Στην πέμπτη της συμμετοχή σε τελικό ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, η Βασιλική Μιλλούση δηλώνει πιο αισιόδοξη από ποτέ και βάζει στόχο την κατάκτηση του μεταλλίου!
Μετά από δύο δύσκολα (όπως τα χαρακτηρίζει η ίδια) χρόνια, είναι έτοιμη να ανέβει την Κυριακή στη δοκό της ισορροπίας και να εκτελέσει το καλύτερο πρόγραμμα της ζωής της διεκδικώντας να κερδίσει ότι δεν κέρδισε το 2009 στο Μιλάνο, το 2011 στο Βερολινο, το 2012 στις Βρυξέλλες και το 2015 στο Μονπελιέ. Ένα μετάλλιο.
Βάσει κλήρωσης, η Ελληνίδα πρωταθλήτρια θα ανέβει στη δοκό 5η μεταξύ των οκτώ φιναλίστ, έχοντας ένα από τα πιο απαιτητικά προγράμματα, με συντελεστή δυσκολίας που μπορεί να φτάσει το 5,90 εφόσον εκτελεστεί ολοκληρωμένο.
Αντίπαλες της θα είναι, κατά σειρά πρόκρισης:
Νίνα Ντέρβελ (Βέλγιο) 13,500
Παουλίνε Σέφερ (Γερμανία) 13,500
Ιλάρια Κέσλιν (Ελβετία) 13,400
Σάνε Βέφερς (Ολλανδία) 13,366
Μαρίν Μπουαγιέ (Γαλλία) 13,366
Μελανί Ντε Ζεσούς (Γαλλία) 13,300
Μελίζ Μπρασάρ (Βέλγιο) 13,066
Ανάμεσα σ’ αυτές ξεχωρίζουν η χρυσή Ολυμπιονίκης του Ρίο Σάνε Βέφερς και η κάτοχος του παγκόσμιου τίτλου Παουλίνε Σέφερ, ενώ το δυσκολότερο πρόγραμμα με συντελεστή 5,90 είχε στον προκριματικό η δευτεραθλήτρια Ευρώπης του 2016, Μαρίν Μπουαγέ.
Ήδη νικήτρια
Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια δεν έκρυψε την αισιοδοξία της για τον τελικό της Κυριακής: «Αισθάνομαι ήδη νικήτρια! Μετά από δύο δύσκολα χρόνια, με πτώσεις σε αρκετούς αγώνες, το ηθικό μου είχε πέσει και η αυτοπεποίθησή μου είχε χαθεί. Ένιωθα ότι τελείωναν οι ελπίδες μου να ξαναζήσω μια τέτοια επιτυχία. Αυτή η πρόκριση έχει μεγάλη σημασία, γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο. Είναι ένα μάθημα για πολύ κόσμο, εντός και εκτός αθλητισμού, ακόμα και για τον κόσμο που πέρασε πολύ δύσκολες στιγμές τον τελευταίο καιρό: Εκεί που βρίσκεσαι στα κάτω σου, κάτι μπορεί να συμβεί και να βρεθείς ξανά στα ύψη. Αρκεί να μην σταματάμε να προσπαθούμε ποτέ. Και εγώ νιώθω μαχήτρια! Δουλεύω δίχως αύριο, γιατί λατρεύω αυτό το άθλημα, είναι η ζωή μου», τονίζει η Βασιλική Μιλλούση, η οποία δεν άντεξε να παρακολουθήσει τον προκριματικό μέχρι το αγωνιώδες φινάλε και την οριακή είσοδό της στην οκτάδα: «Δεν άντεχα να μείνω στο στάδιο, θα έσπαγε η καρδιά μου».
Μετά τη δικαίωση της προσπάθειάς της, όμως, κοιτάζει με θάρρος τον τελικό και δεν φοβάται να προφέρει τη λέξη «μετάλλιο»: «Είναι ο πέμπτος μου τελικός… Εδώ που έχω φτάσει, θα πάω για το μετάλλιο. Αυτός είναι ο στόχος μου, ξεκάθαρα. Είναι πολύ σημαντικό αυτό που πέτυχα ήδη, αλλά τώρα θέλω να πάρω μία ακόμα μεγαλύτερη χαρά κερδίζοντας το μετάλλιο που μου αναλογεί και που μου λείπει».
Για να τα καταφέρει, θα προσπαθήσει να πετύχει μία εκτέλεση ανώτερη από εκείνη του προκριματικού, αφού άλλωστε θα έχει απέναντί της σπουδαίες αντιπάλους: «Θα είναι ένας πολύ ωραίος τελικός, με πολύ καλές αθλήτριες: Η Ολυμπιονίκης του Ρίο, η παγκόσμια πρωταθλήτρια, καθώς και η Μπουαγιέ, είναι όλες τους εξαιρετικές. Πιστεύω πως όποια συνδυάσει την σταθερή εκτέλεση με ένα πρόγραμμα με βαθμό δυσκολίας 5,50 και πάνω, θα έχει σίγουρη μια θέση στο βάθρο. Στον προκριματικό είχα δύο κουνήματα και ο αρχικός βαθμός δυσκολίας του προγράμματός μου έπεσε στο 5,40 από 5,90, που είναι το κανονικό. Με αυτούς τους επιπλέον 0,500 β., θα ήμουν πρώτη. Θα προσπαθήσω να μπω και στον τελικό με την ίδια σιγουριά και αισιοδοξώ ότι με μία σταθερή, ‘καθαρή’ εκτέλεση θα έχω ένα καλύτερο αποτέλεσμα».
