Ο Καρλ Ίνγκλις τιμά τη μνήμη του πατέρα του Κέβιν, της μητέρας του Λαβίνια και του θείου του Τζούνιορ ΜακΓκραθ, κάνοντας στην πλάτη του τατουάζ με τα πρόσωπα τους.
του Αλέξη Τσατσούλη
[email protected]
Ο χαρισματικός σκόρερ της ΑΕΚ ήταν πέντε ετών όταν έχασε τους γονείς του σε πυρκαγιά στο πατρικό του, ενώ σε εφηβική ηλικία είδε να ξεψυχάει μπροστά του ο αγαπημένος θείος του που τον ανέθρεψε σαν πατέρας. Τα δραματικά περιστατικά τον σημάδεψαν και παράλληλα δημιούργησαν κίνητρο για να κατακτήσει τη ζωή. Ο «Captain Canada» έπαιζε πολύ καλά χόκει επί πάγου, αλλά διάλεξε το μπάσκετ για οικονομικούς λόγους. Μάλιστα, σκόραρε για πρώτη φορά κυριολεκτικά στο δρόμο σε αυτοσχέδιο καλάθι, τον μεταλλικό τροχό ενός ποδηλάτου. Το Sportsfeed συνάντησε τον Καρλ Ίνγκλις στα αποδυτήρια του κλειστού της Πυλαίας.
Γιατί στην παιδική ηλικία σου διάλεξες να παίξεις μπάσκετ; Στον Καναδά είναι πολύ δημοφιλές το χόκει επί πάγου.
Έπαιξα και χόκει επί πάγου, αλλά ήταν ακριβό σπορ. Χρειαζόταν να πληρώσω τον εξοπλισμό. Ήμουν καλύτερος στο χόκει σε σύγκριση με τις επιδόσεις μου στο μπάσκετ, αλλά δεν είχα τα χρήματα για να συνεχίσω. Έτσι, λοιπόν, μαζί με τα αδέλφια μου και φίλους κατασκευάσαμε ένα καλάθι και το τοποθετήσαμε σε ένα δρόμο με μικρή κυκλοφορία. Ήταν το μοναδικό σημείο του χωριού, όπου μπορούσαμε να ντριμπλάρουμε την μπάλα. Όταν βλέπαμε να πλησιάζει αυτοκίνητο, τραβούσαμε το καλάθι, σταματούσαμε το παιχνίδι και συνεχίζαμε όταν έφευγε.
Πότε αισθάνθηκες ότι το μπάσκετ έγινε το επάγγελμά σου;
Παίζω λόγω του πάθους μου για το μπάσκετ. Που και που – κυρίως στις προπονήσεις – αισθάνομαι το μπάσκετ σαν επάγγελμα. Πάντως, το κίνητρό μου είναι η αγάπη και το πάθος. Πιστεύω πως με οτιδήποτε ασχοληθείς στη ζωή σου, πρέπει να διασκεδάζεις και να σε συναρπάζει. Έτσι αισθάνομαι το μπάσκετ.
Ζεις τους τελευταίους μήνες στην Ελλάδα. Διαπιστώνεις στην καθημερινότητά σου τα οικονομικά προβλήματα της χώρας;
Δεν διαπίστωσα τόσα προβλήματα, όσα πίστευα ότι θα δω. Τα εμπορικά κέντρα που πηγαίνω έχουν κόσμο και κίνηση. Υποθέτω ότι στο Μαρούσι και την Κηφισιά όπου κινούμαι δεν υπάρχουν πολλά προβλήματα.
Αισθάνεσαι άνετα στην Αθήνα;
Ναι, πάρα πολύ. Αισθάνομαι άνετα στην ΑΕΚ με τους οπαδούς της ομάδας και τους συμπαίκτες μου.
Ποια είναι τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά του ελληνικού πρωταθλήματος;
Είναι πολύ σκληρό, έχει υπερβολικά το στοιχείο των σωματικών επαφών και παιχνίδια με χαμηλά σκορ. Για μένα είναι πολύ σκληρό πρωτάθλημα. Προσωπικά τώρα αρχίζω να παίζω με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και να προσαρμόζομαι με το στιλ του πρωταθλήματος και των διαιτητών.
Διατηρείς επαφή με τα μέλη του κλαμπ (www.carlenglish-fans.com) των προσωπικών θαυμαστών σου στα Κανάρια Νησιά;
Ναι, επικοινωνούμε μέσω του twitter και ηλεκτρονικής αλληλογραφίας.
Έμαθες ελληνικές λέξεις;
Έμαθα ένα δύο πραγματάκια. Δεν χρειάστηκε να μάθω κάτι παραπάνω, διότι όλοι εδώ στην Ελλάδα μιλούν καταπληκτικά αγγλικά. Ήταν κάτι που με εξέπληξε.
Πότε έκανες τατουάζ στην πλάτη τις μορφές των γονιών σου και του θείου σου που σε μεγάλωσε.
Είχαμε δύο ημέρες ρεπό όταν έπαιζα στην Γκραν Κανάρια (2007-2009). Είναι ο τελευταίο τατουάζ που «χτύπησα». Χρειάστηκαν δώδεκα ώρες. Είναι τατουάζ μεγάλης σημασίας για μένα. Το έκανα για να διατηρήσω τη μνήμη τους και να τους τιμήσω. Ήταν κάτι που το ήθελα πολύ.
