Το ιταλικό πρωτάθλημα βαδίζει προς την τελική του ευθεία καθώς αυτή την εποχή διεξάγονται οι ημιτελικοί του πρωταθλήματος (αλλά κι οι αγώνες κατάταξη για την 5η θέση και το τελευταίο ευρωπαϊκό εισιτήριο), ωστόσο όπως ανακοίνωσε η λίγκα ήδη έχουν σημειωθεί πολλά ρεκόρ…
του Δημήτρη Τυχάλα
[email protected]
Στα 182 παιχνίδια που είχαν γίνει μέχρι χθες (κανονική διάρκεια και πλέι οφς) το… κοντέρ, όσον αφορά την προσέλευση των θεατών σταμάτησε στον εκπληκτικό αριθμό 473.040!
Κατά μέσο όρο δηλαδή τους αγώνες παρακολούθησαν 2.600 θεατές και προφανώς στο φινάλε της σεζόν θα αυξηθούν καθώς έρχονται και οι τελικοί…
Πριν συνεχίσουμε την ανάλυση των αριθμών η πρώτη απαραίτητη σημείωση λέει ότι φέτος οι Ιταλοί αποφάσισαν να κάνουν κλειστή λίγκα (δεν πέφτει κανείς) προκειμένου να στηρίξουν τις ομάδες εν μέσω κρίσης. Δεύτερη σημείωση εδώ και δύο χρόνια τα τηλεοπτικά δικαιώματα έχουν επιστρέψει στην RAI (σε ελεύθερο κανάλι)…
Από τις 14 ομάδες που συμμετέχουν στο φετινό πρωτάθλημα όλες παρουσίασαν αύξηση εσόδων από τα εισιτήρια, και οι 13 από τις 14 είχαν αύξηση στα εισιτήρια. Μόνο η Λατίνα είχε 5% μείωση όσον αφορά την προσέλευση, αλλά 38% αύξηση όσον αφορά τα έσοδα.
Μία άλλη τρελή επίδοση αφορά την Περούτζια. Η ομάδα της Ούμπρια είναι δεύτερη στο μέσο όρο των εισιτηρίων με 3.596, αλλά είναι η ομάδα με το μεγαλύτερο μέσο όρο προσέλευσης όταν παίζει εκτός έδρας καθώς η καταμέτρηση έδειξε 3.736!
Και πάμε τώρα στην απόλυτη κυρίαρχο την Μόντενα του φοβερού και τρομερού Ερβίν Ενγκαπέ! Οι περσινοί πρωταθλητές αν και τερμάτισαν στην 5η θέση της κανονικής περιόδου, ήταν πρώτοι στα εισιτήρια με 4.199 μέσο όρο ανά αγώνα και (κρατηθείτε) 561.285 ευρώ σε εισπράξεις…
Για να μην μπερδευτεί κανείς, αυτό το νούμερο δεν αφορά όλο το πρωτάθλημα, αλλά μόνο τους 13 εντός έδρας αγώνες της Μόντενα στην κανονική περίοδο. «Ρε μεγάλε μοιάζουμε σε κάτι άλλο την Ιταλία για να έχουμε κάτι ανάλογο κι εδώ» θα αναρωτηθεί κάποιος κι άντε να του πεις ότι έχει δίκιο…
Μόνο που το ερώτημα μπορεί να γίνει και διαφορετικά… «Θέλουμε να τους μοιάσουμε σε κάτι; Γιατί δεν υπάρχει δεν μπορώ, αλλά δεν θέλω».
Κι όσο οι παράγοντες (αυτοί οι λίγοι που βάζουν λεφτά κι όλοι οι υπόλοιποι που διαχειρίζονται λεφτά) νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα (αγωνιστικά, ψυχολογικά, μαρκετίστικα) η απάντηση θα είναι «δεν θέλουν».
