Η παγκόσμια κοινότητα του στίβου είναι ακόμα σοκαρισμένη από την είδηση του θανάτου της Τόρι Μπούι σε ηλικία μόλις 32 ετών. Όλοι προσπαθούν να δώσουν απαντήσεις στο ερώτημα «τι έγινε» με τους Αμερικανούς να κάνουν λόγο για άλλη μια περίπτωση που «φώναζε» κατάθλιψη, αλλά λίγοι έδιναν σημασία.
Τον Ιούλιο του 2018, η Μπούι είχε δημοσιεύσει στο Andscpape, «Ένα γράμμα στους αθλητές, 50 χρόνια από σήμερα». Στο άρθρο της αυτό, η Μπούι είχε εξωτερικεύσει για τελευταία φορά κάποιες από τις σκέψεις που τη βασάνιζαν. «Το πιο δύσκολο πράγμα ειναι να είσαι αφοσιωμένος, υπομονετικός και να καταλάβεις πως δεν πρόκειται να κερδίσεις όλους τους αγώνες σου» σημείωνε η Μπούι. «Δεν θα υπάρξει ποτέ μια εύκολη μέρα. Το να πετύχεις σαν αθλητής στο δικό μου το επίπεδο απαιτεί πολύ χρόνο, σκληρή δουλειά και αφοσίωση. Είναι σαν τον γάμο, κάτι που πρέπει να δεσμευτείς στο 100%. Σε 50 χρόνια από σήμερα, θέλω να γνωρίζετε ότι θα έχετε φοβερές περιόδους στον αθλητισμό αλλά θα υπάρχουν και στιγμές που θα θέλετε να τα παρατήσετε. Πρέπει να γνωρίζεις για ποιο λόγο δίνεις τον αγώνα σου» τόνισε η Μπούι στην κατάληξη του σημειώματος της.
Εγκαταλειμμένη από 2 ετών
Η Τόρι Μπούι δεν είχε τα ευκολότερα παιδικά χρόνια αφού αφέθηκε σε ανάδοχο σπίτι από τη βιολογική της μητέρα σε ηλικία 2 ετών και τελικά την μεγάλωσε η γιαγιά της, ενώ ο πατέρας έμπαινε και έβγαινε από την φυλακή ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Αν και η ίδια θεωρούσε τον εαυτό της μια καλή μπασκετμπολίστρια, ξεχώρισε στο NCAA κερδίζοντας τίτλους στον ανοιχτό και κλειστό στίβο στο μήκος για το πανεπιστήμιο του Σάουθ Μισισίπι το 2011, στο οποίο είχε κερδίσει υποτροφία και σπούδαζε ψυχολογία. Αποφοίτησε το 2012 με ατομικό ρεκόρ στα 100μ 11.28, αλλά δεν κατάφερε να προκριθεί ποτέ σε τελικό του NCAA στα σπριντ. Ήταν 4η στο μήκος του αμερικανικού πρωταθλήματος την επόμενη χρονιά και 2η στο αμερικανικό πρωτάθλημα του κλειστού το 2014, κερδίζοντας μια θέση για το παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου στην Πολωνία.
Η Μπούι έκανε το μεγάλο της βήμα στο Prefontaine Classic του 2014, όπου κατάφερε να τερματίσει σε 22.18 για να νικήσει τις Ολυμπιονίκες Σέλι Αν Φρέιζερ Πράις (Τζαμάικα) και Άλισον Φίλιξ (ΗΠΑ) στα 200μ. Μετά από αυτόν τον θρίαμβο ακολούθησαν νίκες στα 100μ του ντάιαμοντ λιγκ της Ρώμης, της Νέας Υόρκης και του Μονακό, βελτιώνοντας το ατομικό της 10.80. Δεν ασχολήθηκε ξανά με το μήκος για πέντε χρόνια. Κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Πεκίνου (2015) και κατέκτησε τον τίτλο του αμερικανικού πρωταθλήματος στα 200μ την επόμενη χρονιά. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 στο Ρίο, κρέμασε τρία μετάλλια στο στήθος της, το αργυρό στα 100μ, το χάλκινο στα 200μ και το χρυσό ως μέλος της σκυταλοδρομίας 4Χ100μ, μαζί με την Φίλιξ, την Ίνγκλις Γκάρντνερ και την Τιάνα Μπαρτολέτα. Μετά τον θρίαμβο στο Ρίο, η πολιτεία του Μισισίπι ονόμασε την 25η Νοεμβρίου ως την μέρα της Τόρι Μπούι προς τιμή της. Η κορυφαία στιγμής της στο άθλημα ήρθε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2017 στο Λονδίνο, όπου κέρδισε τα 100μ με διαφορά 0,01 του δευτερολέπτου έναντι της Μαρί Ζοσέ Ταλού από την Ακτή Ελεφαντοστού. Παραμένει η τελευταία Αμερικανίδα που κέρδισε παγκόσμιο ή Ολυμπιακό μετάλλιο στα 100μ.
Η καριέρα της δεν θα πλησίαζε ποτέ ξανά την ίδια λάμψη. Τον Φεβρουάριο του 2018, η Μπούι ενεπλάκη σε μια σωματική διαμάχη με την Σονάι Μίλερ Ουίμπο (Μπαχάμες) και ως συνέπεια είχε την αποχώρηση της από τον όμιλο PURE Athletics και λήξη της συνεργασίας της με τον προπονητή, Λανς Μπράουμαν. Μετά την σύγκρουση αυτή και οι δύο αθλήτριες πήραν την συμβουλή να επισκεφτούν ψυχολόγο, αλλά η Μπούι έχει ακόμα ένα πρόβλημα να αντιμετωπίσει και αυτό ήταν η εύρεση νέου κέντρου προπόνησης. Τον Μάιο του ίδιου έτους, τραυματίστηκε σοβαρά στον τετρακέφαλό της στο Prefontaine Classic και έμεινε εκτός, ενώ παράλληλα αποκλείστηκε από το προπονητικό κέντρο Chula Vista (όπου προπονούνταν μετά λόγω των τραυματισμών της), καθώς ισχυρίστηκαν ότι τους χρωστούσε 6.000 δολάρια. Για το συμβάν αυτό ισχυρήστηκε ότι δεν είχε ενημερωθεί από κανέναν για το ποσό αυτό και όταν της ζητήθηκε να αποχωρήσει από το κέντρο δήλωσε: «Πήγα να πάρω τα πράγματα μου και έκλεισα την πόρτα στο δωμάτιο για να συμμαζευτώ και μου έλεγαν «Α, ναι, άφησε την πόρτα ανοιχτή. Πρέπει να σε προσέχουμε.» Μου φέρονταν σαν ήμουν εγκληματίας». Τα ατυχή συμβάντα του 2018, που δεν αρμόζουν σε κανέναν αθλητή ή αθλήτρια ανεξαρτήτως τις επιτυχίες που έχουν φέρει για την χώρα τους και τα οποία την απογοήτευσαν σε μεγάλο βαθμό, είχαν σοβαρό ρόλο στην κάθοδο της ψυχικής της υγείας που τελικά οδήγησε στην κατάθλιψη και δεν της επέτρεψαν να συνεχίσει στο ίδιο υψηλό επίπεδο.
Χωρίς προσωπική ζωή
Αν ψάξει να βρει κάποιος ή κάποια πληροφορίες για την προσωπική της ζωή δεν θα βρει πολλά πράγματα, καθώς την προστάτευε πολύ και είχε πρώτη προτεραιότητα της στον στίβο. Είχε μεγάλη αφοσίωση στην καριέρα της και αναζητούσε συνεργάτες τους οποίους να εμπιστεύεται και να την εμπιστεύονται. «Ήταν μια πολύ ενθουσιώδης και χαρούμενη προσωπικότητα», έχει αναφέρει ο προπονητής, Κρεγκ Πουλ, ο οποίος συνεργάστηκε μαζί της νωρίς στην καριέρα της και κάποια στιγμή μετέπειτα και συμπλήρωσε ότι: «Ήταν πραγματικά διασκεδαστική η συνεργασία μαζί της». Αφού έγινε γνωστή η είδηση του θανάτου της, συναθλητές και συναθλήτριές της όπως ο Νόα Λάιλς, η Μπρίτνεϊ Ρις και η Λόλο Τζόουνς, έσπευσαν να συλλυπηθούν την οικογένεια και τους φίλους της, με την Φρέιζερ Πράις να γράφει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «Η καρδιά μου έχει ραγίσει για την οικογένεια της Τόρι Μπούι. Ήταν μία μεγάλη αντίπαλος και μια πηγή φωτός. Η ενέργεια και το χαμόγελό της θα είναι για πάντα μαζί μου. Αναπαύσου εν ειρήνη».
