Η Ολυμπιακή πρόκριση για τη σκυτάλη 4Χ100μ. ελεύθερο μπορεί να μην ήρθε στο Καζάν, ωστόσο η πιθανότητα να εκπροσωπηθεί τελικά η χώρα μας στο Ρίο είναι πολύ μεγάλη. Γκολομέεβ και Βαζαίος ήταν οι δύο που έκλεψαν τις εντυπώσεις.
του Άκη Ιωακείμογλου
[email protected]
Η «μαγική» 12η θέση στη σκυτάλη των 4Χ100μ. ελεύθερο που θα μας έδινε την Ολυμπιακή πρόκριση στο αγώνισμα δεν ήρθε, ωστόσο η 14η θέση στον κόσμο είναι ένα πολύ σπουδαίο επίτευγμα για την Εθνική μας ομάδα. Ο χρόνος αυτός ίσως στο τέλος αποδειχθεί αρκετός για να προκριθούμε αλλά αυτό θα το μάθουμε στις 31 Μαΐου, ενώ ως τότε οι κολυμβητές μας θα έχουνε τουλάχιστον μία ευκαιρία για μία κούρσα, στο ευρωπαϊκό του Λονδίνου. Η συμμετοχή σε ξένα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα θα έδινε περισσότερες ευκαιρίες για κούρσες αλλά στη μνημονιακή Ελλάδα, τέτοιες πολυτέλειες μάλλον δεν υπάρχουν.
Στη σημερινή κούρσα ξεχώρισαν δύο πρόσωπα από την τετράδα. Ο Κριστιάν Γκολομέεβ απέδειξε για μία ακόμα φορά ότι δικαίως υπάρχουν μεγάλες προσδοκίες από αυτόν, καθώς λίγους μήνες μετά το 48.85 που έκανε στη Γαλλία σημειώνοντας πανελλήνιο ρεκόρ στα 100μ. ελεύθερο και πιάνοντας το όριο για το Ρίο, κολύμπησε το 100άρι του σε 48.44 και μας κινεί την περιέργεια για το τι μας επιφυλάσσει τα δύο ατομικά του αγωνίσματα, τα 50μ. και τα 100μ. ελεύθερο. Τα 100άρια πάντως φέτος του πάνε περισσότερο. Ο Ανδρέας Βαζαίος ήταν η μεγάλη έκπληξη, καθώς φέτος δεν είχε κατέβει τα 50 δευτερόλεπτα, επελέγη αντί του Φώτη Μυλωνά στη σκυτάλη και δικαίωσε αυτούς που τον επέλεξαν, αφού κολύμπησε ταχύτερα από τους άλλους δύο κλασικούς ελεύθερους κολυμβητές μας, τον Οδυσσέα Μελαδίνη και τον Χρήστο Κατραντζή.
Η σκυτάλη πλέον αποτελεί παρελθόν, όλοι τους έχουν ατομικά αγωνίσματα μπροστά τους και με καλή ψυχολογία που τους δίνει το εντυπωσιακό πανελλήνιο ρεκόρ τους, οφείλουν να κοιτάξουν τη συνέχεια της διοργάνωσης. Μια ευκαιρία χάθηκε άλλωστε, όχι η πρόκριση.
