To GQ αποτελεί ένα από τα κορυφαία περιοδικά στον πλανήτη. Το αντικείμενο του είναι ο άνδρας, το στιλ, η κουλτούρα, η μόδα και οτιδήποτε άλλο έχει επίκεντρο την… τεστοστερόνη. Με πωλήσεις άνω του 1.000.000 τευχών έχει τεράστια δυναμική παγκοσμίως. Στην αμερικάνικη έκδοση του, σπανιώς φιλοξενείται αθλητής εκτός NBA, NFL, MLB και NHL. Εξαιρείται ο Έλιουντ Κιπτσόγκε.
απόδοση Πηνελόπης Γκιώνη
[email protected]
Ο Νοξ Ρόμπινσον ταξίδεψε στην Κένυα για να συναντήσει τον Έλιουντ Κιπτσόγκε και να ζήσει για λίγο την καθημερινότητα του ανθρώπου που έγραψε ιστορία στον μαραθώνιο, σπώντας τα ανθρώπινα όρια.
Στην ορεινή Κένυα, μακριά από την οικογένειά του, η μέρα ξεκινά στις 5 το πρωί για τον Κιπτσόγκε και το γκρουπ του. Όλοι μαζί, και με τον δημοσιογράφο, ξεκινούν το χαλαρό τρέξιμο σε έναν κόκκινο χωματόδρομο ενώ ο Κιπτσόγκε εξηγεί την πρώτη άσκηση: 11 χιλιόμετρα, χωρισμένα σε 10λεπτα διαστήματα, με χαλαρό τζόγκινγκ στα ενδιάμεσα. Κάποιος διακόπτει και θυμίζει πως ξέχασαν να κάνουν την προσευχή τους και αφού ευχαρίστησαν τον Θεό για το σώμα τους και τη δυνατότητά τους να τρέχουν, συνέχισαν φωνάζοντας όλοι «Ένα, δύο, Κένυα». Ο Ρόμπινσον, όπως και κάθε άλλος, βρίσκει τη διαδρομή αρκετά «ζωώδη» γεμάτη μεγάλες πέτρες σε μέγεθος ενός γκρέιπφρουτ γι’ αυτό και τα παρατά, όσο οι δρομείς κάνουν… περίπατο περνώντας το κάθε χιλιόμετρο σε λιγότερο από 5 λεπτά.
Ακολουθεί λιτό πρωινό με τσάι και έπειτα άλλοι κοιμούνται και άλλοι κάνουν μασάζ, εκτός του Κιπτσόγκε. Μαζεύονται έξω στον κήπο, σε πλαστικές καρέκλες, κάτω από τον ήλιο με τον κορυφαίο μαραθωνοδρόμο να κοιτά έναν νεαρό που δούλευε τον κήπο. Πήγε σε εκείνον, του έδειξε πως να τριμάρει σωστά κάνοντάς ο ίδιος το τριμάρισμα με τη λεπίδα, ενώ του έδινε συμβουλές. «Του έδειχνα πως να τριμάρει. Θέλουμε στο μέλλον αυτός ο κήπος να είναι γεμάτος δέντρα, ώστε όταν έρχεσαι εδώ να μπορείς να χαλαρώνεις» εξήγησε ο Κιπτσόγκε.
Ο Κιπτσόγκε είναι ο κορυφαίος μαραθωνοδρόμος όλων των εποχών, όμως ακόμη συνεχίζει να σφουγγαρίζει το μπάνιο, διηγείται ο Ρόμπινσον ενώ τονίζει πως σε εκείνο το μέρος νιώθεις την απόλυτη ηρεμία. «Δεν μπορείς να ζεις μόνος στον κόσμο. Ο στόχος είναι να γνωρίζεις κόσμο, να συνομιλείς και να μαθαίνεις πράγματα» λέει ο Κενυάτης δρομέας.
Έπειτα, μοιράστηκε μερικά από τα μυστικά του με τον Αμερικανό δημοσιογράφο. «Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή έχουμε χαλαρό τρέξιμο. Κάνουμε ταχύτητες Τρίτη και Σάββατο ενώ την Πέμπτη έχουμε τρέξιμο 25 χιλιομέτρων». Από το καμπ φεύγει μόνο τα Σαββατοκύριακα για να επισκεφθεί την οικογένειά του στο Ελντορέτ και για να δει λίγο τη φάρμα που έχει εκεί για την οποία σχολιάζει: «Είναι ένας τρόπος να χαλαρώνεις. Σε κρατά απασχολημένο και έτσι η ζωή κινείται πιο ήρεμα». Αξιοσημείωτο είναι πως ο δημοσιογράφος τονίζει πολλές φορές πως όσο μιλά με τον Κιπτσόγκε, νιώθει μια ηρεμία να τον διαπερνά. «Το πρόσωπό του είναι πιο γεμάτο και γυαλίζει, όμως φαίνεται μεγαλύτερος από 35 ετών» γράφει ο Ρόμπινσον.
Συνεχίζοντας με την προπόνηση ο «κουλ», όπως περιγράφεται ο Κιπτσόγκε μέσα από τα λόγια του δημοσιογράφου, δηλώνει πως το παρασκήνιο είναι αυτό που κάνει τη δουλειά για τους μαραθωνοδρόμους: «Όταν βλέπεις έναν μαραθωνοδρόμο να προπονείται και έπειτα βλέπεις το αποτέλεσμα, δεν μπορείς να καταλάβεις τι είναι αυτό που τον έφτασε σε αυτό το αποτέλεσμα. Πολλά πράγματα γίνονται στο παρασκήνιο. Δεν πρέπει να χάνεις προπονήσεις πρωί ή απόγευμα, το σώμα τις μετράει».
Ο Κιπτσόγκε δεν παραλείπει ποτέ να επισημάνει πως πρόκειται για ομαδική δουλειά και αυτό το επιβεβαιώνει και ο Ρόμπινσον, που έζησε από κοντά την ομάδα γύρω από τον θρύλο του μαραθωνίου. Η ιδέα του να δουλεύεις με αρμονία είναι το κλειδί. Όταν έκανε το ιστορικό 1:59, ήταν σαν το πεπρωμένο του έγινε φανερό. Άλλωστε, στη Βιένη ο Κιπτσόγκε δεν έτρεξε μόνος αλλά μαζί με ακόμη 41 δρομείς, που η αρωγή τους ήταν καταλυτική για το ιστορικό 1:59.
«Αυτό που αναζητούμε εδώ είναι η συνοχή. Προπονείσαι όντως; Τρως καλά; Το φτιάχνεις όλο αυτό θετικά στο μυαλό σου; Αυτό χρειάζεται για έναν αθλητή ή μια αθλήτρια για να τρέξει γρήγορα» λέει ο Κιπτσόγκε όσο κάθονται κάτω από τη σκιά ενός δέντρου στον κήπο. «Διαβάζω βιβλία για επιχειρήσεις. Μπορείς να μεταφράσεις τη λογική των επιχειρήσεων στον αγώνα» συνεχίζει.
Ο στόχος του Κιπτσόγκε όμως είναι διαφορετικός. Έχει γράψει ιστορία, έχει γίνει γνωστός, έχει επηρεάσει. Ο στόχος είναι να ευαισθητοποιήσει και να κάνει το τρέξιμο τρόπο ζωής για όλους: «Θα είμαι ευχαριστημένος όταν θα βλέπω ανθρώπους που θα σκέφτονται πως στις 5 το πρωί πρέπει να τρέξουν για 30 λεπτά».