Ο μαραθώνιος του Βερολίνου με τους προβληματικούς πάτους στα παπούτσια του Κιπτσόγκε «ξέθαψε» πολλές ιστορίες παπουτσιών. Κορυφαία όλων, αυτή του μυθικού Αμπέμπε Μπικίλα στους Ολυμπιακούς της Ρώμης. Υπάρχει όμως και ο τελικός του ενός παπουτσιού, που είναι η πιο συναρπαστική ιστορία από όλες.
Στους Ολυμπιακούς του 1960, η Αιθιοπία προχώρησε σε αντικατάσταστη της τελευταίας στιγμής στο αγώνισμα στου μαραθωνίου, βάζοντας στην ομάδα τον Αμπέμπε Μπικίλα. Όταν έφτασε στη Ρώμη, ο Αιθίοπας δρομέας συνειδητοποίησε ότι δεν υπάρχουν παπούτσια που να ταιριάζουν στο πόδι του και τελικά αναγκάστηκε να τρέξει ξυπόλητος. Πήρε το χρυσό μετάλλιο και από τότε ξεκίνησε μια ολόκληρη γενιά από τρομερούς δρομείς που κέρδισαν συνολικά 43 μετάλλια σε μεγάλες αποστάσεις.
Η πιο συναρπαστική ιστορία παπουτσιών, ωστόσο έλαβε χώρα 33 χρόναι αργότερα στην Στουτγκάρδη. Ήταν στον τελικο των 10.000μ. του παγκοσμίου πρωταθλήματος. Ο Κενυάτης Μόουζες Τανού ήταν ο κάτοχος του τίτλου και ο 20χρονος Χαϊλέ Γκεμπρεσιλασιέ ο διεκδικητής. Για 24 στροφές, οι δυο τους ακολουθούσαν κούρσα τακτικής αφήνοντας πίσω τους όλους τους υπόλοιπους δρομείς. Μετά το καμπανάκι συνέβει το αναπάντεχο. Ο Γκεμπρεσιλασιέ πάτησε τον Τανούι στην αριστερή φτέρνα και του έβγαλε το παπούτσι! Ο Κενυάτης το έβγαλε αμέσως με μια κλωτσιά και ξεκίνησε να τρέξει 300 μέτρα σπριντ με ένα παπούτσι. Ο Τανούι δεν άντεξε και στα τελευταία μέτρα έχασε από τον Γκεμπρεσιλασιέ.
