Τους τελευταίους μήνες η απορία γιατί οι Ίνγκεμπριγκτσεν (Γιάκομπ, Χένρικ και Φίλιπ) δεν γυμνάζονταν με τον πατέρα τους Γκερτ, πλανάται στην παγκόσμια κοινότητα του στίβου. Την απάντηση την έδωσαν τα αδέλφια παρουσιάζοντας την ιστορία τους στα νορβηγικά ΜΜΕ κάνοντας λόγο για έναν κακοποιητικό πατέρα – προπονητή.
του Γιώργου Κατσαρού
[email protected]
«Ποτέ δε θέλαμε η προσωπική μας ζωή και οι λεπτομέρειες της οικογενειακής μας κατάστασης να δημοσιεύονται στα ΜΜΕ της Νορβηγίας. Τώρα όμως θέλουμε ηρεμία και για το λόγο αυτό θα πούμε την ιστορία μας. Πονάει, αλλά είναι ο μόνος τρόπος να βγούμε από αυτή τη δύσκολη κατάσταση» αναφέρουν οι Γιάκομπ, Χένρικ και Φίλιπ Ίνγκεμπριγκτσεν στην εισαγωγή του άρθρου τους που δημοσιεύθηκε στο VG Sport.
«Για δύο χρόνια περίπου, τα νορβηγικά ΜΜΕ αναφέρονται στη διακοπή της συνεργασίας μας με τον Γκερτ ως προπονητή μας με όλες τις συνέπειες που απορρέουν από μία τέτοια είδηση, με το παρασκήνιο τους να αναφέρει ότι πρόκειται για μια οικογενειακή σύγκρουση. Αυτό είναι αληθές. Από σεβασμό προς όλη την οικογένεια μας δε θέλαμε να αναφερθούμε σε λεπτομέρειες. Ήταν πολύ δύσκολο και απεχθές για πολλούς και συμπεριλαμβάνουμε και τους εαυτούς μας. Από το περασμένο καλοκαίρι και το παγκόσμιο πρωτάθλημα της Βουδαπέστης, τα ΜΜΕ αναφέρονται όλο και περισσότερο στη σχέση μας με τον Γκερτ. Πολλά άτομα έχουν εμπλακεί στην υπόθεση. Ο Νάρβε Γκίλε Νορντάς (αθλητής των 1.500μ), οι υποστηρικτές του Γκερτ, η εθνική ομοσπονδία στίβου, είναι μερικοί από τους εμπλεκόμενους. Τα ΜΜΕ έχουν δώσει βήμα σε πολλούς που μας παρουσιάζουν ως τους κακούς της υπόθεσης, ενώ από την πλευρά μας έχουμε μιλήσει μόνο για εμάς και όχι για τρίτους.
Η υπόθεση παρουσιάζεται πλέον ως σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ των τριών μας, της νορβηγικής ομοσπονδίας και του συναθλητή μας (Νορντάς). Κατα καιρούς μας έχουν παρουσιάσει ως ιδιαίτερα απαιτητικούς και εγωκεντρικούς εντός του στιβικού περιβάλλοντος στη Νορβηγία. Αυτό δεν μπορούμε να το δεχθούμε. Ταυτόχρονα όμως αναγνωρίζουμε ότι η έντονη συναισθηματική φόρτιση μας έχει οδηγήσει να μιλήσουμε με τρόπο που δε θα θέλαμε και για το λόγο αυτό ζητούμε συγγνώμη.
Για εμάς τους τρεις, η υπόθεση αφορά μια πολύ σοβαρή κακοποιητική οικογενειακή κατάσταση. Όταν χωρίσαμε με τον Γκερτ πιστέψαμε ότι μπορούμε να διαχειριστούμε με ηρεμία την κατάσταση χωρίς να γίνει λόγος για τις συνθήκες του χωρισμού. Πλέον συνειδητοποιούμε ότι αυτό είναι αδύνατο. Οι φήμες έχουν φουντώσει και αισθανόμαστε ότι έχουμε την ευθύνη να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα λέγοντας την ιστορία μας.
Το να γράφουμε αυτό που πρόκειται να διαβάσετε πονάει από πολλές απόψεις. Πονάει γιατί επηρεάζει έναν άνθρωπο που έχει σημάνει πολλά για εμάς και την καριέρα μας. Επηρεάζει ανθρώπους με τους οποίους είμαστε κοντά. Και επηρεάζει ανθρώπους που δεν ζήτησαν ποτέ να εμπλακούν σε μια δημόσια σύγκρουση. Ωστόσο είναι πολύ σημαντικό να το κάνουμε.
Μεγαλώσαμε με έναν πατέρα που ήταν πολύ επιθετικός, θέλοντας να έχει τον απόλυτο έλεγχο και ο οποίος έχει χρησιμοποιήσει σωματική βία και απειλές ως μέρος της ανατροφής μας. Νιώθουμε ακόμα δυσφορία και φόβο, που το κουβαλάμε από την παιδική ηλικία.
Κάπως έτσι το έχουμε αποδεχθεί. Έχουμε ζήσει με αυτό, και στην ενήλικη ζωή μας έχουμε προχωρήσει. Τουλάχιστον έτσι νομίζαμε. Εκ των υστέρων, αντιλαμβανόμαστε ότι ήταν αφελές. Αλλά πριν από δύο χρόνια, η ίδια επιθετικότητα και σωματική τιμωρία… ξαναχτύπησε. Αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Γνωρίζαμε τον φόβο του να μεγαλώσουμε με έναν πατέρα επιθετικό, απολυταρχικό και βίαιο. Όταν ήμασταν μικρότεροι, ήμασταν μια μεγάλη ομάδα αδερφών που το βιώναμε μαζί. Τώρα η κατάσταση είναι αφόρητη.
Θα έπρεπε να είχαμε ενεργήσει νωρίτερα για να μπει τέλος σε αυτή την κατάσταση. Το ότι δεν το κάναμε μας βαραίνει. Πριν από δύο χρόνια είπαμε… αρκετά.
Από αυτή τη στιγμή επιλέξαμε να χωρίσουμε με τον πατέρα μας, έγινε αδύνατο να συνεχίσουμε μαζί του ως προπονητής.
Η κατάσταση που ζήσαμε μέσα στην οικογένεια έχει κοστίσει πολύ και οικονομικά. Εν μέσω όλων όσων βιώναμε προσπαθούσαμε να αποδώσουμε και αγωνιστικά. Η πίεση που νιώθαμε ήταν απάνθρωπη. Μας απορροφούσε όλη την ενέργεια και η χαρά για τον αθλητισμό είχε χαθεί.
Τώρα θέλουμε ηρεμία για να επικεντρωθούμε στις προπονήσεις και τους αγώνες. Το ίδιο επιθυμούμε και για τους συναθλητές μας. Θέλουμε να χαιρόμαστε και πάλι που αγωνιζόμαστε και εκπροσωπούμε τη Νορβηγία. Αλλά πάνω από όλα, θέλουμε η οικογένεια μας και όλοι όσοι αγαπάμε να είναι ασφαλείς.
Ως εκ τούτου, ζητήσαμε να μην μας φέρει ξανά η ομοσπονδία μας σε καταστάσεις όπου μπορεί να βρεθούμε αντιμέτωποι με έναν πατέρα που δεν έχουμε την ικανότητα ή την επιθυμία να αντιμετωπίσουμε. Οχι τώρα.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θέλουν να μας μιλήσουν για αυτό το θέμα. Δεν το θέλουμε αυτό. Αυτή η υπόθεση μας έχει ήδη κοστίσει πάρα πολύ. Τώρα θέλουμε να προχωρήσουμε και ελπίζουμε ότι η οικογένειά μας μπορεί να βρει ηρεμία της».
Η απάντηση του πατέρα Ίνγκεμπριγκτσεν
Ο Γκερτ Ίνγκεμπριγκτσεν απάντησε στις δηλώσεις των παιδιών του, μέσω γραπτής δήλωσης που μοίρασε στα ΜΜΕ ο δικηγόρος του. «Όσα υποστηρίζουν είναι αβάσιμα. Δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ βία κατά των παιδιών μου. Το ότι είχα ελαττώματα ως πατέρας και ήμουν περισσότερο πολύ προπονητής, είναι κάτι που το κατάλαβα, αν και πολύ αργά. Η οικογένειά μας ζει πολλά χρόνια στο προσκήνιο όταν αποφασίσαμε να βγάλουμε τη ζωή μας μέσα από τηλεοπτικές σειρές, συνεντεύξεις και πολλά άλλα σε δημόσια θέα. Ο νορβηγικός λαός έχει δει τη ζωή μας, καλώς ή κακώς. Απέχω πολύ από το να είμαι τέλειος ως πατέρας και σύζυγος, αλλά δεν είμαι βίαιος. Καταρχάς, αυτή είναι μια τραγική κατάσταση για την οικογένειά μου – ότι έχουμε φτάσει στο σημείο να διαδίδουμε ψευδείς κατηγορίες ο ένας εναντίον του άλλου στα ΜΜΕ. Με κάνει βαθιά δυστυχισμένο. Πώς θα το ξεπεράσουμε αυτό δεν ξέρω, αλλά πρέπει να προσπαθήσουμε».
