Δεν έχουμε συνηθίσει γυναίκες να σημειώνουν καλύτερες επιδόσεις από τους άνδρες σε αθλητικές δραστηριότητες, ωστόσο αυτό το σπάνιο γεγονός έζησαν όλοι όσοι βρέθηκαν την Κυριακή στα Street Relays της Γλυφάδας.
του Στέφανου Σουλιώτη
[email protected]
Στον αγώνα 4×2500μ. οι αθλήτριες του ΓΣ Γλυφάδας αποδείχθηκαν… σίφουνας αφού δεν ήταν ταχύτερες μόνο από τις υπόλοιπες γυναικείες ομάδες αλλά ακόμα και από τη νικήτρια ομάδα της κατηγορίας ανδρών. Η Ευαγγελία Ζυγόρη, η Γεωργία Αρσένου, η Μαριάννα Χάντζου και η Ανθή Κυριακοπούλου σημείωσαν χρόνο 39:50.6, που ήταν δύο λεπτά πιο γρήγορος από των ανδρών(41:53.9). Φυσικά τα κορίτσια είχαν να το λένε, ενώ δεν έλειψαν και τα σχετικά πειράγματα!
«Η αλήθεια είναι πως δεν περιμέναμε να κερδίσουμε ανδρική ομάδα. Στην πρώτη αλλαγή δεν ήμασταν μπροστά οπότε ούτε που το φανταζόμασταν. Στο τέλος που ήρθε η σκυτάλη στα χέρια μου δεν ήξερα ότι είμαστε πρώτες στο σύνολο. Όμως γνώριζα για την κατάταξη στις γυναίκες οπότε δεν πιέστηκα για να κάνω τη διαδρομή πιο γρήγορα», σημείωσε στο Sportsfeed η Ζυγόρη εστιάζοντας περισσότερο στο κοινωνικό κομμάτι των Street Relays: «Με τα υπόλοιπα κορίτσια ήρθαμε να τρέξουμε για φιλανθρωπικό σκοπό και μόνο και όχι για να κερδίσουμε. Δεν το βλέπαμε ανταγωνιστικό αλλά σαν μια όμορφη γιορτή. Και έτσι ήταν! Μια όμορφη γιορτή στην παραλία της Γλυφάδας. Είδαμε κόσμο να φοράει τα αθλητικά του παπούτσια και με χαμόγελο να τρέχει για ένα συγκεκριμένο σκοπό: να κάνει και άλλα πρόσωπα να χαμογελάσουν και ένα όνειρο τους να γίνεται πραγματικότητα. Περάσαμε όμορφα, χάρηκα τον αγώνα και τη διαδρομή που ήταν στην παραλία. Εύχομαι η Γλυφάδα να γίνει σταθμός των Street Relays και την επόμενη χρονιά αλλά και να καθιερωθεί».
Μιλώντας για τους προσωπικούς της στόχους η Ζυγόρη, που είναι μέλος της Εθνικής ομάδας στα 400μ., σημείωσε: «Σκοπός μου κάθε χρονιά χρονιά είναι να έχω την υγεία μου και να βελτιώνομαι σε κάθε αγώνα-στόχο που βάζω. Ευτυχώς όλα αυτά υπάρχουν αλλά για να τα πετύχω δεν είμαι μόνη μου. Έχω δίπλα μου ένα σύλλογο, τον Γ.Σ.Γλυφαδας, και τους προπονητές Μανώλη Χάντζο και Γιάννη Περίφανο που με στηρίζουν σε όλα και θέλω να τους ευχαριστήσω γι΄αυτό. Τέλος, όπως όλοι οι αθλητές, έτσι και εγώ έχω όνειρο ένα όριο για μια Ολυμπιάδα. Μπορεί να είναι δύσκολο αλλά ποτέ ακατόρθωτο!».
