Το πιο διάσημο τσιπουράδικο με το πιο γρήγορο σέρβις είναι το Στέκι της κυρα-Γιώτας στην Καρδίτσα. Η οικογενειακή επιχείρηση Ντρισμπιώτη, που κανονικά δεν κλείνει ποτέ. Υπάρχει όμως κάτι που είναι κανονικό στην Ντρισμπιώτη;
του – Θανάση Νικολάου
[email protected]
Ο φίλος μου ο Νίκος ασχολείται χρόνια με την εστίαση και πάντα μου έλεγε το εξής: «Να ποντάρεις πάντα στις γυναίκες που είναι στο σέρβις. Είναι σκληρές και όταν αφήνουν το δίσκο, μπορούν να καταφέρουν τα πάντα».
Επιστροφή στη Βουδαπέστη. Η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη είναι στην εκκίνηση ενός αγώνα που δεν ήταν στο πρόγραμμά της. Παράτησε το σπίτι της, την οικογένεια της και γύρισε τον κόσμο όλο από την Αυστραλία στην Ελλάδα, από εκεί στις ΗΠΑ, μετά την Ελβετία, πίσω στην Ελλάδα και κατέληξε στη Βουδαπέστη. Χιλιόμετρα, υψόμετρο και μοναχικές προπονήσεις με στόχο το 20αρι. Δεν το ακούμπησε το 35αρι από πέρσι τον Αύγουστο στο ευρωπαικό του Μονάχου. Δεν της βγήκε όμως η τακτική στο 20αρι του παγκόσμιου, δεν της βγήκε και ο αγώνας. Η 15η θέση ήταν χτύπημα στον εγωισμό της και πριν τερματίσει τον αγώνα είχε ήδη αποφασίσει για τον επόμενο. Θα κατέβει στο 35αρι και ας μην είχε στα πόδια της τα ανάλογα χιλιόμετρα προπόνησης. Δεν είχε καν σχέδιο τακτικής αγώνα.
Στην εκκίνηση στήθηκε φορώντας τα γνωστά γυαλιά ηλίου και κανείς δεν μπορούσε να δει το μάτι της που γυάλιζε. Βάδισε το αγώνα μόνη της, μόνο με τα «μπράβο» και τα «πάμε» της κερκίδας και τον προπονητή της Δήμητρας Γναφάκη Μιχάλη Μανουσάκη να της δίνει τα νερά.
Ακολούθησε το ρυθμό, αρχικά της δευτεραθλήτριας κόσμου Καταρίνα Ζιεμπλό (Πολωνία) που ακυρώθηκε γιατί έτρεχε. Μετά αυτόν της χρυσής Ολυμπιονίκης Σίτζιε Κιεγιάν (Κίνα) που στο 25ο χιλιόμετρο «έσκασε» από την ταχύτητα που επέβαλε η Μαρία Πέρεζ (Ισπανία) και στο τελευταίο 10αρι ανέλαβε η ψυχή της Ντρισμπιώτη να κρατήσει λειτουργικά τα πόδια της. «Ήταν μια δύσκολη κούρσα και έδωσα τα πάντα. Έκλαψα όταν τερμάτισα γιατί αν και η επίδοση δεν ήταν καλή, η σημερινή μέρα ήταν εξαιρετική για μένα. Αυτός είναι ο λόγος που ξυπνώ νωρίς κάθε πρωί» δήλωσε μετά τον τερματισμό η Ντρισμπιώτη που είχε στο πλευρό της και τον υπόλοιπο… πληθυσμό της οικογένειας. «Στην Καρδίτσα εργάζομαι στην οικογενειακή επιχείρηση που όμως σήμερα είναι κλειστή γιατί η μητέρα μου είναι εδώ για να με υποστηρίξει. Θέλω να ευχαριστήσω από την καρδιά μου όλη την οικογένεια μου. Κατάφερα να πάρω ένα μετάλλιο και γι’ αυτούς…».
Κανονικά πέρσι στο ευρωπαϊκό, 93 ώρες μετά το 35αρι δεν μπορεί μια αθλήτρια του βάδην να μπει στο 20αρι με προσδοκίες. Πόσο μάλλον να κερδίσει το χρυσό.
Κανονικά φέτος στο παγκόσμιο της Βουδαπέστης, δεν μπορεί να κερδίσει μετάλλιο κάποια στα 35χλμ χωρίς να κάνει προετοιμασία στην απόσταση.
Κανονικά δεν πρέπει να ξαναχρησιμοποιήσουμε τη λογική για να εξηγήσουμε το φαινόμενο Ντρισμπιώτη. Ίσως η εξήγηση του φίλου μου του Νίκου να είναι πιο λογική από κάθε στιβική που θα εμφανιστεί στο διαδίκτυο προσπαθώντας να αναλύσει το φαινόμενο Ντρισμπιώτη.
Του χρόνου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού έχει μόνο 20αρι. Κανονικά η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη θα κινηθεί μεταξύ 8ης και 15ης θέσης. Ξέρετε τι θα συμβει…
