Με το ασημένιο μετάλλιο του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος στις αποσκευές της, επέστρεψε από το Μαυροβούνιο, η Ελισάβετ Τελτσίδου.
Η Ελληνίδα τζουντόκα, για δεύτερη σερί χρονιά, βρέθηκε στο δεύτερο σκαλοπάτι του βάθρου των νικητριών στο κορυφαίο ευρωπαϊκό ραντεβού του αθλήματος, επιδεικνύοντας αγωνιστική σταθερότητα. Με πόνεσε πολύ ότι δεν πήρα ένα μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι. Κάποιος που είναι αθλητής μπορεί να το καταλάβει. Σίγουρα βέβαια ένα μετάλλιο δεν σε κάνει αθλητή. Όπως και μία νίκη δεν σε κάνει αθλητή. Απλά με στεναχώρησε ότι δεν μπόρεσα να δείξω αυτό για το οποίο είχα προετοιμαστεί και όλη την προπόνηση που είχα κάνει και ήμουνα πανέτοιμη. Και αυτό με στεναχώρησε. Από τότε σε ό,τι αγώνες κι αν πήγα έφερα μετάλλιο. Είμαι χαρούμενη για αυτό και που πήρα δεύτερη φορά το ευρωπαϊκό μετάλλιο. Είναι πολύ σημαντικό ότι αγωνιστικά είμαι πολύ σταθερή και όποιος ξέρει τζούντο νομίζω μπορεί να καταλάβει πόσο δύσκολο είναι αυτό. Παρόλα αυτά μου έχει μένει η πικρή γεύση από το Παρίσι σίγουρα» δήλωσε η Τελτσίδου και συμπλήρωσε: «Πάλεψα με την Γερμανίδα Μπουτκερέιτ, που ήτανε ασημένια στο Παρίσι, με τη Γαλλίδα που είναι πόσες φορές παγκόσμια. Με την τελευταία με έχουν αδικήσει αρκετές φορές μαζί, οπότε τώρα δεν ήθελα να αφήσω περιθώρια παρόλο που θα ήθελαν. Δεν άφησα περιθώρια, νομίζω και το έδειξα. Κέρδισα με την αξία μου».
Αναφορικά με τον τελικό και την αθλήτρια από την οποία γνώρισε και τη μοναδική ήττα στη διοργάνωσε τόνισε πως «έχει ανέβει από την κατηγορία των 63 κιλών. Από την αρχή της χρονιάς δεν είχε χάσει κάποιον αγώνα. Παίζει ένα περίεργο τζούντο. Είναι και πολύ κοντή, με αποτέλεσμα να έχει χαμηλό κέντρο βάρους. Παίζει πολύ περίεργα, πολύ χαμηλά και θέλει ιδιαίτερο τρόπο να παίξεις μαζί της. Τη σήκωσα μερικές φορές να την ρίξω. Εντάξει, ήμουν πολύ πιο επιθετική. Εξάλλου αυτό το τζούντο μου αρέσει εμένα. Αυτό είναι το στυλ μου. Μου αρέσει πάρα πολύ να είμαι επιθετική και να κάνω ωραίο τζούντο. Αυτό μου αρέσει. Απλά θέλει διαφορετική τεχνική προσέγγιση όταν αγωνίζεσαι μαζί της η συγκεκριμένη αθλήτρια».
Η Τελτσίδου δεν έκρυψε ότι «με στεναχώρησε που δεν πήρα το χρυσό και δεν ακούσαμε τον ύμνο και να ανεβάσω και τη σημαία μας ψηλά (σ.σ. θα γινόταν η πρώτη Ελληνίδα τζουντόκα με χρυσό σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα γυναικών). Εντάξει, δεν πειράζει. Την επόμενη φορά. Καλύτερα να έχουμε έτσι λίγο κίνητρο».
Οι σκέψεις της αποχώρησης από την ενεργό δράση έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και πλέον όπως τόνισε «συνεχίζουμε για το Λος Άντζελες. Υπάρχουν δυσκολίες. Μακάρι να τα καταφέρουμε να τα καταφέρουμε, να φτάσουμε ως εκεί. Οι σκέψεις έφυγαν αλλά οι δυσκολίες είναι πολλές. Όποιος κάνει τζούντο το γνωρίζει πάρα πολύ καλά. Αλλά θα προσπαθήσουμε. Θα κάνουμε τον αγώνα μας ώστε να επιτευχθεί ο στόχος της παρουσίας σε ένα ακόμη Ολυμπιακό τουρνουά».
