Στεναχωρημένη αλλά και εμφανώς θυμωμένη ήταν η Κατερίνα Στεφανίδη μετά τον πρωϊνό προκιματικό του επί κοντώ των γυναικών στο 15ο παγκόσμιο πρωτάθλημα που διεξάγεται στο Πεκίνο.
Πεκίνο, φωτογραφίες Άγγελος Ζυμάρας
[email protected]
Η Στεφανίδη ήταν σε εξαιρετική κατάσταση πριν από τον αγώνα και έτοιμη για να διεκδικήσει κάτι παραπάνω από μια πρόκριση στον τελικό. Ωστόσο όμως το θέμα του προπονητή την αποσυντόνισε τελείως, καθώς χρειάστηκε να ασχοληθεί η ίδια προκειμένου να δώσει λύση!
«Τρεις μέρες ασχολούμαι με το θέμα του προπονητή. Τη μία μέρα είχα προπονητή, την επόμενη όχι. Αντί να ασχολούμαι με την προετοιμασία μου για τον αγώνα έτρεχα για να βρω λύση καθώς το αγώνισμα είναι τέτοιο που δε γίνεται να μην έχει ο αθλητής κοουτσάρισμα. Ασχολήθηκα εγώ προσωπικά για να καταφέρω να διαπιστεύσω τον σύζυγο μου προκειμένου να έχω βοήθεια στον αγώνα. Αυτό με αποσυντόνισε και δε μου επέτρεψε να συγκεντρωθώ στην αγωνιστική μου προσπάθεια» δήλωσε στο Sportsfeed η Στεφανίδη που δεν μπορούσε να κρύψει τη στεναχώρια της από τον αποκλεισμό.
«Είμαι σε πολύ καλή κατάσταση και ήμουν έτοιμη για τον τελικό. Δυστυχώς όμως η όλη κατάσταση με επηρέασε και δεν κατάφερα να συγκεντρωθώ στο στόχο μου» πρόσθεσε η ελληνίδα πρωταθλήτρια που στο πρώτο της παγκόσμιο πρωτάθλημα πήρε και ένα καλό μάθημα που αναμφίβολα θα είναι πολύτιμο για τη συνέχεια στο δρόμο για το Ρίο.
Να σημειωθεί πάντως πως ο προγραμματισμος του ΣΕΓΑΣ όσον αφορά στο θέμα των προπονητών, το ποιοι και πότε θα ταξιδέψουν όπως προκύπτει πλέον και από τα γεγονότα ήταν μια παταγώδη αποτυχία. Υπάρχουν αγωνίσματα όπως το επί κοντώ, οι ρίψεις, το ύψος, το βάδην, όπου το κοουτσάρισμα είναι απαραίτητο για τον αθλητή και κάποια άλλα όπως οι ταχύτητες όπου το κουτσάρισμα δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία. Το να αγωνίζονται οι αθλητές μας (όπως ο Παπαμιχαήλ) μόνοι τους ή να τρέχουν οι ίδιοι να βρουν λύση σε πρόβλημα τελευταίας στιγμής (Στεφανίδη) με τον ΣΕΓΑΣ να είναι ανύπαρκτος, είναι κάτι που σαφώς βαρύνει την ομοσπονδία.
Υποχρέωση του ΣΕΓΑΣ είναι να δημιουργεί το καλύτερο δυνατό περιβάλλον υποστήριξης και να παρέχει τις καλύτερες δυνατές συνθήκες στους αθλητές μας όταν αυτοί αγωνίζονται. Όχι να τους αφήνει μόνους στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός της χρονιάς και να χάνουν οι ίδιοι το χρόνο τους για να βρουν λύση ενώ θα έπρεπε να είναι συγκεντρωμένοι στον αγώνα τους. Ακόμη και σε δύσκολες περιπτώσεις ή αν θέλετε πείτε και προβληματικές, η ομοσπονδία είναι υποχρεωμένη να βρίσκει τις σωστές λύσεις και όχι να λειτουργεί εγωϊστικά, αυταρχικά, ολιγαρχικά.
Σε ένα χρόνο έχουμε Ολυμπιακούς και καλό θα είναι στην επιτροπή υψηλού αθλητισμού, οι αποφάσεις να παίρνονται με γνώμονα το συμφέρον του αθλητή και όχι το ταμείο της ομοσπονδίας ή τις προσωπικής συμπάθειες (ή αντιπάθειες) του καθενός.
