Αθλητές και αθλήτριες που πρωταγωνίστησαν φέτος όπως η Φέιθ Κιπγιέγκον, η Κίλι Χόντγκινσον, ο Τζόσουα Τσέπτεγκεϊ και ο Εμάνουελ Γουανιόνι έχουν όλοι ένα κοινό στοιχείο. Εκτός από το ταλέντο που σίγουρα διαθέτουν έχουν βρει μία λύση για να ενισχύσουν τις αποδόσεις στις κορυφαίες διοργανώσεις. Και η λύση αυτή είναι το διττανθρακικό νάτριο.
της Ελισάβετ Γρηγοριάδου
[email protected]
Η ιδέα ότι το διττανθρακικό νάτριο, που είναι στην ουσία η μαγειρική σόδα που χρησιμοποιούμε σε πολλές συνταγές, μπορεί να ενισχύσει την αθλητική απόδοση των αθλητών υπάρχει εδώ και δεκαετίες. Η τυπική συγκέντρωση διττανθρακικών στους περισσότερους ανθρώπους κυμαίνεται γύρω στα 25 χιλιοστογραμμομόρια ανά λίτρο αίματος. Ο Τζέισον Σίγκλερ είναι διευθυντής ερευνών πάνω στις αθλητικές αποδόσεις στο πανεπιστήμιο του Αριζόνα Στέιτ και έχει υποστηρίξει ότι λαμβάνοντας διττανθρακικό νάτριο στη σωστή δόση πριν από την άσκηση, μπορεί κάποιος να αυξήσει αυτό το επίπεδο σε περίπου 30-32 χιλιοστογραμμομόρια ανά λίτρο. Όπως η κρεατίνη και η καφεΐνη, ο Σίγκλερ αναφέρει ότι η επιστημονική βιβλιογραφία είναι ξεκάθαρη όσον αφορά το διττανθρακικό νάτριο: «Ενισχύει την απόδοση, ειδικά κατά τη διάρκεια αγωνισμάτων που περιλαμβάνουν σύντομες εκρήξεις αναερόβιας δραστηριότητας».
Το διττανθρακικό νάτριο δεν ήταν ποτέ δύσκολο να βρεθεί για να καταναλωθεί. Ο καθένας μπορεί να καταπιεί μια ή δύο κουταλιές μαγειρικής σόδας με λίγο νερό, αν και δεν είναι το καλύτερο σνακ πριν την προπόνηση. Το πρόβλημα εμφανίζεται όταν το στομάχι προσπαθεί να απορροφήσει μια μεγάλη ποσότητα διττανθρακικού νατρίου σε μία μόλις φορά και όχι σταδιακά και αν συμβεί αυτό τότε εμφανίζονται οι κράμπες. Για σχεδόν τέσσερα χρόνια, η εταιρεία Maurten ερεύνησε τα αποτελέσματα της ενθυλάκωσης διττανθρακικού νατρίου σε μορφή hydrogel σε ένα σουηδικό εργαστήριο, πραγματοποιώντας δοκιμές σε δρομείς μεσαίων αποστάσεων στο Γκέτεμποργκ. Τα hydrogel φαίνονταν να ελαχιστοποιούν τον κίνδυνο, αλλά τα καλύτερα αποτελέσματα ήρθαν όταν συνδυάστηκαν με μικροδισκία διττανθρακικού νατρίου.
Το αποτέλεσμα αυτών των ερευνών ήταν το Maurten Bicarb System και του έδωσαν αυτήν την ονομασία, επειδή η διαδικασία για την κατάποσή του περιλαμβάνει μερικά βήματα. Κάθε κουτί περιέχει τρία συστατικά: ένα πακέτο σκόνης hydrogel, ένα πακέτο μικροδισκία διττανθρακικού νατρίου και ένα μπολ ανάμειξης. Οι καταναλωτές ανακατεύουν τη σκόνη με νερό, την αφήνουν να σταθεί για λίγα λεπτά και μετά πασπαλίζουν στο διττανθρακικό. Το μείγμα που προκύπτει είναι λίγο περίεργο και χρώματος γκρι. Δεν θυμίζει τίποτα πραγματικά. Δεν είναι ούτε υγρό ούτε και πολύ στερεό. Είναι μια ουσία που μοιάζει με γιαούρτι πλημμυρισμένη από μικροδισκία που τρώγεται με κουτάλι αλλά καταπίνετε σαν ποτό. Το πως ο αθλητής θα καταπιεί το μείγμα είναι σημαντικό. Πρέπει να μασήσει τα δισκία και το διττανθρακικό νάτριο θα απορροφηθεί πριν τα hydrogel κάνουν τη δουλειά τους. Ο Σίγκλερ είναι πεπεισμένος ότι το διττανθρακικό νάτριο μπορεί να ωφελήσει τις αθλητικές επιδόσεις εάν μπορούν να λυθούν τα προβλήματα του γαστρεντερικού συστήματος και θα είναι χρήσιμο για τους αθλητές μεσαίων και μεγάλων αποστάσεων και όχι των σπριντ.
Ο Αμερικανός δρομέας Τζο Κλέκερ που ανήκει στην ομάδα On Athletic Club αποφάσισε να δώσει μια ευκαιρία στο διττανθρακικό νάτριο, αφού η Maurten έκανε μια παρουσίαση στην ομάδα του στις αρχές του έτους. Έχει αγωνιστεί καλά χρησιμοποιώντας το διττανθρακικό νάτριο αλλά και χωρίς αυτό και καθώς έχει ξεκινήσει η Ολυμπιακή χρονιά, δεν έχει αποφασίσει ακόμα εάν τα υποτιθέμενα οφέλη αξίζουν τα μειονεκτήματα, τα οποία για τον ίδιο περιλαμβάνουν ναυτία και δίψα. Έχει υποστηρίξει επίσης ότι όταν έχει πάρει διττανθρακικό νάτριο, οι μύες του είναι λίγο πιο μουδιασμένοι από ότι συνήθως.
Σχεδόν κάθε αθλητής της On Athletic Club έχει δοκιμάσει διττανθρακικό νάτριο κάποια στιγμή μέσα στο 2023. Ο Ντέιθαν Ρίτζενχαϊν, που προπονεί τον Κλέκερ αλλά και αθλητές μεγαλύτερου επιπέδου, όπως τη νικήτρια του μαραθωνίου της Νέας Υόρκης, Έλεν Όμπιρι, τονίζει ότι τα αποτελέσματα ήταν μεικτά. Μερικοί από τους δρομείς του έχουν τρέξει καλά ενώ το χρησιμοποιούσαν, ενώ άλλοι που δεν το χρησιμοποίησαν να πήγαν εξίσου καλά. Ο Ρίτζενχαϊν θέλει να συνεχίσει να δοκιμάζει το διττανθρακικό νάτριο με τους αθλητές του για να καθορίσει πώς ανταποκρίνεται ο καθένας από αυτούς ξεχωριστά και να αποφασίσει αν αξίζει να χρησιμοποιείται.
