ΠΑΡΙΣΙ 2024: Η 12χρονη Αρετή που θα την λατρέψει όλη η Ελλάδα!

Η ελληνική Παραολυμπιακή ομάδα, είναι γεμάτη από σπουδαίους αθλητές και αθλήτριες, χρυσούς Παραολυμπιονίκες και παγκόσμιους θρύλους των αθλημάτων τους. Υπάρχει όμως και μια 12χρονη κολυμβήτρια στην ελληνική ομάδα για την οποία ο οικογενειακός φούρνος πήρε «φωτιά» προκειμένου να χρηματοδοτηθεί το όνειρο ενός παιδιού. Η πάντα χαμογελαστή Αρετή Αραβέλα Σπυρίδου θα σου κλέψει την καρδιά…

της Ελισάβετ Γρηγοριάδου
[email protected]

Στην ηλικία των 12 ετών τα περισσότερα παιδιά ασχολούνται με τον αθλητισμό για να κοινωνικοποιηθούν, να είναι δραστήρια και να μην είναι κλεισμένα μέσα στο σπίτι αγκαζέ με έναν υπολογιστή, τάμπλετ ή μια κονσόλα ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Δεν υπάρχουν παιδιά που προπονούνται σε φουλ ρυθμούς για να συμμετάσχουν στο μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός του πλανήτη. Λάθος! Υπάρχει τουλάχιστον ένα παιδί, που στην τρυφερή ηλικία των 12 ετών, θα βρίσκεται στο Παρίσι, εκπροσωπώντας την Ελλάδα κάνοντας από πολύ νωρίς το όνειρο του πραγματικότητα χάρη στο μόχθο της οικογένειας της και την τρομερή βοήθεια της προπονήτρια της.
Στην ιστορία των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων, δεν υπάρχουν πολλά παιδιά – θαύματα. Υπάρχει η τρομερή Πολωνή αθλήτρια του πινγκ πονγκ Νατάλια Παρτίκα που αγωνίστηκε στους Αγώνες του Σίδνεϊ σε ηλικία 11 ετών ενώ έχει συμμετάσχει τόσο σε Ολυμπιακούς όσο και σε Παραολυμπιακούς. Από ελληνικής πλευράς, το μικρότερο μέλος Ολυμπιακής ή Παραολυμπιακής ομάδας στην ιστορία των Αγώνων είναι ο Δημήτρης Λούνδρας. Σε ηλικία 10 ετών και 218 ημερών αγωνίστηκε στο ομαδικό του δίζυγου της γυμναστικής το 1896 στους Αγώνες της Αθήνας.

Η Αρετή Αραβέλα Σπυρίδου μπορεί να μην καταρρίπτει το ρεκόρ της νεότερης αθλήτριας στην ιστορία των Παραολυμπιακών Αγώνων αλλά θα είναι η μικρότερη της ελληνικής αποστολής για το Παρίσι. Είναι βέβαιο ότι θα γίνει από τις αγαπημένες παρουσίες όλων και αυτό οφείλεται και στον χαρακτήρας της. Αρχικά είναι η αγάπη της για το άθλημά της, η ωριμότητα για την ηλικία της, το πείσμα και το χιούμορ της. Η Αρετή θα αγωνιστεί στην παρά-κολύμβηση και συγκεκριμένα στα 50μ και 100μ ύπτιο της κατηγορίας S2.
Έχει γεννηθεί και μεγαλώσει στην Θεσσαλονίκη το 2012, με τον πατέρα της να είναι περήφανος Πόντιος (και ποιος δεν είναι) με καταγωγή από την Κοίμηση Σερρών, ενώ η μητέρα της είναι Ελληνίδα που γεννήθηκε στην Γερμανία. Η 12χρονη νοσεί με αρθρογρύπωση, κάτι που την έχει οδηγήσει σε αρκετές επεμβάσεις παρά τη μικρής της ηλικία, καθώς δυσκολεύεται στην κίνησή της. Σε περιπτώσεις αρθρογρύπωσης τα άκρα είναι αυτά που επηρεάζονται, όπου υπάρχουν, για παράδειγμα ώμοι εσωτερικά γυρισμένοι και αγκώνες τεντωμένοι.
Η κολύμβηση μπήκε στη ζωή της Αρετής μέσα από τα ιδιωτικά μαθήματα που έκανε για αποκατάσταση. Κάποια στιγμής γνώρισε στο σχολείο της τον Παραολυμπιονίκη, Δημήτρη Καρυπίδη, ο οποίος είχε παραβρεθεί εκεί για να μιλήσει στους μαθητές και τις μαθήτριες (αλήθεια πόσο σημαντικές είναι αυτές οι δράσεις…).

Ο Καρυπίδης ήταν εκείνος του σύστησε την Αρετή στην προπονήτριά της, Αναστασία Μοσχίδου. Ο δρόμος όμως για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού ήταν πολύ μακρύς και ήθελε υπομονή και επιμονή, καθώς η πρόκριση δεν ήρθε μέσα σε ένα βράδυ.
Πρώτα χρειάστηκε πολλή δουλειά στις προπονήσεις. Η συνεργασία της Αναστασίας Μοσχίδου με την Αρετή ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια περίπου και όπως αναφέρει η προπονήτριά της: «Στην αρχή τα μέτρα της προπόνησης ήταν λίγα. Όπως και οι μέρες που ερχόταν στο κολυμβητήριο της Νεάπολης. Όμως σιγά σιγά όλα αυξήθηκαν. Τα 300 μέτρα έγιναν 1.200 μέτρα, οι προπονήσεις από τρεις την εβδομάδα σε καθημερινές και ορισμένες φορές πλέον διπλές». Στόχος της με την προπονήτριά της είναι να βελτιώνουν διαρκώς την τεχνική, χωρίς όμως να καταπονείται πολύ στις προπονήσεις, διότι να μην ξεχνάμε ότι είναι μόνο 12 χρονών.
Οι δυο τους, φοβερό δίδυμο, τα έχουν καταφέρει περίφημα, αφού σε ένα μόλις χρόνο η βελτίωση των επιδόσεών της Αρετής ήταν θεαματική. Μπόρεσε να μπει στην ελληνική Παραολυμπιακή ομάδα και να τσεκάρει το εισιτήριό της για το Παρίσι.

Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες ήταν στόχος από την αρχή της χρονιάς, αλλά για να εξασφαλίσει την παρουσία της οι προπονήσεις μόνο δεν αρκούσαν. Έπρεπε να συμμετάσχει σε αγώνα για την εξασφάλιση του classification (πιστοποίηση της κλάσης που αγωνίζεται). Η εύρεση μίτινγκ στο εξωτερικό ήταν ιδιαίτερα δύσκολη, καθώς προτεραιότητα είχαν οι πιο έμπειρες κολυμβήτριες και έτσι ο δρόμος για το Παρίσι προέκυψε μέσω ΗΠΑ και την Ιντιανάπολη.
Χορηγοί δεν υπάρχουν και έτσι όλα τα έξοδα για την παρουσία της σε εκείνη την διοργάνωση καλύφθηκαν προσωπικά. Ο πατέρας της Αρετής διατηρεί φούρνο και θα έκανε ότι χρειαζόταν για να μπορέσει η κόρη του να αγωνιστεί. Όσο μικρό ή μεγάλο θα ήταν το ποσό και όσο μακριά και αν χρειαζόταν να ταξιδέψει η Αρετή, εκείνος θα έκανε το αδύνατο δυνατό για την κόρη του. Και όντως ρίσκαραν και ανταμείφθηκαν. Έχει μεγάλη αξία και σημασία για μία τόσο νεαρή αθλήτρια να μπει στην Παραολυμπιακή οικογένεια και πλέον το μέλλον της ανήκει.
Η προπονήτριά της αναφέρει για την Αρετή ως: «Έχει το καλό άγχος πριν από τον αγώνα και είναι μία πεισματάρα που πάντα θέλει το καλύτερο. Όχι μόνο στην κολύμβηση, αλλά και στο σχολείο που θέλει να παίρνει άριστα, αφού είναι πολύ καλή μαθήτρια». Όπως λέει και η καμπάνια της Διεθνούς Παραολυμπιακής Επιτροπή, η Αρετή δεν θα πάει στο Παρίσι για να συμμετάσχει, αλλά για να αγωνιστεί, έχοντας βάλει τους στόχους της. Θέλει να βρεθεί στην οκτάδα και να προκριθεί στον τελικό των 50μ ύπτιο. Αν τα καταφέρει τότε όλα είναι πιθανά να συμβούν στον τελικό.