Πολεμά τον καρκίνο, δεν εγκαταλείπει το τρέξιμο

Διένυσε πολλά χιλιόμετρα στα ταρτάν και έπαιρνε ζωή μέσα απ’ αυτό. Δυστυχώς όμως πέρα από τις μεγάλες επιτυχίες, μερικές φορές η ζωή δεν έχει υποχρέωση να μας δώσει αυτά που θέλουμε καθώς αποτελεί μια τολμηρή περιπέτεια.

της Έλενας Καρατζίδου

Η Γκάμπριελ Γκρούνγαλντ, δρομέας μεσαίων αποστάσεων, χτυπημένη τρείς φορές από τον καρκίνο, δε ντρέπεται να μιλήσει για το πρόβλημα υγείας της και πως έμαθε να ζει μ’ αυτό κάπου ανάμεσα στις προπονήσεις της.
Τα τελευταία έξι χρόνια μετά το πρώτο χτύπημα του καρκίνου, η Γκρούνγαλντ είχε αφιερωθεί στις προπονήσεις μέχρι και τον περασμένο Αύγουστο. Από τότε παλεύει με την υποτροπή του καρκίνου που εμφανίστηκε μετά το 2009 αλλά και προσπαθώντας να βρει ένα τρόπο να επιστρέψει στην ενεργό δράση μετά την αποτυχία να κερδίσει μια θέση στην Ολυμπιακή ομάδα των ΗΠΑ για τους Αγώνες του Ρίο.
Τη πρώτη φορά, εν έτη 2009, είχε ν’ αντιμετωπίσει τον όγκο στους σιελογόνους αδένες, αλλά το 2016 της επιφύλαξε ένα δρόμο με φυσικά εμπόδια μεγαλύτερο απ’ αυτό που διένυσε ως τώρα: τον καρκίνο στο ήπαρ. Τον Αύγουστο του 2016 μετά από παρότρυνση του συζύγου της και κάποιων φίλων που συνειδητοποίησαν ότι κάτι δε πάει καλά, η Γκρούνγαλντ ανακάλυψε ότι έχει όγκο στο συκώτι. Ο γιατρός την καθησύχασε ότι θα καταφέρουν να αφαιρέσουν τον όγκο αλλά θα έπρεπε να υποβληθεί σε υπατεκτομή, κάτι που έκανε και πέτυχε.
Η αποκατάσταση της άρχισε πολύ γρήγορα αποδεικνύοντας πώς κανείς ποτέ δε χρειάζεται να τα παρατάει και να σταματά να ονειρεύεται, καθώς τα όνειρα είναι πιο ισχυρά από τα γεγονότα και η Γκρουνγαλντ απέδειξε ότι το μόνο γεγονός που μπορεί να της θυμίζει αυτό που πέρασε είναι η τομή 13 ιντσών που έχει στο σώμα της. Μέχρι και το Δεκέμβριο, μέσα σε τέσσερις μήνες κατάφερε να επανέλθει και να τρέξει και τον πρώτο της αγώνα σε δρόμο (8 μίλια).

Παρόλα αυτά και τον στόχο της να τρέξει στα 1500 μέτρα, οι εξετάσεις έδειξαν ότι ο καρκίνος στο συκώτι της δεν έχει εξαφανιστεί πλήρως. Άλλοι θα μπορούσαν να απογοητευτούν και να θεωρήσουν πως η ζωή είναι άδικη μαζί τους. Αντίθετα η Γκάμπριελ Γκρούνγαλντ έμαθε να ζει μ’ αυτό και σύντομα θα υποβληθεί σε χημειοθεραπείες αλλά συνεχίζει νιώθοντας πιο ζωντανή από ποτέ, χωρίς φυσικά να εγκαταλείψει το στίβο.