Ο αναμορφωτής του οικοδομήματος της ελληνικής κωπηλασίας είναι Ιταλός και ονομάζεται Τζιάνι Ποστιλιόνε. Ο γεννημένος στη Νάπολη 63χρονος τεχνικός διευθυντής ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 2005, καταφέρνοντας να εξελιχθεί στον ιθύνοντα νου πίσω από την κορυφαία δύναμη του αθλήματος σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
του Νίκου Κούδα
[email protected]
follow me @nkoudas
Όσοι τον γνωρίζουν καλά, κάνουν λόγο για έναν πανέξυπνο, οργανωτικό και παθιασμένο επαγγελματία – κυρίως όμως για έναν αυθεντικά συναισθηματικό άνθρωπο, που δένεται στενά με ανθρώπους και καταστάσεις. Δεν είναι τυχαίο, ότι στις κατά καιρούς συνεντεύξεις του «βγάζει» αυτό που λένε ελληνική ψυχή, αποδεικνύοντας ότι η Εθνική μας ομάδα δεν αποτελεί μία ακόμη δουλειά για εκείνον, αλλά κάτι πολύ σπουδαιότερο. Άλλωστε εδώ, στην πατρίδα του Οδυσσέα, βρήκε και ο ίδιος την προσωπική του Ιθάκη, έχοντας αράξει στο λιμάνι της ελληνικής κωπηλασίας από τον Γενάρη του 2005.
Οι περγαμηνές που τον συνόδευαν ήταν πολλές και το παλμαρέ του ιδιαίτερα πλούσιο, ιδιαίτερα στην κατηγορία των ελαφρών βαρών, που παραδοσιακά αποτελούσαν τη μεγάλη δύναμη των ελληνικών πληρωμάτων. Αυτός ήταν άλλωστε και ένας από τους βασικούς λόγους που επελέγη από τους ανθρώπους της ελληνικής ομοσπονδίας. Θήτευσε σε πλήθος ιταλικών ομάδων, όπως οι “Posillipo CN”, “Savoia RYCC”, “Marina Militare Sabaudia”, καθώς και στην εθνική ομάδα της πατρίδας του, αλλά και της εθνικής Ισπανίας. Εν τούτοις, στην Ιβηρική χερσόνησο δεν κατάφερε να στεριώσει, αδυνατώντας να μεταφέρει τη δική του φιλοσοφία. Η αναζήτηση νέων προκλήσεων τον οδήγησε τελικά στα αχαρτογράφητα για εκείνον ελληνικά νερά. Αυτό ήταν! Το ναπολιτάνικο ταμπεραμέντο του ταίριαξε απόλυτα με το ελληνικό φιλότιμο και η χημεία που αναπτύχθηκε ήταν όπως λένε «φτιαγμένη στον παράδεισο»…
Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα, ο Τζιάνι Ποστιλιόνε έγινε ο ηγέτης του προπονητικού τιμ της «γαλανόλευκης» ομάδας. Μαζί με τους συνεργάτες του, και όλους τους ανθρώπους που τίμησαν από διάφορα πόστα την ελληνική κωπηλασία αυτά τα εννιά χρόνια, εξελίχθηκε στον «αρχιτέκτονα» των μεγάλων επιτυχιών που ακολούθησαν, συνδέοντας το όνομά του με τη χρυσή εποχή των ελληνικών κουπιών. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους: 27 μετάλλια (τα 20 χρυσά) σε οκτώ ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (2007-2014), αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 (με τους Βασίλη Πολύμερο και Δημήτρη Μούγιο στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών), χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 (με τις Αλεξάνδρα Τσιάβου και Χριστίνα Γιαζιτζίδου στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών), μία 4η θέση στους ίδιους Αγώνες (στην τετράκωπο άνευ πηδαλιούχου των ανδρών), καθώς και δεκάδες ακόμη χρυσά μετάλλια σε ρεγκάτες παγκόσμιων πρωταθλημάτων και κυπέλλων. Η επιτυχία δεν ήρθε τυχαία – το ακριβώς αντίθετο. Ήταν και εξακολουθεί να είναι προϊόν σκληρής και μεθοδικής δουλειάς, συνοδευόμενης όμως από πραγματικό μεράκι και πινελιές φαντασίας. Όπως μάλιστα έχει δηλώσει χαρακτηριστικά και ο ίδιος στο παρελθόν, «Είμαι εδώ γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο (τη διάκριση) και όχι για να χάνω χρόνο!».
Παρά όμως τη «γερμανικού τύπου» προσήλωσή του στη δουλειά, ο σινιόρε Ποστιλιόνε είναι και ένας πραγματικός φιλόσοφος της κωπηλασίας, καθώς έχει ως χόμπι του το διάβασμα, με έμφαση στα βιβλία τέχνης, την ιστορία των θρησκειών και τη μουσική, ενώ μιλάει -εκτός από ιταλικά-, ισπανικά, αγγλικά και φυσικά λίγα ελληνικά. Η κλασική του παιδεία αντανακλάται στη θεώρησή του για τον αθλητισμό, αφού καίρια πεποίθησή του είναι ότι «μέσα σε κάθε άνθρωπο υπάρχει ένας πρωταθλητής. Η δική μου ικανότητα θα πρέπει να είναι το να ανακαλύψω πού ακριβώς βρίσκεται, να ρίξω λίγο φως ώστε να αποκαλύψω πού βρίσκεται ο πρωταθλητής μέσα στους αθλητές μου». Κι όπως αποδεικνύεται στην πράξη, ο Ναπολιτάνος καπετάνιος μας τα καταφέρνει μια χαρά…
Το προφίλ του Τζιάνι Ποστιλιόνε
15.01.1951 Γεννιέται στη Νάπολη του ιταλικού Νότου.
Έως το 2001 Διατελεί προπονητής σε πολλά κωπηλατικά σωματεία της Ιταλίας, καθώς και ομοσπονδιακός προπονητής στην εθνική ομάδα της χώρας του. Κατακτά ως προπονητής της εθνικής Ιταλίας το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ (2000), στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών των ανδρών.
2002-2004 Προσλαμβάνεται ως σύμβουλος στην ισπανική ομοσπονδία κωπηλασίας, κατέχοντας και τη θέση του τεχνικού διευθυντή.
15.01.2005 Αναλαμβάνει χρέη τεχνικού διευθυντή στην ελληνική κωπηλατική ομοσπονδία, αντικαθιστώντας στο «τιμόνι» της Εθνικής ομάδας τον Ιρλανδό Τζον Χόλαντ, μετά από θητεία μόλις ενός έτους.
2007 Βραβεύεται ως ο κορυφαίος προπονητής στον κόσμο για το 2006.
2008 Κατακτά με την Εθνική μας ομάδα το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών των ανδρών, με πλήρωμα τους Βασίλη Πολύμερο/Δημήτρη Μούγιο.
2011 Βραβεύεται για δεύτερη φορά ως ένας από τους πέντε κορυφαίους τεχνικούς του 2010, μετά την κατάκτηση ενός αργυρού και δύο χάλκινων μεταλλίων στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κωπηλασίας της Νέας Ζηλανδίας.
