Αποστολή Βουδαπέστη: Αγαπάτε το πόλο ή μόνο τη νίκη;

Σήμερα η αρένα είχε κόσμο, παρ’ όλο που ήταν ημέρα γυναικών. Θεατές με ενέργεια που αγαπούν την ομάδα και ήθελαν να την εμψυχώσουν. Μήπως όμως ξέφυγαν από το στόχο τους; Μήπως το να υποτιμάς τον αντίπαλο δεν σου αποφέρει τίποτα; Μήπως ήθελαν απλά να δουν την Ουγγαρία να βάζει 27 γκολ στην αντικειμενικά αδύναμη Σερβία και να χαρούν με αυτό;

Βουδαπέστη Πηνελόπη Γκιώνη – [email protected]
φωτογραφίες Στεφανία Ντόκου – sportsimages.gr

Η 8η μέρα μας βρήκε σε μια αρένα σχεδόν γεμάτη. Σήμερα έγιναν οι τελευταίοι αγώνες στη φάση των ομίλων για τις γυναίκες και η Ουγγαρία αντιμετώπιζε τη Σερβία, στον τελευταίο αγώνα της ημέρας. Οι Ούγγροι τίμησαν με την παρουσία τους τις παίκτριες της ομάδας και με το παραπάνω. Στην παρουσίαση της ομάδας χειροκροτούσαν έξαλλα στο άκουσμα κάθε ονόματος, φώναζαν και κουνούσαν σημαίες και κασκόλ και γενικά στην αρένα είχε… φασαρία. Καλά έκαναν, μαζί τους. Το ίδιο θα κάναμε κι εμείς στην Ελλάδα και ο καθένας, οπουδήποτε. Όταν, όμως, ήρθε η ώρα για την παρουσίαση της Σερβίας στην αρένα… άκρα του τάφου σιωπή που λέει και ο Νίκος Ξυλούρης (όχι αυτός δεν είναι φίλος μου, δεν τον πρόλαβα, έχω όμως Γιάννη Χαρούλη). Ούτε ένα χειροκρότημα, ούτε μια φωνή. Σα να μην άκουγα πια.

Εγώ (υπερβολική όπως πάντα) ένιωσα άσχημα για τις αθλήτριες της Σερβίας. Αν είσαι πραγματικά φαν του πόλο, να δείξεις την αθλητική σου παιδεία και να χειροκροτήσεις και τον αντίπαλο. Ξέρουμε πως οι δύο ομάδες δεν συγκρίνονται, η Σερβία δεν έχει ακόμη καλή ομάδα στις γυναίκες. Όμως, αυτό αποτελεί λόγο για εσένα να αδιαφορήσεις για την ύπαρξή τους; Κατά τη διάρκεια του αγώνα, σε κάθε γκολ οι θεατές πανηγύριζαν δίχως αύριο. Ήταν αναμενόμενο να μπουν πολλά γκολ, τα είπαμε δε συγκρίνονται σαν ομάδες. Σεβάσου όμως τον αντίπαλο γιατί, μη μπερδευτείτε, γκολ έβαλε μόνο η Ουγγαρία. Τελικό σκορ, 27-0.
Τελικά, οι Ούγγροι δεν αγαπούν το πόλο, αγαπούν την ομάδα τους όταν αγωνίζεται. Και δεν την αγαπούν αρκετά, αν δεν κερδίζει. Τελικά, το πόλο μοιάζει πολύ με το ποδόσφαιρο και κάθε άλλο άθλημα στο οποίο αν η ομάδα χάνει αρχίζεις να βρίζεις τους παίκτες της αλλά αν κερδίζει τους κάνεις Θεούς.

Κάπου στο βάθος, στην κερκίδα, υπήρχαν και δύο ελληνικές σημαίες. Ευχάριστο το ότι ήρθαν να υποστηρίξουν την Εθνική. Ευχαριστούμε τον μπαμπά και τη μαμά Ξενάκη, τους πιο πιστούς φιλάθλους της Εθνικής ομάδας πόλο των γυναικών. Το περασμένο καλοκαίρι μέχρι τη Νότια Κορέα έφτασαν για να δουν την Έλενα και να υποστηρίξουν την Εθνική.

Όσον για τα κορίτσια της Εθνικής μας, δεν πειράζει που έχασαν, θα προσπαθήσουν να κερδίσουν το επόμενο. Κι αν πάλι χάσουν, πάλι δεν πειράζει. Η Έλενα (Ξενάκη) είπε κάτι πολύ σωστό στη μεικτή ζώνη. «Πρέπει να πιστέψουμε σε εμάς. Εγώ, πιστεύω πολύ σε αυτή την ομάδα». Και αυτό είναι που θα πρέπει να θυμάται ο καθένας. Δε σε νοιάζει αν κερδίζει ή χάνει η ομάδα σου. Δεν την αγαπάς επειδή κερδίζει. Πιστεύεις σε αυτή, ο,τι κι αν κάνει. Μέσα ή έξω από το νερό/το στάδιο/το γήπεδο. Αν πιστέψεις σε αυτήν, τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν.

Σε άλλα νέα, πήγαμε βόλτα στην πόλη ενώ ψιλοχιόνιζε, γνωρίσαμε Ολλανδούς δημοσιογράφους έτοιμους να δουν την ομάδα τους να κερδίζει την Ισπανία, ένα Ούγγρος δημοσιογράφος μας πρότεινε μέρη να εξερευνήσουμε τις επόμενες μέρες και αυτοπροσκλήθηκε να έρθει μαζί μας (τον «κόψαμε» βέβαια γιατί με χούλιγκαν δεν θέλουμε πάρε δώσε). Κάναμε βόλτα και είδαμε όμορφα μέρη.

Η βασική ανάμνηση της ημέρας ήταν τα όσα είδαμε στο τελευταίο παιχνίδι. Αύριο, ελπίζουμε να έχουμε λιγότερα πράγματα για… δικαστήριο.

Kαληνύχτα από τη Βουδαπέστη.