Ο Σον Χάρτνετ μπορεί να είναι καθηγητής γεωγραφίας στο πανεπιστήμιο Ω-Κλέρ στο Ουισκόνσιν των ΗΠΑ, αλλά στο χώρο του στίβου είναι γνωστός και με το παρατσούκλι «Καθηγητής μαραθωνίου».
του Παναγιώτη Βότση
[email protected]
Κατάφερε να συνδυάσει το επάγγελμα του με το πάθος του για τα 42,2 χιλιόμετρα, αφού με τα εργαλεία της ψηφιακής χαρτογραφίας δημιουργεί τοπογραφικούς χάρτες των διαδρομών και διαγράμματα ρυθμού για αθλητές μαραθωνίου.
Ο τελευταίος χάρτης που σχεδίασε έχει μεγάλο ενδιαφέρον, αφού αναφέρεται στο παγκόσμιο ρεκόρ του Έλιουντ Κιπτσόγκε στο μαραθώνιο του Βερολίνου και συγκεκριμένα στα περάσματα ανά χιλιόμετρο της διαδρομής. Για τη χαρτογραφική αναπαράσταση, κάθε χιλιόμετρο της διαδρομής ταξινομήθηκε σε μία από 7 κατηγορίες σύμφωνα με το χρόνο στον οποίο το διένυσε (κλίμακα διαστήματος με οπτική μεταβλητή το χρώμα). Το εύρος που επέλεξε ο Χάρτνετ ήταν από 2:48 λ. (γρήγορος ρυθμός) έως 3:02 λ. (αργός ρυθμός) και το βήμα της κλίμακας διαβάθμισης τα 2 δευτερόλεπτα. Ο Κιπτσόγκε, με εξαίρεση το 2:45 στο πρώτο 1000ρι που είναι πάντα πιο γρήγορο, κατέγραψε τέμπο από 2:48 έως 2:57. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι ο ρυθμός του δεν είχε απόκλιση μεγαλύτερη των 9 δευτερολέπτων σε όλη τη διάρκεια της κούρσας. Ο μέσος όρος ρυθμού ανά χιλιόμετρο ήταν 2:53 και τα περάσματα ανά 5 χιλιόμετρα ήταν 14:25, 14:36, 14:37, 14:18, 14:29, 14:20, 14:17, 14:27 και 6:10 τα εναπομείναντα 2.195 μέτρα.
Προφανώς στην επίτευξη αυτών των χρόνων βοήθησε η ελάχιστη κλίση της διαδρομής του Βερολίνου αλλά και η τριάδα των Κιτβάρα, Κίπκεμόι και Μπόιτ που τον βοήθησαν στη διατήρηση του ρυθμού του μέχρι και το 25ο χιλιόμετρο (έτρεξε τα υπόλοιπα 17 ολομόναχος). Σε κάθε περίπτωση όμως είναι ένα κατόρθωμα άξιο θαυμασμού, που αποτελεί παράδειγμα βιοκινητικής τελειότητας.
