Το Σάββατο που πέρασε σημειώθηκε παγκόσμιο ρεκόρ στα 1500μ. κλειστού στίβου από τον Αιθίοπα Σάμιουελ Τεφερά στο World Indoor Tour του Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας ενώ την επόμενη μέρα o Βέλγος Ζουλιέν Βάντερς έτρεξε τα 5χλμ. δρόμου στο Μονακό σε 13:29 που, έστω και με σύμβαση, είναι επίσης παγκόσμιο ρεκόρ. Χθες στο Ντίσελντορφ ο Γιάκομπ Ινγκερμπρίγκτσεν έκανε κι αυτός παγκόσμιο ρεκόρ εφήβων στα 1500μ. με 3:36:02. Υπήρξε όμως ένα κοινό ανάμεσα στις τρεις επιδόσεις και αυτό δεν είναι άλλο από τον Ολλανδό Μπραμ Σομ, ο οποίος στα 38 του χρόνια εργάζεται ως επαγγελματίας λαγός και έδινε ρυθμό και στις τρεις κούρσες.
του Παναγιώτη Βότση
[email protected]
Ο Σομ δεν είναι κάποιος τυχαίος δρομέας αλλά πρώην επαγγελματίας αθλητής, ο οποίος μάλιστα έχει κατακτήσει και χρυσό μετάλλιο σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ανοιχτού στίβου, αυτό του 2006 στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας. Επίσης, μετράει δύο συμμετοχές σε Ολυμπιακούς Αγώνες, αυτούς του Σίδνεϊ και της Αθήνας, καθώς και σε πέντε παγκόσμια πρωταθλήματα ανοιχτού στίβου το 2001, 2003, 2007, 2009 και 2011 με καλύτερο πλασάρισμα την 7η θέση στο Βερολίνο το 2009. Το 2012 προσπάθησε να πάρει την πρόκριση για τους τρίτους Ολυμπιακούς Αγώνες της καριέρας του σε ηλικία 32 χρονών, όμως ένας τραυματισμός δε του επέτρεψε να πιάσει το όριο συμμετοχής.
Το επόμενο πρωί από τον τελευταίο κρίσιμο αγώνα ξύπνησε, έβαλε τα αθλητικά παπούτσια του και βγήκε για μία βόλτα για να σκεφτεί τις εναλλακτικές του, όπως έχει δηλώσει σε συνέντευξη του. Από τη μία σκεφτόταν ότι υπάρχου και άλλα πράγματα πέρα από το τρέξιμο, από την άλλη ήξερε ότι αυτό είναι το πάθος του. Σίγουρα όμως ήξερε ήταν ένα θέμα που έπρεπε να διευθετήσει σύντομα λόγω του ότι είχε γίνει πρόσφατα πατέρας και έπρεπε να στηρίξει οικονομικά την οικογένειά του. Η αβεβαιότητα που υπάρχει στον πρωταθλητισμό λόγω του μεγάλου κινδύνου τραυματισμών τον είχε κουράσει και χρειαζόταν μία δουλειά με εξασφάλιση. Σε συζήτηση που είχε με τη μάνατζερ του προέκυψε για πρώτη φορά η ιδέα να εργαστεί ως λαγός, ώστε και να συνεχίσει να ικανοποιεί το πάθος του για το τρέξιμο και να βγάζει τα προς το ζην.
Έτσι, το 2013 ξεκίνησε με την πρώτη του δουλειά ως λαγός στα 800μ. του Ντάιαμοντ Λιγκ της Ντόχα. Στη συνέντευξή του στο αθλητικό ψηφιακό περιοδικό Spikes της IAAF ο Ολλανδός αναφέρει ότι η νέα του εργασία έχει απαιτήσεις. Αρχικά, χρειάζεται να έχει κάποιος απόλυτη αίσθηση του ρυθμού του για να μπορεί να αντεπεξέλθει με επιτυχία στο χρόνο που του ζητούν. Στα 800μ. συνηθίζει να τρέχει μέχρι 560-570μ. και επιδιώκει πάντα να κάνει μία ισορροπημένη κούρσα σε συνάρτηση με αυτό που του ζητούν. Άλλη μία δυσκολία είναι το να κάνει τους δρομείς να τον εμπιστευτούν. Συνήθως προετοιμάζει το έδαφος για αυτό είτε μιλώντας με τους μάνατζερ των αθλητών είτε μιλώντας και με τους ίδιους στην αίθουσα κλήσης.
Θεωρεί ότι ο νέος του ρόλος είναι πολύ ιδιαίτερος γιατί βοηθάει, όπως λέει, τους αθλητές να πετύχουν τους στόχους τους. Όταν δε οι αθλητές κάνουν ατομικά εθνικά ή και παγκόσμια ρεκόρ εκείνος γεμίζει από ευχαρίστηση. Ως προς τη ζωή του αφού σταματήσει να είναι λαγός, έχει ήδη κάνει σχέδια. Του αρέσει να βοηθάει και άλλους ανθρώπους πέρα από τους κορυφαίους αθλητές να πετυχαίνουν τους στόχους τους και ήδη παράλληλα προπονεί ένα γκρουπ ερασιτεχνών δρομέων για να συμμετάσχουν σε μαραθώνιους ανά τον κόσμο. Όσο όμως είναι σωματικά σε θέση να είναι λαγός για τους κορυφαίους, θα συνεχίσει να το κάνει γιατί απολαμβάνει να προπονείται και ο ίδιος για αυτό το επίπεδο. Τέλος, με την εμπειρία του ως αθλητής, λαγός αλλά και προπονητής έχει δει τον κόσμο του τρεξίματος από διαφορετικές οπτικές γωνίες και το συμπέρασμά του είναι ότι αυτό που απολαμβάνει πιο πολύ είναι να είναι υγιής, σε φόρμα και να πετυχαίνει ικανοποιητικά για αυτόν αποτελέσματα σε ό,τι κάνει.
