Ο Έλιουντ Κιπτσόγκε (Κένυα) είναι ο άνθρωπος των ρεκόρ. Είναι αυτός που προσπαθεί να πείσει την ανθρωπότητα πως δεν υπάρχουν όρια και για το λόγο βαδίζει σε… μονοπάτια που ανθρώπινο πόδι δεν έχει πάει. Ακόμα. Σε ηλικία 40 ετών, θέλει να κλείσει την καριέρα του με ένα ακόμα αδιανόητο ρεκόρ. Το τρίτο συνεχόμενο χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στο μαραθώνιο.
του Γιώργου Κατσαρού
[email protected]
Προς απογοήτευση των Βρετανών που περίμεναν πως και πως τη συμφωνία για το μαραθώνιο του Λονδίνου (21 Απριλίου) προσφέροντας αστρονομικό ποσό για την παρουσία του, ο Κιπτσόγκε προτίμησε να τρέξει στο Τόκιο με αρκετά λιγότερα χρήματα, μόνο και μόνο γιατί τον εξυπηρετεί στην προετοιμασία του για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Οι Κενυάτες δεν έχουν ανακοινώσει ακόμα την τριάδα του Παρισιού στο μαραθώνιο, όμως δεν υπάρχει περίπτωση ο νικητής του Ρίο (2016) και το Τόκιο (2021) να είναι απών. Όπως δεν υπάρχει περίπτωση Κιπτσόγκε και Κέλβιν Κίπτουμ (ο νέος κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ) να βρεθούν αντιμέτωποι πριν από τη 10η Αυγούστου 2024, όταν και θα εκκινήσει ο μαραθώνιος των Ολυμπιακών Αγώνων. «Τα επιτεύγματα μου θα υπάρχουν για πάντα. Είναι κίνητρο και θέλω να μπορούν να καταρρίψουν τα ρεκόρ μου. Ο αθλητισμός είναι ακριβώς αυτό το πράγμα. Οι άνθρωποι να καταρρίπτουν ρεκόρ. Αυτή είναι άλλωστε και η ομορφιά του στίβου. Προσωπικά είμαι πολύ ευτυχισμένος γιατί έχω καταρρίψει το παγκόσμιο ρεκόρ δύο φορές και αυτό θα μείνει για πάντα γραμμένο στα βιβλία για πάντα. Κανείς δεν μπορεί να τα διαγράψει» δήλωσε στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε για να ανακοινώσει τη συμμετοχή του στον αγώνα του Τόκιο (3 Μαρτίου) και συμπλήρωσε: «Όλοι θυμούνται τον Ρότζερ Μπάνιστερ όταν το 1954 έγινε ο πρώτος που κατέβηκε τα τέσσερα λεπτά στο μίλι. Έτσι και εγώ ήμουν αυτός που έδειξε το δρόμο για όλους να τολμήσουν…».
Ο Κιπτσόγκε έχει επικεντρωθεί στον έναν και μοναδικό στόχο που έχει για το 2024. Να γίνει ο μοναδικός που θα έχει στην κατοχή του τρία χρυσά μετάλλια στο μαραθώνιο των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο Αμπέμπε Μπικίλα (Αιθιοπία) που κέρδισε το 1960 στη Ρώμη και το 1964 στο Τόκιο και ο Ανατολικογερμανός Βαλντεμάρ Σιερπίνσκι το 1976 (Μόντρελ) και το 1980 (Μόσχα) μοιράζονται μαζί με τον Κιπτσόγκε το ρεκόρ των δύο τίτλων. «Το να κερδίσω το τρίτο χρυσό μετάλλιο θα είναι καλό για μένα, καλό για όλον τον κόσμο αλλά και για την επόμενη γενιά. Θα αποδεχθώ όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα στο Παρίσι γιατί έτσι είναι ο αθλητισμός, αλλά στο μυαλό μου έχει… καρφωθεί ο στόχος του τρίτου χρυσού».
Ποιο όμως είναι το σχέδιο του; «Προς το παρόν σκέφτομαι τον αγώνα στο Τόκιο. Δεν μπορείς να κυνηγάς δύο… λαγούς ταυτόχρονα. Συζήτησα με την ομάδα μου όλες τους αγώνες που υπάρχουν το 2024 για να καταλήξουμε στο Τόκιο. Πρώτα από όλα η χρονική περίοδος που διεξάγεται είναι ιδανική. Το να τρέξω νωρίς μέσα στο 2024 είναι γιατί σκέφτομαι τον αγώνα του Παρισιού. Η προετοιμασία πηγαίνει πολύ καλά. Μέχρι το τέλος του Ιανουαρίου θα έχουμε βάλει τις βάσεις για το Τόκιο. Μετά από αυτόν τον αγώνα θα έχω όσο χρόνο χρειάζομαι για να προετοιμάσω το μυαλό μου, αλλά και το σώμα μου για το Παρίσι».
Όσον αφορά την περίοδο των εορτών που πέφτει μέσα στην προετοιμασία του: «Έχω βρει τον τρόπο να ισορροπήσω ανάμεσα στην οικογένεια και την προπόνηση. Σέβομαι τον αγώνα στο Τόκιο και δεν πρόκειται να σταματήσω την προετοιμασία μου την περίοδο των εορτών. Θα είμαι με την οικογένεια μου, όμως δε θα χάσω ούτε λεπτό από την προπόνηση μου και καθόλου από τη συγκέντρωση μου για τον αγώνα».
