Το απόλυτο ρεκόρ των δέκα χρυσών μεταλλίων σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, που έχουν πετύχει ελάχιστοι θρύλοι της ενόργανης γυμναστικής δεν είναι άπιαστο όνειρο για τον Λευτέρη Πετρούνια, όπως υποστηρίζει ο προπονητής του Δημήτρης Ράφτης, ο οποίος είδε τον «άρχοντα των κρίκων» να κατακτά στη Λειψία την πιο αγχωτική αλλά και την πιο γλυκιά νίκη του -μέχρι την επόμενη.
«Ήταν όντως η δυσκολότερη νίκη και η πιο αγχωτική. Ο Λευτέρης ήταν εξαιρετικός πάνω στους κρίκους αλλά είχε μία πολύ κακή προσγείωση. Ανησύχησα ότι μπορούσε να βγει τελείως εκτός μεταλλίων και ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι θα κέρδιζε ο Ασίλ. Τελικά όμως και ο Τούρκος έκανε το ίδιο μεγάλο λάθος στην προσγείωση, επειδή η κατάσταση δημιούργησε το ίδιο άγχος και στους δύο», παραδέχθηκε ο Δημήτρης Ράφτης και συμπλήρωσε ότι θα υπάρξουν και άλλοι τέτοιοι τελικοί στο μέλλον: «Από φέτος οι αθλητές βάζουν μεγάλο βαθμό δυσκολίας στην έξοδο των προγραμμάτων, για να πάρουν το βαθμολογικό μπόνους που δίνει η άριστη προσγείωση. Αυτή η πίεση θα οδηγήσει κι άλλες φορές σε λάθη και σε τέτοιες καταστάσεις στους τελικούς».
Πρόσθεσε πάντως ότι δεν θα είχε κανένα απολύτως παράπονο από τον αθλητή του, όποιο κι αν ήταν το αποτέλεσμα: «Ακόμα και τελευταίος να ερχόταν ο Λευτέρης στον τελικό, δεν υπήρχε περίπτωση να στεναχωρηθώ για μένα. Το μόνο που με πλήγωνε ήταν ότι δεν μπορούσα να είμαι κοντά του μετά το πρόγραμμά του για να τον στηρίξω. Ήταν υποχρεωτικό να κάθεται πλάι στους άλλους φιναλίστ ενώ ο τελικός ήταν ακόμα σε εξέλιξη και εγώ βρισκόμουν μακριά. Μου ήταν δύσκολο που δεν μπορούσα να τον αγκαλιάσω και να του πω “ό,τι και να γίνει, για μένα είσαι ο καλύτερος”. Στα δικά μου μάτια, είναι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί».
Πλέον, ο Λευτέρης Πετρούνιας είναι ο μοναδικός σπεσιαλίστας με οκτώ ευρωπαϊκούς τίτλους, ο πρώτος που φτάνει τα συνολικά δέκα μετάλλια στο ίδιο αγώνισμα και φυσικά ο μόνος που έχει ανεβεί στο βάθρο δέκα διαφορετικών ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων.
Ποιο άλλο ρεκόρ απομένει να καταρρίψει; Ίσως να κοιτάξει στα μάτια ακόμα και τους μεγαλύτερους θρύλους της ευρωπαϊκής ενόργανης γυμναστικής, που έφτασαν τα δέκα χρυσά μετάλλια ο καθένας, αλλά χρειάστηκε να τα πάρουν σε πολλά διαφορετικά όργανα και ενίοτε με τη βοήθεια της Εθνικής ομάδας τους.
Το ορόσημο των δέκα ευρωπαϊκών τίτλων που μοιράζονται σήμερα ο Σλοβένος Μίροσλαβ Τσέραρ (10 χρυσά μεταξύ 1961 και 1969, ως αθλητής της Γιουγκοσλαβίας), ο Ρώσος Ντμίτρι Μπιλοζέρτσεφ (1983-1985, με τη Σοβιετική Ένωση), ο Λευκορώσος Βιτάλι Σέρμπο (1990-1996, με Σοβιετική Ένωση / Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών / Λευκορωσία) και ο Ρουμάνος Μάριαν Ντραγκουλέσκου(2000-2017, ο μοναδικός αθλητής του 21ου αιώνα με παραπάνω ευρωπαϊκούς τίτλους από τον Πετρούνια), δεν είναι πια τόσο μακρινό: «Μπορούμε να τα φτάσουμε τα δέκα χρυσά μετάλλια. Με λίγη υπομονή, πιστεύω ότι μπορούμε να το κάνουμε πραγματικότητα αυτό που ακούγεται απίστευτο. Αν δεν έχουμε προβλήματα τραυματισμού, θεωρώ ότι και στα τρία επόμενα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα μέχρι το 2028 ο Λευτέρης θα είναι παρών και θα κοιτάει κάθε φορά την πρώτη θέση. Και θα είμαστε βελτιωμένοι σε σχέση με σήμερα, θα ανεβούμε κι άλλο. Είναι υποχρέωσή μας».
