Οι διοργανώσεις της IAAF δεν προσφέρονται μόνο για θέαμα (για τους θεατές) και τον ανταγωνισμό (για τους αθλητές). Η παγκόσμια ομοσπονδία φροντίζει και για την επιμόρφωση των προπονητών και πάνω σε αυτόν τον άξονα, ολοκλήρωσε μια 12μηνη έρευνα πάνω στη βιομηχανική όλων των αγωνισμάτων του περσινού παγκοσμίου πρωταθλήματος και τη διαθέτει προς επιμόρφωση.
του Γιώργου Κατσαρού
[email protected]
Σε κάθε διοργάνωση, η IAAF φροντίζει να διοργανώνει και εξαιρετικά σεμινάρια προπονητικής, όπως έγινε και στο Τάμπερε όπου δυστυχώς οι προπονητές της ελληνικής αποστολής δεν παραβρέθηκαν. Με το τέλος του παγκόσμιου πρωταθλήματος των εφήβων, η IAAF δημοσίευσε και την πολύ μεγάλη έρευνα βιομηχανικής που πραγματοποίησε πάνω στα αγωνίσματα του παγκόσμιου πρωταθλήματος του Λονδίνου χρησιμοποιώντας 49 κάμερες για να μετρήσει και να αναλύσει με τη βοήθεια του πανεπιστημίου του Λιντς όλους του τελικούς τους Λονδίνου. Αυτά τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν στο Τάμπερε.
Αρχή πριν από 30 χρόνια
Η έρευνα της βιομηχανικής στο στίβο ξεκίνησε από την ΙAAF πριν από 30 χρόνια στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ρώμης (1987) και τα αποτελέσματα εκείνης της έρευνας μαζί με αυτήν των αγώνων του 1997 στην Αθήνας και του 2007 στην Οσάκα είναι διαθέσιμα για όλους (τους προπονητές κυρίως αλλά και τους αθλητές) σε αυτόν τον σύνδεσμο (κάντε κλικ εδώ).
«Αυτές οι εκθέσεις των ερευνών δείχνουν πως η τεχνολογία και η τεχνική έχει εξελιχθεί τα τελευταία 30 χρόνια και μας δείχνει την εξέλιξη της βιομηχανικής στο άθλημα μας» τόνισε στο συνέδριο των προπονητών στο Τάμπερε, ο πρόεδρος της IAAF Σεμπάστιαν Κόου και συμπλήρωσε: «η βιομηχανική είναι πολύ σημαντική στην ανάπτυξη ενός αθλητής όπου τα χιλιοστά του δευτερολέπτου και τα χιλιοστά του μέτρου μπορούν να κάνουν τη διαφορά σε μία πρόκριση ή ακόμα και στην κατάκτηση ενός μεταλλίου. Βοηθά τους αθλητές και τους προπονητές να τελειοποιήσουν την απόδοση τους και το πιο σημαντικό να διαχειριστούν τους τραυματισμούς».
Έρευνα σε 76 αγωνίσματα καταγράφοντας 730 αθλητές
Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Λονδίνου έγινε μελέτη σε 76 ατομικά αγωνίσματα (προκριματικοί, τελικοί), καταγράφοντας 730 αθλητές με 49 κάμερες υψηλής ταχύτητας με συνολικό υλικό 6,5 χιλιάδων ωρών. Από αυτά προέκυψαν οι 38 ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες εκθέσεις του πανεπιστημίου του Λιντς με επικεφαλής της έρευνας τον Έλληνα καθηγητή Θανάση Μπίσα.
Μερικά από τα πιο χαρακτηριστά σημεία των εκθέσεων:
– Στα 3.000μ. στιπλ των γυναικών, αποδεικνύεται ότι οι Αμερικανίδες Έμα Κόμπερν και Κόρτνι Φρέριξ είχαν εξαιρετική τεχνική στο εμπόδιο της λίμνης και αυτό ήταν που έκανε τη διαφορά. Τα μετάλλια (χρυσό και αργυρό) κερδίθηκαν στη λίμνη.
– Στα 4Χ100μ. η διαφορά του χρυσού με το αργυρό μετάλλιο ήταν ακριβώς η διαφορά που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια των αλλαγών με τους Βρετανούς να έχουν «ξοδεύουν» το λιγότερο χρόνο από όλες τις ομάδες του τελικού στις αλλαγές, 0.05 λιγότερο από τις ΗΠΑ που ήταν και η διαφορά της νίκης στο φινάλε.
– Τα στοιχεία στα 10.000μ. των γυναικών δείχνουν ότι η Αλμάζ Αγιάνα είχε διαφορά 20 εκατοστών στο δρασκελισμό από το δεξί στο αριστερό πόδι. Αυτό δε φαίνεται με το γυμνό μάτι και αν καταφέρει να διορθώσει αυτήν την ασυμμετρία δε θα την κάνει απλά πιο γρήγορη, αλλά θα την προστατέψει και από τον τραυματισμό.
– Το μεγαλύτερο άλμα στα εμπόδια των 110μ. το είχε το Ούγγρος Μπάλας Μπάτζι που πηδούσε δύο μέτρα πριν από το εμπόδιο και προσγειωνόταν δύο μέτρα μετά. Αυτό του έδωσε μεγάλο πλεονέκτημα και έτσι έφτασε και στο χάλκινο μετάλλιο.
– Το μεγαλύτερο δρασκελισμό στον τελικό των 100μ. των γυναικών, τον είχε η Ντάφνι Σκίπερς με το εντυπωσιακό 2,3 μέτρα!
Μπορείτε να κατεβάσετε όλη την έρευνα σε αυτό το σύνδεσμο.
