Βάσει της διαδρομής ο Κρις Φρουμ είναι αυτή τη στιγμή το πρώτο φαβορί για τη νίκη στον Γύρο της Γαλλίας του 2016 αλλά οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος του. Η πίεση από τους θαυμαστές, την ομάδα, τους χορηγούς και τα μίντια έχουν το κόστος τους στην προετοιμασία κάθε αθλητή για την υπεράσπιση των κεκτημένων του.
του Στέφανου Σουλιώτη
[email protected]
Ο Μιγκέλ Ιντουραΐν ήταν ο τελευταίος αθλητής που κατάφερε να υπερασπιστεί τον τίτλο του και για την ακρίβεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενες νίκες στον Γύρο της Γαλλίας από το 1991 έως το 1995. Από τότε έντεκα αθλητές εμφανίζονται στη λίστα των νικητών μέχρι το 2015 και μόνο ο Κρις Φρουμ μετρά δύο νίκες και αυτές όχι συνεχόμενες. Η ποδηλασία γίνεται όλο και πιο δημοφιλής τα τελευταία χρόνια και το Τουρ είναι αναμφίβολα πιο μεγάλο από ποτέ. Κάποτε τα τηλεοπτικά δικαιώματα ήταν προνόμιο μόνο ενός δικτύου. Τώρα υπάρχει πληθώρα μέσων που καλύπτουν τη διοργάνωση, ενώ δεκάδες ιστοσελίδες μεταδίδουν ειδήσεις, βίντεο και αποτελέσματα σε πραγματικό χρόνο.
Οποιοσδήποτε νικάει στο σημαντικότερο ποδηλατικό αγώνα γίνεται αυτομάτως σταρ και αυτό με τη σειρά του τον φέρνει αντιμέτωπο με μεγάλη πίεση και υποχρεώσεις για να ικανοποιήσει θαυμαστές και χορηγούς. Είναι τόσο μεγάλος ο αντίκτυπος της πρωτιάς στον Γύρο της Γαλλίας που είναι σχεδόν αδύνατο να προετοιμαστεί απρόσκοπτα ο νικητής για την επόμενη σεζόν και αυτό περιορίζει τις πιθανότητες να επαναληφθεί το back to back. Πέρυσι ο Βιτσέντζο Νίμπαλι έγινε ο πρώτος Ιταλός που νίκησε στο Τουρ μετά τον Μάρκο Παντάνι το 1998. Η δημοτικότητα στη χώρα του εκτοξεύτηκε τι και αν είχε κερδίσει τον Γύρο της Ιταλίας το 2013. Ο Νίμπαλι παραδέχθηκε πολύ πριν αρχίσει ο φετινός γαλλικός Γύρος πως αποσπάστηκε από πολλά πράγματα τον περασμένο χειμώνα και πως δεν ήταν ο ίδιος αθλητής με αυτόν του 2014. Ο αρχηγός της Αστάνα δεν είναι η μοναδική περίπτωση. Ο Μπράντλεϊ Ουίγκινς δυσκολεύτηκε να βρει τη φόρμα του μετά τη νίκη στο Τουρ το 2012 αν και κατέκτησε το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στη ατομική χρονομέτρηση στο Λονδίνο λίγες ημέρες μετά. Το 2013 αποσύρθηκε από τον Γύρο της Ιταλίας λόγω ασθένειας και εν συνεχεία δεν αγωνίστηκε στο Τουρ λόγω τραυματισμού. Ο συναθλητής τους στην Σκάι, Κρις Φρουμ, άρπαξε την ευκαιρία, πανηγύρισε την κατάκτηση της κίτρινης φανέλας αλλά το 2014 εγκατέλειψε τη Γαλλία μετά από πτώση.
Νίκη που μοιάζει με μειονέκτημα
Η νίκη στο σημαντικότερο ποδηλατικό αγώνα δεν τοποθετεί πλεόν σε θέση ισχύος τον αθλητή για την επόμενη σεζόν. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ακόμα και μειονέκτημα. Ένα μειονέκτημα που γίνεται μεγαλύτερο από την πίεση του κόσμου, της ομάδας και των χορηγών οι οποίοι όσο εύκολα αποθεώνουν κάποιον τόσο άνετα μπορούν να του γυρίσουν την πλάτη αν δεν εκπληρώσει τις προσδοκίες τους.
Τη στιγμή που άλλοι αθλητές παίρνουν τον απαραίτητο χρόνο για ξεκούραση όταν ολοκληρωθεί είτε η διοργάνωση είτε όλη η σεζόν, ο νικητής του Τουρ συμμετέχει σε πολυτελή δείπνα, σε γκαλά και ποδηλατικούς αγώνες χορηγών. Πρόσφατα ο Φρουμ βρέθηκε στην Ιαπωνία για να πάρει μέρος σε αγώνα της ASO η οποία διοργανώνει τον Γύρο της Γαλλίας. Ο 30χρονος ως μέρος των υποχρεώσεων της περιοδείας του στην Άπω Ανατολή έπρεπε να δοκιμάσει τις ικανότητές του στην τοξοβολία, να επισκεφθεί ένα μουσείο με μπονσάι και να συναντηθεί με αθλητές του σούμο. Πόσο να συγκεντρωθεί ο Βρετανός όταν σύντομα θα γεννηθεί και το πρώτο του παιδί! Υπάρχουν όμως και οι αντίπαλοι που ο Φρουμ πρέπει να λάβει υπόψη. Ο Κονταδόρ θα συμμετάσχει στο τελευταίο Τουρ της καριέρας του και θα θελήσει να αποσυρθεί με ψηλά το κεφάλι. Ο Φάμπιο Άρου επίσης σκέφτεται τη νίκη στη Γαλλία, ο Νάιρο Κιντάνα κλείνει το μάτι στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου μετά τις δύο δεύτερες θέσεις στο Τουρ (αμφότερες πίσω από τον Φρουμ) και ο Ρίτσι Πορτ θέλει να δώσει απαντήσεις στην πρώην του ομάδα, τη Σκάι, και να κάνει εντυπωσιακή εμφάνιση με τη Μπι Εμ Σι.
Με δύο ατομικές χρονομετρήσεις, αρκετές αναβάσεις και καθόλου παβέ ο 103ος Γύρος της Γαλλίας είναι στα χέρια του Φρουμ αλλά η μεγαλύτερη πρόκληση δε θα είναι τόσο οι ανηφόρες στις Άλπεις και τα Πυρηναία όσο η απερίσπαστη προετοιμασία της σεζόν.
