιγμές, ήττες κτλ. Το θέμα είναι πως συνεχίζεις μετά από μια τέτοια στιγμή. Πιστεύω ότι το χειρουργείο με έκανε να συνειδητοποιήσω κάποια πράγματα και με σκληραγώγησε γιατί ήταν μια αρκετά δύσκολη περίοδος αλλά δεν είναι κάτι για το οποίο αναζητούσα λύτρωση, είναι μέρος της πορείας μου και της Δέσποινας όπως είναι σήμερα».
