Σε ηλικία 44 ετών η γυμνάστρια Οξάνα Τσουσοβίτινα κατέκτησε την όγδοη Ολυμπιακή πρόκριση της καριέρας της. Στα 45 της χρόνια θα αγωνιστεί στους Αγώνες του Τόκιο 2020.
της Πηνελόπης Γκιώνη
[email protected]
Με τη λήξη του παγκοσμίου πρωταθλήματος, οριστικοποιήθηκαν και οι Ολυμπιακές προκρίσεις σε γυναίκες και άνδρες με μια από αυτές να ξεχωρίζει λίγο περισσότερο από τις υπόλοιπες. Η Οξάνα Αλεξάντροβα Τσουσοβίτινα, σε ηλικία 44 ετών προκρίθηκε για 8η φορά στην καριέρα της σε Ολυμπιακούς Αγώνες και σε ηλικία 45 ετών θα αγωνιστεί στο Τόκιο 2020, κερδίζοντας την πρόκριση μέσω του συνθέτου ατομικού στο παγκόσμιο της Στουτγκάρδης.
Η περίπτωση της συγκεκριμένης γυμνάστριας αποτελεί εξαίρεση καθώς άλλες αθλήτριες όταν φτάνουν στα μισά της ηλικίας που έχει η ίδια σήμερα, σταματούν την καριέρα τους εκεί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Σιμόν Μπάιλς που στα 22 της χρόνια, μετά τους Ολυμπιακούς του Τόκιο, θα σταματήσει να αγωνίζεται. Η Τσουσοβίτινα, όμως, κόντρα σε κάθε προηγούμενο, όχι μόνο δεν σταματά την ενασχόληση με την ενόργανη γυμναστική αλλά θα βρεθεί, μάλιστα, στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ποια είναι όμως αυτή η αθλήτρια που με το περίσσιο πείσμα της κάνει τη διαφορά;
Η Οξάνα Αλεξάντροβα Τσουσοβίτινα γεννήθηκε στις 19 Ιουνίου το 1975 στο Ουζμπεκιστάν, το οποίο τότε ήταν μέρος της Σοβιετικής Ένωσης. Από πολύ μικρή ξεκίνησε την ενασχόλησή της με τη γυμναστική, άθλημα ιδιαίτερα δημοφιλές για την εποχή αλλά και τη χώρα, και σε ηλικία 13 ετών διακρίθηκε για πρώτη φορά στο εθνικό πρωτάθλημα Σοβιετικής Ένωσης το 1988, κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο στο σύνθετο ατομικό.
Ένα χρόνο αργότερα, το 1989, ξεκίνησε να αγωνίζεται ως επαγγελματίας σε διεθνές επίπεδο ενώ το 1990 πήρε το πρώτο της χρυσό μετάλλιο στο άλμα (Goodwill Games). Το 1991, στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ινδιανάπολης, κατέκτησε το πρώτο της παγκόσμιο χρυσό μετάλλιο στις ασκήσεις εδάφους αλλά και στο σύνθετο ομαδικό (με την ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης) ενώ ήταν δεύτερη στο άλμα. Δύο χρόνια αργότερα, το 1992, συμμετείχε στους πρώτους της Ολυμπιακούς Αγώνες με την τότε Ρωσία (Unified Team) και μαζί με την ομάδα της κατέκτησαν το χρυσό στο σύνθετο ομαδικό.
Το 1993 ξεκίνησε να αγωνίζεται για την Εθνική ομάδα της ιδιαίτερης πατρίδας της, το Ουζμπεκιστάν, όπου και ήταν η πολυτιμότερη αθλήτρια τους μετρώντας τρεις προκρίσεις σε Ολυμπιακούς Αγώνες (1996, 2000, 2004). Μέχρι και το 2006 αγωνιζόταν με την ομάδα του Ουζμπεκιστάν και στο συγκεκριμένο διάστημα (το 2001) έγινε η πρώτη γυναίκα – μέλος της αθλητικής επιτροπής της παγκόσμιας ομοσπονδίας.
Το 2002 ο γιος της διαγνώσθηκε με λευχαιμία και η Τσουσοβίτινα, μαζί με τον σύζυγό της, αναζητούσαν την κατάλληλη θεραπεία μέχρι που μια προσφορά από την Γερμανία τους χτύπησε την πόρτα. Αυτό έγινε και η αφορμή να μετακομίσουν οικογενειακώς στη Γερμανία, όπου και μετέφερε τις προπονήσεις της ενώ το 2006 πήρε γερμανική υπηκοότητα. Κατόπιν αυτού, από το 2006 και μέχρι το 2012, αγωνιζόταν για λογαριασμό της Γερμανίας, εκπροσωπώντας την στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 στο Πεκίνο και του 2012 στο Λονδίνο.
Μετά το 2012, αποφάσισε να αγωνιστεί ξανά για την γενέτειρά της, το Ουζμπεκιστάν, για το οποίο και αγωνίζεται μέχρι σήμερα και να συνεχίσει για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο 2020, όπως και συνέβη.
Η μεγάλη αθλήτρια από το Ουζμπεκιστάν θα λάβει μέρος στους όγδοους Ολυμπιακούς Αγώνες της καριέρας της και θα είναι η μεγαλύτερη, σε ηλικία, γυμνάστρια που θα αγωνιστεί ποτέ σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
