Το 2019 είχε ως κορυφαία διοργάνωση και στόχο για τον ελληνικό στίβο του παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ντόχα. Ταυτόχρονα στο πρόγραμμα των στόχων του ΣΕΓΑΣ ήταν το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ομάδων (πρώην Μπρούνο Τζάουλι).
του Πλουταρχου Σαρασλανίδη, προπονητής στίβου
Συγκρίνοντας την πορεία του 2019 με το 2018, που υπήρξε η καλύτερη χρονιά της τελευταίας 15ετίας, με βάση τα αποτελέσματα του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος Α-Γ διαπιστώνουμε μια σταθεροποίηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η κατάκτηση 6 μεταλλίων το 2018 ήταν μια τεράστια επιτυχία με δεδομένο ότι βρίσκεται πάνω από το μέσο όρο κατάκτησης μεταλλίων για την χώρα μας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Επιπλέον στην λίστα του πίνακα με τους 8 πρώτους σε κάθε αγώνισμα (placing table) είχαν περιληφθεί 7 αθλητές (τα 6 μετάλλια και ένας ακόμη).
Φέτος, πριν από το παγκόσμιο πρωτάθλημα πραγματοποιήθηκε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στίβου ομάδων και στην ανώτερη κατηγορία αγωνίστηκε η εθνική μας ομάδα. Η συγκομιδή των 3 χρυσών και 2 χάλκινων μεταλλίων ήταν σχεδόν εφάμιλλη με εκείνη του 2018. Σημειώνω ότι φέτος δεν αγωνίσθηκαν δύο αθλήτριες (Μπελιμπασάκη, Κυριακοπούλου) που είχαν κερδίσει μετάλλιο το 2018. Αυτά τα δεδομένα δείχνουν την σταθερή θέση μας στο οικοδόμημα του ευρωπαϊκού στίβου. Παράλληλα οι κορυφαίες επιδόσεις σε άνδρες και γυναίκες το 2019 ήταν καλύτερες από το 2018 σε 26 αγωνίσματα και σε 21 αγωνίσματα το 2018.
Όμως στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, που ο βαθμός δυσκολίας ήταν πολύ μεγάλος, είχαμε αρνητική παρουσία, με δεδομένο ότι κατακτήσαμε ένα μετάλλιο και δεν είχαμε κανένα άλλο αθλητή μέσα στους 8 πρώτους από όλα τα αγωνίσματα. Βέβαια είναι γεγονός ότι σε παγκόσμιο επίπεδο, εάν εξαιρέσουμε την προ-Ολυμπιακή περίοδο για τους Ο.Α. του 2004 (1997-2003), όπου είχαμε την πολυτέλεια συγκομιδής έως και 6 μεταλλίων (1999), σε όλα τα υπόλοιπα παγκόσμια πρωταθλήματα η συγκομιδή ήταν 0-1 μετάλλια και 1-3 άτομα στην placing table.
Άρα η αξιόπιστη αξιολόγηση του στίβου μας είναι το ευρωπαϊκό επίπεδο, όπου μπορούμε διαχρονικά, να έχουμε επιτυχίες. Και φέτος που διεξήχθηκαν δύο ευρωπαϊκά πρωταθλήματα μικρών αγωνιστικών κατηγοριών είχαμε μια πολύ θετική παρουσία την κατηγορία Κ20 (4 μετάλλια και άλλες 6 θέσεις στους 8 πρώτους από όλα τα αγωνίσματα) και μια μέτρια παρουσία στην κατηγορία Κ23 (2 μετάλλια και άλλες 2 θέσεις στους 8 πρώτους από όλα τα αγωνίσματα).
Όμως η συγκεκριμένη αγωνιστική κατηγορία (Κ23) έχει, διαχρονικά, τις περισσότερες απώλειες σε αθλητές-τριες. Ειδικότερα τα δύο τελευταία χρόνια έχουν καταφέρει να μπουν στο σχεδιασμό του ΣΕΓΑΣ (1η -4η κατηγορία) αρκετοί αθλητές-τριες με βάση τις αγωνιστικές επιτυχίες τους στις κατηγορίες Κ20 και Κ23. Όμως κάθε επόμενο χρόνο δεν επανεντάσσονται στο σχεδιασμό το 60-70% από αυτούς τους αθλητές.. Τα αυστηρά κριτήρια του σχεδιασμού στερούν από τους νεαρούς αθλητές και κατά πλειοψηφία φοιτητές, τα οικονομικά δεδομένα προηγούμενων χρόνων.. Αυτό το πρόβλημα οδηγεί, σταδιακά, σε αδιέξοδο και σταματάει η πλήρης και αποκλειστική αφοσίωση στο άθλημα τους, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με την αυξημένη προπονητική επιβάρυνση για την φάση του πρωταθλητισμού.
Ο σχεδιασμός του ΣΕΓΑΣ, όπως έχω τοποθετηθεί πολλές φορές στο παρελθόν, θα πρέπει να προσφέρει ένα «αγκάλιασμα», μια «ομπρέλα» στα παιδιά ηλικίας 19-22 χρόνων, που πιάνουν τα όρια των διεθνών ομοσπονδιών για τις κατηγορίες Κ20 και Κ23, ΟΧΙ με ετήσια αγωνιστική αξιολόγηση αλλά με 4ετή στήριξη….. Ο ΣΕΓΑΣ μπορεί να βοηθήσει αυτά τα παιδιά και μέσω των χορηγών του, δια μέσου αναδοχής αθλητών ή αθλητικής υποτροφίας, σε εθνικό και τοπικό επίπεδο.. Η συνεχής «γιγάντωση» του Μαραθωνίου – ημιμαραθωνίου δίνει τις δυνατότητες στο ΣΕΓΑΣ να στηρίξει, μέσω των χορηγών του, περισσότερους νέους αθλητές.
Πιο συγκεκριμένα η «ομπρέλα» του ΣΕΓΑΣ για τους νέους, πέρα από τα υλικά στηρίγματα σε 4ετή βάση, θα πρέπει να περιλαμβάνει τη παρουσία υπεύθυνου καθοδηγητή προπονητή (μέντορα) ανά ομάδα ομοειδών αγωνισμάτων ο οποίος θα επικουρεί το έργο του προσωπικού προπονητή παρέχοντας τον απαραίτητο χρόνο για διορθωτικές προπονητικές κινήσεις.. Ειδικά για αθλητές που έχουν επιβαρυνθεί με προπόνηση «πρωταθλητισμού» (δηλαδή εξειδικευμένη από την κατηγορία των Κ16 και Κ18) να δίνεται η δυνατότητα επί 1-2 χρόνια να κάνει προπόνηση βάσεων και αποκατάστασης αδύνατων σημείων ή τραυματισμών με την υποστήριξη της Ομοσπονδίας. Δηλαδή ο αθλητής να μην χάνει την δυνατότητα να υποστηρίζεται από τον ΣΕΓΑΣ με κάλυψη ενοικίου-διατροφής, προπονητικές συγκεντρώσεις, ιατρική κάλυψη κ.α. Προφανώς η μακροχρόνια αυτή πορεία θα αξιολογείται κάθε χρόνο, όχι για την αγωνιστική απόδοση, αλλά για την υλοποίηση των επί μέρους στόχων, που θα έχουν τοποθετηθεί από τον υπεύθυνο προπονητή του ΣΕΓΑΣ και θα υλοποιείται από τον ατομικό προπονητή. Στόχος θα είναι να αγωνισθεί μεγάλο ποσοστό από αυτούς τους αθλητές στις διεθνείς διοργανώσεις των Κ23 και Α-Γ.
