Ο Νίκος Γκάλης έβαλε κάθε Έλληνα και Ελληνίδα μπροστά από την τηλεόραση για να δει μπάσκετ και κάθε παιδί κράτησε μία μπάλα στα χέρια του χάρη σε αυτόν. Ο Αρσάντ Ναντίμ κάθε χρόνο καταφέρνει και γράφει ιστορία για το Πακιστάν και δεν αποκλείεται τα επόμενα χρόνια να βλέπουμε όλο και περισσότερους συμπατριώτες του σε κορυφαίες διοργανώσεις, οι οποίοι θα έχουν εμπνευστεί από αυτόν και θα επιθυμούν να ακολουθήσουν την πορεία του.
της Ελισάβετ Γρηγοριάδου
[email protected]
Ο Ναντίμ είναι πρωτοπόρος του στίβου για το Πακιστάν αν και άργησε να κατασταλάξει στο άθλημα. Στα μαθητικά του χρόνια δοκίμασε ότι άθλημα προσφερόταν στο σχολείο του και έτσι πέρασε από το μπάντμιντον, το ποδόσφαιρο, τον στίβο και το κρίκετ, που αποδείχθηκε η μεγάλη του αγάπη και αγωνίστηκε σε τουρνουά με αρκετά υψηλό επίπεδο. Παράλληλα όμως αγωνιζόταν και σε μίτινγκ στίβου και εκεί τον ανακάλυψε ένας μάνατζερ και ξεκίνησε να τον συμβουλεύει. Πριν ο ακοντισμός μπει για τα καλά στην ζωή του αγωνιζόταν στην σφαιροβολία και την δισκοβολία, αλλά όταν ξεκίνησε να ρίχνει ακόντιο και να κερδίζει χρυσά μετάλλια έγινε γνωστός και του έγιναν προσφορές από όλες τις κορυφαίες εγχώριες ομάδες στίβου, συμπεριλαμβανομένων του στρατού, της πολεμικής αεροπορίας και της WAPD.
O πατέρας του ήταν τελικά αυτός που τον έπεισε να επικεντρωθεί στον ακοντισμό και το 2015 ξεκίνησε την πορεία του ως αθλητής του ακοντισμού, αφήνοντας στην άκρη όλα τα υπόλοιπα αθλήματα και αγωνίσματα. Την επόμενη χρονιά, στα 19 του έτη, έλαβε μία υποτροφία από την παγκόσμια ομοσπονδία, World Athletics, για να μπορεί να προπονηθεί στις άριστες εγκαταστάσεις της στον Μαυρίκιο. Οι προπονήσεις εκεί απέδωσαν καρπούς και το 2018 συμμετείχε στους πρώτους του αγώνες κοινοπολιτείας στην Χρυσή Ακτή της Αυστραλίας. Από εκεί και ύστερα η ιστορία ξεκίνησε να γράφεται.
Έγινε ο πρώτος Πακιστανός αθλητής ή αθλήτρια που καταφέρνει να προκριθεί σε παγκόσμιο πρωτάθλημα και μπορεί στην Ντόχα το 2019 να μην μπόρεσε να μπει στον τελικό αλλά έθεσε σημαντικές βάσεις. Το 2021 έγινε επίσης ο πρώτος Πακιστανός αθλητής του στίβου που προκρίθηκε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και στην προσπάθειά του να προετοιμαστεί για την διοργάνωση του Τόκιο, προπονούνταν στην αυλή του σπιτιού του και στους δρόμους διότι δεν υπήρχαν εγκαταστάσεις και οικονομική βοήθεια από την κυβέρνηση και ας είχε προκριθεί για την κορυφαία διοργάνωση. Έκανε όμως τελικά το ταξίδι στην Ιαπωνία, μπήκε και στον τελικό και κατέκτησε την 5η θέση.
Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Όρεγκον ήταν ξανά παρών και πάλι ολοκλήρωσε τον αγώνα του στην 5η θέση. Παρά τον τραυματισμό του συμμετείχε την ίδια χρονιά και στους κοινοπολιτειακούς αγώνες του Μπέρμιγχαν και έκανε έναν αγώνα που δεν θα τον ξεχάσει ποτέ. Κέρδισε το πρώτο χρυσό μετάλλιο στον στίβο για το Πακιστάν μετά από το 1962 στους κοινοπολιτειακούς και έγινε ο πρώτος αθλητής από την Νότια Ασία που έσπασε το φράγμα των 90 μέτρων. Η πρώτη βολή που του χάρισε το χρυσό μετάλλιο μετρήθηκε στα 90.18μ.
Χθες το βράδυ έγραψε για ακόμα μία φορά στην καριέρα του ιστορία. Στον τελικό του παγκοσμίου πρωταθλήματος της Βουδαπέστης η υπόθεση του χρυσού μεταλλίου ήταν στα χέρια της Ασίας. Στην κορυφή του κόσμου βρέθηκε τελικά ο χρυσός Ολυμπιονίκης του Τόκιο Νιράζ Τσόπρα από την Ινδία, αλλά ο Ναντίμ ανέβηκε στο δεύτερο σκαλί του βάθρου και κέρδισε το πρώτο μετάλλιο της χώρας του στην διοργάνωση.
