Πολύ μεγάλη επιτυχία για τον ελληνικό αθλητισμό, με το Μίλτο Τεντόγλου να κερδίζει το αργυρό μετάλλιο στον τελικό του μήκους του παγκοσμίου πρωταθλήματος και να συνεχίζει να γράφει λαμπρή ιστορία στον ελληνικό στίβο.
Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που κέρδισε το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο το 2021 στο Τόκιο, ο Τεντόγλου έμελλε να χάσει σήμερα τον παγκόσμιο τίτλο από τον Κινέζο Γουάνγκ, ο οποίος έκανε την υπέρβαση στην έκτη του προσπάθεια προσγειωνόμενος στα 8.36μ κι ενώ έως εκείνη τη στιγμή είχε ως καλύτερο άλμα τα 8.03μ! Ούτε ο ίδιος δεν το πίστευε πως από την 6η θέση που βρισκόταν θα μπορούσε στην τελευταία προσπάθεια να πάρει το χρυσό, όπως ανέφερε μετά και στις δηλώσεις του!
Αντίθετα ο αθλητής του Γιώργου Πομάσκι, μέχρι την 5η προσπάθεια ήταν άνετα 1ος και δε φαινόταν με τίποτε πως κάποιος θα απειλήσει τα 8.30μ, που είχε πετύχει από το πρώτο του άλμα (τα έκανε 8.32μ στο πέμπτο του) και τον διατηρούσαν σταθερά στην κορυφή. Με τον Μόντλερ να είναι σε κακή μέρα και όλους τους υπόλοιπους φιναλίστ να περιορίζονται σε χαμηλές πτήσεις για τελικό παγκοσμίου πρωταθλήματος, η έκπληξη έγινε τελικά από τον Κινέζο Τζιάναν Γουάνγκ, που με 8.36μ στην 6η προσπάθεια έκλεψε τον παγκόσμιο τίτλο μέσα από τα χέρια του 24χρονου Έλληνα πρωταθλητή.
Ο Τεντόγλου βέβαια είχε άλλη μία ευκαιρία να απαντήσει μήπως και επαναλάβει το θρίαμβο των Ολυμπιακών Αγώνων. Το προσπάθησε, και ολοκλήρωσε τον αγώνα με ένα εξαιρετικό σερί πέντε αλμάτων από 8.20μ έως 8.32μ., αλλά δυστυχώς δεν έφτασε ποτέ στα 8.36μ επίδοση που θα του έδινε τον παγκόσμιο τίτλο και θα συμπλήρωνε το παλμαρέ κατακτώντας τον πέμπτο και τελευταίο διαθέσιμο διεθνή τίτλο που του λείπει, του παγκόσμιου πρωταθλητή!
Η μοίρα ήθελε τον 26χρονο σήμερα Γουάνγκ εδώ στο Όρεγκον, στο στάδιο όπου το 2014 (πριν ανακαινιστεί) είχε στεφθεί παγκόσμιος πρωταθλητής εφήβων με 8.08μ, να επιστρέφει οκτώ χρόνια μετά για να πάρει τον παγκόσμιο τίτλο και στους άνδρες, αφήνοντας και πάλι τον Μόντλερ πίσω του (τότε 8ος με 7.65μ, τώρα 11ος με 7.81μ).
Το χάλκινο μετάλλιο κατέληξε με μόλις 8.16μ, στο στήθος του Ελβετού Σάιμον Έχαμερ, ο οποίος επωφελήθηκε και των προβλημάτων που είχαν με την φορά τους οι άλλοι δύο βασικοί διεκδικητές των μεταλλίων, ο Ιάπωνας Χασιόκα και ο Σουηδός Μόντλερ.
