Μερικούς μήνες πριν, η κυπριακή αποστολή για το παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου παίδων – κορασίδων στο Ναϊρόμπι ήταν αμφίβολη καθώς η ΚΟΕΑΣ σκεφτόταν να ακολουθήσει την απόφαση του ΣΕΓΑΣ και αυτό ίσως και να είχε συμβεί αν δεν υπήρχε ο Ανδρέας Ευσταθίου που αρνήθηκε να στερήσει από τον αθλητή του, Χρήστο Ταμάνη μία παγκόσμια διάκριση.
του Θανάση Νικολάου
[email protected] follow me @ThanNikolaou
Οι άνθρωποι της κυπριακής ομοσπονδίας στίβου, δεν είναι κρυφό ότι συχνά πυκνά συμβουλεύονται τον ΣΕΓΑΣ και τον πρόεδρο του, Κώστα Παναγόπουλο με τον οποίο διατηρούν καλές σχέσεις. Σε αυτό το πλαίσιο κινούνταν με πιθανή απόφαση να μη στείλουν ομάδα στο Ναΐρόμπι («από τη στιγμή που δεν έστελνε και η Ελλάδα…).
Ο 17χρονος Χρήστος Ταμάνης εκείνη την εποχή ήταν στο Νο3 της παγκόσμιας κατάταξης στο επί κοντώ των παίδων και ένας από τους υποψήφιους για διάκριση στο παγκόσμιο. Την ίδια εποχή, ο προπονητής του Ανδρέας Ευσταθίου διάβασε το ρεπορτάζ του Sportsfeed για το πόσο πραγματικός είναι ο κίνδυνος για την ασφάλεια όσων ταξιδέψουν στην Κένυα και πήρε την απόφαση να υπερασπιστεί το δικαίωμα του αθλητή του στο όνειρο. Μίλησε με την ομοσπονδία του που δεν είχε ακόμη αποφασίσει να μη στείλει ομάδα, αλλά το σκεφτόταν σοβαρά. Ο γενικός γραμματέας Περικλής Μάρκαρης της ΚΟΕΑΣ, ως όφειλε επικοινώνησε προσωπικά με την IAAF για να μάθει τί από όλα όσα ανακυκλώνονται είναι αληθινά. Έλαβε τις διαβεβαιώσεις πως δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Η Κύπρος έστειλε 9μελή αποστολή για να συμμετάσχει στο κατά γενική ομολογία, καλύτερο παγκόσμιο πρωτάθλημα που έχει γίνει στο στίβο και με κερκίδα που όμοια της μόνο στο ποδόσφαιρο συναντά κάποιος και το 2002 στο παγκόσμιο εφήβων-νεανίδων στη Τζαμάικα λόγω του Μπολτ(τότε ήταν 35.000 κόσμος). Ενδεχομένως κανένας άλλος αθλητής να μην έχει την ευκαιρία να αγωνιστεί σε ένα γήπεδο με 65.000 θεατές που ζητοκραυγάζουν για όλους τους αθλητές (περισσότερο φυσικά για τους Κενυάτες). Σε αυτό το γήπεδο, ο Ταμάνης πήρε το αργυρό μετάλλιο στο επί κοντώ γιατί είχε προπονητή με… κότσια. Προπονητή που αρνήθηκε να στερήσει το όνειρο από τον αθλητή του.
Συγχαρητήρια κόουτς, είσαι παλικάρι.
